Tag: więźba dachowa

JAKIE DREWNO NA WIĘŹBĘ – SUCHE CZY MOKRE?

Większość inwestorów poświęca bardzo wiele uwagi wyborowi paneli podłogowych, płytek ceramicznych, farby elewacyjnej a zakup materiału na więźbę dachową bywa lekceważony. Tymczasem o ile łatwiej wymienić podłogę w pokoju niż konstrukcję dachu. Nietrudno sobie wyobrazić jak wielkim problem jest w przypadku zamieszkałego domu rozbiórka więźby, ponowne jej wykonanie wraz z pokryciem. Dlatego konstrukcja dachowa odpowiedniej jakości to rzecz niezwykle ważna.

Podobnie jak przepisy podawane w książkach kucharskich odzwierciedlają wiedzę i doświadczenie autorów, tak przepisy budowlane wynikają z praktyki profesjonalistów oraz z badań naukowych. Stosowanie tych reguł zapewnia bezpieczeństwo i jakość budynków.
Obowiązujące w Polsce normy mówią jaki materiał należy stosować na więźby dachowe.

Są dwa podstawowe wymogi normowe odnośnie tarcicy na konstrukcję dachu, a mianowicie;
1. Drewno nie powinno być użyte bez zbadania jego wytrzymałości.
Tarcica konstrukcyjna musi zostać poddany klasyfikacji pod względem wytrzymałościowym. W efekcie takiego sortowania zostaje każdy element zaliczony do odpowiedniej klasy drewna. Jej symbol (np. C-24) spotkamy w projekcie każdego domu, gdyż konstruktor przyjmuje, jako punkt wyjścia do swoich obliczeń parametry wynikające z tego przyporządkowania. Użycie niesklasyfikowanego drewna na konstrukcję dachu to jak wjeżdżanie 30-tonową ciężarówką na most bez oznaczenia dopuszczalnej nośności. Może wytrzyma bo często wytrzymuje ?

2. Drewno powinno być suche.
Najkorzystniej jest, jeżeli proces suszenia jest wykonywany termicznie w specjalnie do tego celu przeznaczonych urządzeniach. Celem prowadzonego tam procesu jest doprowadzenie w krótkim czasie drewna do 18% wilgotności. Suszenie to odbywa się w specjalnych komorach, w kontrolowanej temperaturze.

Rozmawiając z wieloma różnymi ludźmi na temat właściwego drewna na więźbę można nawet usłyszeć, że najlepsze jest takie „prosto z lasu”.
Tymczasem pomiędzy drewnem suszonym a mokrym istnieje wiele zasadniczych różnic.

	„prosto z lasu”	suszone komorowo
Zgodność z polskimi normami	Z punktu widzenia norm nie powinien być dopuszczony do stosowania na budowie	Zgodne
Miejscowe wady drewna	Ujawniają się po pewnym czasie więc już zamontowane w konstrukcji	Są widoczne po wyjęciu z komory suszarniczej i odrzucane przez sortera
Izolacyjność drewna	Schnięcie drewna zabudowanego obniża izolacyjność konstrukcji gdyż para wodna przenika z drewna w warstwę wełny mineralnej	Jest bardzo dobrym materiałem izolacyjnym
Mocowanie płyt kartonowo – gipsowych	Drewno „spod piły” nie suszone skręca się długo po zabudowaniu. Płyty zamontowane do konstrukcji z niewysuszonego drewna mogą pękać. Powstają też szczeliny, zwłaszcza przy suficie lub podłodze.	Idealna konstrukcja do płyt kartonowo-gipsowych
Zagrożenie więźby przez owady	Destrukcyjną działalność owadów może doprowadzić do ugięcia się konstrukcji dachu (zwłaszcza przy pokryciu dachówką). Istnieje ryzyko opanowania przez grzyby i pleśnie.	Wysoka temperatura w komorach działa niszcząco a niska wilgotność tarcicy nie sprzyja zagnieżdżeniu się. Przeciwdziałają temu także niesprzyjające warunki pokarmowe w suchym drewnie.

Często się spotyka zdanie, że kiedyś budowano z takiego mokrego drewna i więźby stoją bez problemu do dziś. Nie do końca to prawda. Przede wszystkim dawniej dom budowało się długo, nieraz latami. Teraz, zwłaszcza przy budowaniu z kredytów, dąży się do jak najszybszego wybudowania domu. Kiedy proces budowy był znacznie dłuższy to i więźba miała czas, aby wyschnąć. Gdy szybko zbudujemy więźbę i zaraz ją pokryjemy, to musimy zdawać sobie sprawę, że zamykamy wodę w drewnie. Może to pociągać za sobą ryzyko szeregu trudnych do naprawienia problemów np. poskręcania się krokwi, popękania płyt itd. Para wodna, która wyparuje z drewna i przejdzie do wełny mineralnej obniża jej zdolności izolacyjne.

Kilka wskazówek, jak można uniknąć problemów;
1. Gdy wykonawca więźby dostarcza też materiał (np. to reguła przy prefabrykowanej więźbie) to jest jasno określona odpowiedzialność. Inaczej, w razie kłopotów cieśla może zwalać winę na tartak i odwrotnie.
2. Warto zapytać, czy tartak wystawi certyfikat „CE” na sprzedawane drewno (obowiązek istnieje od 2013roku).
3. Przy wyborze drewna warto poradzić się fachowca.
4. Można sprawdzić ofertę nie tylko tartaków, ale i składów drewna. Tam można zobaczyć oferowaną tarcicę. Często jest tam dostępne wysokiej jakości importowane drewno z krajów skandynawskich, klasyfikowane wytrzymałościowo, suszone komorowo i strugane. A jego cena jest na poziomie materiałów krajowych a w ostatnim okresie nawet niższa.

Zdjęcie otwierające: Potwierdzenie klasyfikacji do klasy C-24 (tarcica importowana ze Szwecji)

www.mitek.pl

Współpraca reklamowa

2023-08-28

Gotowa więźba z fabryki

Idea przemysłowego wykonywania konstrukcji ciesielskich

Globalnym cywilizacyjnym procesem, jaki zachodzi na całym świecie jest zmniejszanie się zakresu produktów wykonywanych rzemieślniczo przez zastępowanie ich produktami przemysłowymi. Ta ewolucja zachodzi również w budownictwie. Na przykład zanikającym zjawiskiem jest powszechne przed laty wykonywanie pustaków na budowie. Dziś są one wyrobem przemysłowym przywożonym z fabryki. Ta ewolucja nie omija również więźba dachowa. W takich krajach jak Francja, Dania czy Wielka Brytania wykonywanie drewnianej konstrukcji dachu ręcznymi narzędziami na placu budowy niemal już występuje. Więźba, podobnie jak okna czy drzwi przyjeżdża z fabryki i jest szybko montowana na budynku.

Płytka kolczasta – łącznik prefabrykowanych konstrukcji drewnianych
Aby móc wykonywać więźby w fabryce potrzebne są specjalistyczne technologie. Najbardziej popularna z nich opiera się na zastosowaniu płytki kolczastej. Jest to blacha z wytłoczonymi z jednej strony kolcami. Po ich wtłoczeniu w zetknięte ze sobą elementy tarcicy, powstaje stabilne połączenie o bardzo dużej wytrzymałości. Takie sprasowanie wykonuje się na specjalistycznych stanowiskach przy sile nacisku kilkudziesięciu ton. Nie jest możliwe wbijanie płytek kolczastych młotkiem.
Tak wyprodukowana więźba na dom składa się z elementów – wiązarów. Ich komplet jest dostarczony w ustalonym terminie na budowę i tutaj szybko montowane w całość. Trwa to zwykle 1-2 dni.

Hala prasowania w polskim zakładzie wiązarów

Zalety przemysłowego wykonywania więźby
Przemysłowe wykonywanie więźby, podobnie jak innych komponentów budynku np. okien czy drzwi ma szereg zalet:

1. Więźba jest produkowana w oparciu o bardzo dokładny projekt.
Każdy element, każde połączenie w konstrukcji nie zostawia się uznaniu mniej lub więcej profesjonalnemu cieśli ale opiera się na bardzo precyzyjnej dokumentacji warsztatowej. Może być ona automatycznie przesłana w formie plików do sterowania maszyn.

Fragment dokumentacji produkcyjnej na piłę

2. Właściwy materiał – suszona i klasyfikowana tarcica.
Tak jak wszyscy producenci przemysłowi, wytwórcy więźby opierają się na stałych sprawdzonych dostawcach surowca. Jest to, zgodnie z polskimi normami tarcica, które była wysuszona, najlepiej termicznie (komorowo). Musi być ona poddana klasyfikacji pod względem wytrzymałościowym i, w oparciu o wynik badania, zaliczona do jednej z klas „C” (zwykle „C-24).

Magazyn materiału na więźbę w fabryce prefabrykowanych wiązarów

3. Odpowiedzialność za produkt. Gwarancja z fabryki.
W przeciwieństwie do powszechnego zlecania wykonywania więźby cieślom jest tu jasno określone, kto ponosi odpowiedzialność za ewentualne wady. Wynika to z faktu, że projektantem, tartakiem, dostawcą okuć oraz cieślą jest jedna i ta sama firma. Nie występuje więc powszechne przerzucanie odpowiedzialności z jednej osoby na drugą.

4. Kompleksowa dostawa. Inwestor nie musi się o nic martwić.
Producent wiązarów zapewnia wszystkie elementy potrzebne do wykonania więźby. Inwestor nie musi załatwiać drewna, jego transportu, jeździć do hurtowni po okucia czy impregnat. Nie ma problemu z nadmiarem drewna, które zostaje po wykonaniu więźby.

5. Z góry znany dokładny koszt.
Ponieważ dostawa więźby obejmuje wszystkie elementy, ostateczny jej koszt nie jest lepszym czy gorszym szacunkiem przyszłych kosztów (tarcica, transport, łączniki, impregnacja, montaż) lecz jest z góry znany.

6. Eliminacja ryzyka kradzieży tarcicy z placu budowy.
Ponieważ gotowa więźba jest dostarczana na plac budowy i od razu montowana, eliminuje się ryzyko kradzieży drewna z placu budowy.

7. Szybki montaż.
Montaż więźby z gotowych elementów trwa z reguły 1-2 dni. Wystarczy krótki okres dobrej pogody. Taką więźbę, która zwykle stanowi też konstrukcję stropową można bez problemów montować w czasie mrozów.

Montaż prefabrykowanych wiązarów z reguły trwa 1 dzień

8. Przemysłowe wykonane elementy gwarantują równe połacie dachowe.
Elementy gotowej więźby wykonuje się w oparciu o precyzyjną dokumentację warsztatową i na specjalistycznych maszynach. Dzięki temu mają one bardzo dokładne wymiary, przez co tworzą idealnie równe połacie dachowe.

Fabryczne wykonanie wiązarów gwarantuje dokładne wymiary a przez to powstają równe połacie dachowe

mitek.pl

Materiał promocyjny marki Mitek

2023-08-25
Jakie czynniki wpływają na dobór warstwy wstępnego krycia dachu?

Warstwa wstępnego krycia zupełnie niesłusznie należy do najmniej docenianych części składowych dachu. W powszechnym mniemaniu jego najważniejszym elementem jest pokrycie dachowe. I choć faktycznie, wspólnie z więźbą dachową odpowiada ono za trwałość całej konstrukcji oraz jej estetykę, to jednak by powstał w pełni funkcjonalny dach, należy pod wybranym rodzajem pokrycia położyć niewidoczną z zewnątrz, ale kluczową dla całej izolacji warstwę ochronną.

Funkcje warstwy wstępnego krycia

Warstwa wstępnego krycia przede wszystkim ma zagwarantować właściwą wodoszczelność. Jej zadaniem jest odprowadzenie ewentualnych przecieków powstałych na głównym pokryciu dachowym i umożliwienie spłynięcia skroplonej wilgoci na jego spodniej stronie. Chroni właściwą konstrukcję przez nadmiernym zawilgoceniem, a nawet przegniciem. Kolejną równie ważną funkcją jest paroprzepuszczalność, czyli usuwanie wilgoci również w strefie wewnętrznej budynku, bez ryzyka skroplenia się jej w warstwie izolacji. Dzięki tym cechom zyskujemy pewność, że właściwa termoizolacja wszystkich szczelin będzie efektywna, a dom pozbawiony dużych strat ciepła, wolny od pleśni i grzybów.
Nie można też pominąć jej walorów związanych z wiatroszczelnością, a tym samym odpowiednią wentylacją pomieszczeń. W okresie jesienno-zimowym warstwa wstępnego krycia zabezpieczy dach przed przedostaniem się do środka zimnych podmuchów wiatru, a z kolei latem ograniczy napływ ciepłego, dusznego powietrza. Jak widać bez warstwy wstępnego krycia trudno wykonać dobrą izolację konstrukcji. Jednak samo zamontowanie jej wcale nie musi gwarantować szczelnego dachu. Równie istotną kwestią jest wybór odpowiedniej warstwy wstępnego krycia i dopasowanie jej do naszych potrzeb. Od czego więc zacząć?

Czynniki warunkujące dobór warstwy wstępnego krycia

Przede wszystkim powinniśmy zwrócić uwagę na sam materiał. Generalnie warstwę wstępnego krycia można wykonać z papy, folii lub membran. O ile to pierwsze stosuje się już raczej tylko pod pokrycie z gontów bitumicznych i blachy płaskiej łączonej na rąbek rzemieślniczy, a drugie ogólnie nie odznaczają się dobrymi parametrami jakościowymi, to najbardziej popularne są te trzecie, nazywane membranami wstępnego krycia (MWK). Najczęściej wybieramy je do dachów pokrytych blachodachówką oraz dachówkami: ceramicznymi, jak KODA czy SIMPLA i cementowymi, jak KAPSTADT czy GOTEBORG marki CREATON.
Za wyborem membran przemawia też kwestia montażu, dlatego preferowane są one przez samych dekarzy. Dzięki możliwości położenia ich na krokwiach nie trzeba stosować pełnego odeskowania, co znacząco skraca czas wykonania izolacji i koszt położenia całego dachu. Wygodne klejenie za pomocą mas klejących i taśm montażowych na zakładkach jeszcze bardziej uszczelnia poddasze, co z kolei przynosi wymierne korzyści związane z kosztami ogrzewania.

Kluczowe są parametry membran dachowych

Kolejnym czynnikiem, na który powinniśmy zwrócić uwagę, są poszczególne parametry membran. Najważniejszym jest wodoszczelność, czyli odporność na napór wody. Zależy ona od zastosowania specjalnej powłoki zabezpieczającej. W zasadzie nie ma membran w 100% wodoszczelnych, dlatego im wartość ta jest wyższa, tym lepiej. Dobre membrany, z sygnaturą klasy W1 powinny wytrzymać nacisk ok. 5 m słupa wody, tym charakteryzują się na przykład membrana CREATON DUO 150 Extra, CREATON TRIO 210 Extra lub inne produkty marki.
Membrana oprócz szczelności ma też charakteryzować się wysokim stopniem paroprzepuszczalności, czyli przepuszczania pary wodnej w danym czasie i określonych warunkach. Nowoczesne, wielowarstwowe membrany, jak CREATON DUO 270 Longlife Extra wyróżnia wysoka paroprzepuszczalność mierzona wskaźnikiem Sd (im jest on niższy, tym warstwa ma lepsze parametry). Dla porównania: średni wskaźnik folii kształtuje się na poziomie 20 m Sd, a dla wysokiej jakości membran nawet 0,2 Sd.

Odporność na UV i uszkodzenia mechaniczne

Nie bez znaczenia będzie również odporność na działanie promieni UV. Działają one niszcząco na materiały, z jakich membrana jest zbudowana, sprawiając, że traci ona swe właściwości. Gorsze membrany mogą być wystawione na światło słoneczne przez okres kilku tygodni – lepsze ok. 3-4 miesięcy. Wyróżniające parametry w tym zakresie posiada CREATON QUATTRO Longlife 360 Extra (4 miesiące) oraz CREATON TRIO 270 Longlife Extra (dożywotnio).
I wreszcie warto też się przyjrzeć wytrzymałości membrany na uszkodzenia mechaniczne. Membrana jest delikatnym produktem, szczególnie narażonym na rozerwanie przy montażu. Na szczęście możemy temu zapobiec, kupując membranę o wysokiej gramaturze. Uważa się, że 100 g/m² jest niezbędnym minimum, by zapewnić w miarę prosty montaż, jednak prawdziwe ograniczenie ryzyka uszkodzenia membrany zapewnimy sobie, kupując produkt o gramaturze od 120 g/m², do nawet 360 g/m².

Ostatnim czynnikiem, na który zdecydowanie warto zwrócić uwagę, jest właściwa jakość membrany, za którą stoi odpowiednia marka producenta. Na rynku jest dużo różnego rodzaju produktów, jednak wiele z nich nie posiada wystarczających atestów, dlatego nie warto ich kupować, sugerując się niską ceną. Dobrej jakości membrany muszą spełniać europejskie, zharmonizowane normy dotyczące wyrobów podkładowych dla dachu o właściwym symbolu EN oraz mieć oznaczenie CE, dzięki któremu wiemy, że producent ponosi pełną odpowiedzialność za spełnienie przez produkt wszystkich wymaganych parametrów.

Więcej informacji oraz ciekawych inspiracji na temat dachówek ceramicznych i cementowych można znaleźć na stronie www.creaton.pl/blog.

2023-04-18
Zanim ułożysz pokrycie – etapy wykonania dachu

Dach stanowi zwieńczenie każdego budynku. Zarówno kształt, jak i materiał pokryciowy dachu powinny zostać przewidziane na etapie tworzenia projektu budowlanego. Podpowiadamy, na co zwrócić szczególną uwagę.

Projekt

Wybór projektu to pierwsza rzecz, o której musimy zdecydować. To od dokumentacji zależeć będą późniejsze koszty inwestycji oraz wygląd całego budynku. W projekcie odnajdziemy informacje na temat kształtu dachu. Najtańszy w wykonaniu okazuje się prosty dach dwuspadowy. Można wzbogacić go o dodatkowe lukarny bądź okna dachowe, co wiąże się ze zwiększeniem wydatków. Dachy o bardziej skomplikowanej konstrukcji również będą droższe do wykonania. Dach czterospadowy z pewnością okaże się bardziej kosztowny niż prosty dwuspadowy. Jest to związane zarówno z większym stopniem skomplikowania prac, jak i zwiększonym zapotrzebowaniem na materiały potrzebne do budowy.
Zwróćmy szczególną uwagę na rodzaj materiałów potrzebnych do wykonania więźby dachowej – wszystkie te informacje powinny być zawarte w projekcie. Inwestor może wybrać materiał przygotowany w tartaku lub zakupić elementy prefabrykowane. W obu przypadkach należy zwrócić szczególną uwagę na jakość. Pamiętajmy również, że drewno przeznaczone na więźbę dachową musi być odpowiednio wysuszone. Zbyt wysoki poziom wilgoci wiązałby się z ryzykiem popękania i wypaczania głównych elementów konstrukcyjnych. To z kolei przełożyłoby się na zmniejszenie żywotności oraz odporności całego dachu.

Kąt nachylenia

Kąt nachylenia dachu decyduje o wielu ważnych kwestiach, w tym o wyborze materiału pokryciowego. Domy jednorodzinne zazwyczaj mają dwuspadowy dach o kącie nachylenia pomiędzy 30° a 45°. Jest to uniwersalne rozwiązanie, które umożliwia wykorzystanie dowolnego pokrycia dachowego. W niektórych projektach pojawiają się dachy o większym kącie nachylenia. Większy kąt nachylenia wymaga zastosowania dodatkowych wzmocnień, a to z kolei zwiększa koszty budowy dachu i ogranicza wybór dostępnych materiałów pokryciowych.
Do łask wracają także domy z płaskim dachem. Można wykonać je w tak zwanym systemie odwróconym, co daje możliwość zaaranżowania przestrzeni roślinnych – zielonych dachów.

Liczba spadów

W domach jednorodzinnych przeważnie spotyka się dachy dwuspadowe. Są one łatwe do wykonania i nie generują nadmiernych wydatków, a przestrzeń pod pokryciem dachowym można zaaranżować na potrzeby mieszkalne. Taki dach jest też odporny na działanie niekorzystnych warunków pogodowych i zapewnia estetykę budynku.
Niektóre projekty przewidują budowę dachu wielospadowego, który wygląda bardziej elegancko i luksusowo. Dodatkowo umożliwia osiągnięcie większej powierzchni użytkowej na poddaszu. Jednak większa liczba spadów oznacza zwiększenie kosztów. Wybór wielu spadów z reguły oznacza o kilkanaście procent wyższy koszt wykonania dachu – więźby, poszycia oraz pokrycia.
Nieliczne domy mają też dachy jednospadowe. Budynek zwieńczony dachem jednospadowym nie spełnia jednak wymogów estetycznych większości inwestorów. Trudno też zaaranżować poddasze na cele mieszkalne. Dlatego nie jest to zbyt popularne rozwiązanie. Wyjątek stanowią wspomniane wcześniej domy z płaskim dachem. W tym miejscu warto podkreślić, że określenie „dach płaski” nie oznacza, że powierzchnia połaci została idealnie wypoziomowana. Minimalny kąt nachylenia połaci wynosi 3°. Bez odpowiedniego spadku wystąpiłaby trudność w odprowadzaniu wody opadowej, która zalegałaby na pokryciu i obciążała całą konstrukcję.

Budowa więźby dachowej

Więźba dachowa stanowi pierwszy element całego dachu. To ona przenosi ciężar pokrycia i odpowiada za trwałość. Przed rozpoczęciem działań praktycznych warto wybrać najlepszą ekipę dekarską, a wybór nie powinien być dyktowany jedynie aspektami ekonomicznymi. Najniższa cena to często również gorsza jakość wykonania. Po wyborze dekarzy warto skonsultować z nimi projekt budowy dachu. Fachowiec powinien przejrzeć listę materiałów i potwierdzić liczbę elementów drewnianych. Po akceptacji możemy zamówić materiał w tartaku.
Budowa więźby dachowej rozpoczyna się od montażu murłat, które zazwyczaj zostają osadzone na szczycie ścian bocznych. W ścianach osadza się pionowo tak zwane szpile. W niektórych projektach przewiduje się też montaż dodatkowych belek więzarowych. Po zamontowaniu murłat ekipa dekarska przystępuje do montażu krokwi. Ich rozmieszczenie i wymiary muszą być zgodne z wytycznymi zawartymi w projekcie. W niektórych przypadkach zachodzi konieczność zastosowania dodatkowych wzmocnień w postaci poziomych belek łączących krokwie.

Elementy konstrukcji więźby dachowej.
– Krokwie – masywne belki stanowiące podporę więźby.
– Murłaty – inaczej więzary; to na nich opierają się wszystkie łaty więźby.
– Łaty – długie deski montowane w poprzek krokwi; do nich przytwierdza się pokrycie dachowe. Standardowy przekrój łat wynosi 50 x 40 mm.
– Kontrłaty – deski montowane prostopadle do łat. Mają mniejszy przekrój i zapewniają wydajną wentylację pod pokryciem dachowym.

Poszycie

Przed ułożeniem głównego pokrycia należy wykonać poszycie dachowe. Do dyspozycji inwestora pozostają dwa rozwiązania.
Pełne deskowanie z papą – cieszyło się kiedyś bardzo dużą popularnością. Pełne poszycie wykonuje się z desek lub płyt drewnopochodnych, na których umieszcza się papę. Sztywne poszycie zapewnia dużą trwałość oraz wytrzymałość więźby dachowej. Jest szczególnie polecane na dachach o bardziej skomplikowanych kształtach. Pełne deskowanie zapewnia też lepsze wygłuszenie akustyczne. Wybierając sztywne poszycie dachowe, zyskujemy możliwość pozostawienia go na dachu przez kilka miesięcy. Jego szczelność zapewni ochronę przed działaniem niekorzystnych warunków pogodowych. Montaż głównego pokrycia można zaplanować na kolejny sezon. Warto również dodać, że papa nadaje się na domy z płaskim dachem.
Membrana dachowa – to poszycie z folii. Więźba dachowa nie ma tu pełnego, sztywnego poszycia, zabezpieczeniem jest folia paroprzepuszczalna. Głównym atutem tego rozwiązania jest niższy koszt inwestycji. Folia jest łatwa i szybka w montażu. Bez problemu pokryjemy nią dachy o prostych kształtach. Warto także dodać, że poszycie z folii zapewnia szybkie odprowadzanie wilgoci. Dzięki temu drewniana więźba dachowa oraz ocieplenie poddasza są odpowiednio zabezpieczone. Wybierając membrany, musimy pamiętać o konieczności natychmiastowego wykończenia dachu. Folia ma ograniczoną odporność na działanie promieni UV, dlatego musi być osłonięta przez pokrycia dachowe.

Pokrycie

Blachodachówka – jedno z najpopularniejszych rozwiązań. Łączy w sobie atrakcyjny koszt i łatwość montażu. Jej niewielka waga sprawia, że może być stosowana na lekkich więźbach. Warto dodać, że blachodachówka jest materiałem o uniwersalnym zastosowaniu. Świetnie sprawdzi się na dachach o kącie nachylenia powyżej 9°.

Blacha trapezowa – kolejne pokrycie dachowe o wszechstronnych możliwościach zastosowania. Jest grubsza niż tradycyjna blachodachówka, dzięki czemu charakteryzuje się dużą odpornością na niekorzystne warunki pogodowe i może być stosowana w miejscach narażonych na działanie porywistych wiatrów, grad lub intensywne opady deszczu.

Dachówka ceramiczna – wyróżnia się największą odpornością na uszkodzenia mechaniczne oraz działania niekorzystnych warunków pogodowych. Dachówka ceramiczna jest też odporna na obciążenia, nie grozi jej zalegający śnieg. Wytrzymuje w idealnym stanie przez dziesięciolecia. Ceramiczne pokrycia dachowe zapewniają bardzo dobry poziom izolacji akustycznej. Niestety pełne pokrycie dachowe z dachówki ceramicznej będzie stanowiło duże obciążenie dla więźby, dlatego zastosowanie tego materiału musi zostać przewidziane już na etapie tworzenia projektu.

Dachówka betonowa – może imitować wyglądem tradycyjne dachówki ceramiczne, pozostaje przy tym tańsza. Dodatkowo pokrycie betonowe jest nieco lżejsze, a również zapewnia dużą trwałość oraz odporność na działanie zmiennych warunków pogodowych. Dobrze znosi obciążenia i zapewnia dobrą izolację akustyczną. Przy dachówce betonowej zachodzi jednak konieczność regularnej konserwacji.

Gonty bitumiczne – charakteryzują się niewielką wagą. Dużym atutem tego pokrycia dachowego jest również optymalna szczelność. Dużym atutem tego materiału jest plastyczność. Dzięki temu gonty bitumiczne są chętnie wybierane przy dachach o nietypowych kształtach.

Systemy rynnowe i podbitka

W skład systemów rynnowych wchodzą także pasy nadrynnowe, okapy dachowe. Wybór konkretnych materiałów zależy od specyfiki dachu oraz materiału pokryciowego. Nieodłącznym elementem kompletnego dachu jest również podbitka okapu. Zwiększa ona walory dekoracyjne, a poza tym zabezpiecza okap przed ptakami i gryzoniami. Podbitka okapu będzie również chronić górną część termoizolacji budynku.
Po zakończeniu robót dekarskich trzeba jeszcze wykonać próbę szczelności rynien i pokrycia dachowego.

Tekst: Kalkulatory Budowlane, www.kb.pl

Zdjęcie: Pixabay

2019-01-14

Dobra instrukcja lepsza od gwarancji

Budując własny dom, każdy stara się zrobić to jak najlepiej i najkorzystniej. Z tego powodu, dobierając materiały i technologie, zasięga opinii od różnych osób, które wydają mu się wiarygodne. Jednocześnie stara się dokonywać zakupów tak, aby być pewnym jakości nabytych materiałów. Trafność własnej oceny jest w większości wypadków niemożliwa, ponieważ trudno znać się na wszystkim. Dlatego wielu budujących, wybierając materiały w punktach handlowych, wypytuje głównie o gwarancję, chcąc w ten sposób zapewnić sobie zabezpieczenie na wypadek zakupu towaru z wadami ukrytymi.

Podobnie jest z doborem wykonawców. Przy ich wyborze decydują dwa czynniki: cena i gwarancje. Większości inwestorów wydaje się, że gdy wykonawca i producent materiałów wypiszą gwarancję, to budowa będzie bezpieczna na wypadek wystąpienia wad materiałowych lub wykonawczych. Takie podejście jest zrozumiałe, ale czy uzasadnione? Jeżeli chodzi o dachy, to niestety nie. A i w innych dziedzinach nie zawsze tak jest.

Powodów jest wiele. Przede wszystkim: dachy są trudne w wykonaniu, a polski klimat zwiększa skalę trudności przez swoją zmienność zwiększającą obciążenia temperaturami, wilgocią wewnętrzną, zewnętrzną i innymi czynnikami. Z tego powodu bardzo ważna jest technika wykonawcza wymagająca od dekarzy wiedzy i staranności. Problemy generuje fakt braku wymagań przy rejestracji działalności dekarskiej. Każdy może wykonywać ten zawód bez względu na wykształcenie, doświadczenie i przygotowanie zawodowe. Brak wykształcenia zawodowego skutkuje również brakiem podstawowej wiedzy prawnej. Gwarancje udzielane przez takie ekipy są w większości tylko deklaracjami ustnymi lub wyrażonymi w Internecie.

W takich przypadkach mogą powstać trudności z ustaleniem zakresu treści gwarancji, który jest bardzo ważnym, podstawowym jej elementem. Bo co ma być przedmiotem gwarancji, gdy gwarant nie wie, na czym polega dobre wykonanie dachu i nikt od niego nie wymagał żadnej wiedzy dekarskiej gdy rejestrował jego działalność? Nawet gdy gwarancja jest pisemna, to zazwyczaj określa wzorzec techniki wykonawczej za pomocą sformułowania „sztuka dekarska”. Ten zestaw słów nie oznacza niczego konkretnego, podobnie jak „sztuka budowlana”. To są określenia pochodzące z czasów, gdy wiedzę dekarską i budowlaną można było zawrzeć w kilkunastu książkach, a w najbardziej szczegółowych detalach w książkach zgromadzonych w jednym regale bibliotecznym. Taką wiedzę można było zweryfikować. Dzisiaj jest to nie możliwe, ponieważ liczba technik i materiałów jest tak duża, że trudno jest nadążyć i poznać wszystkie nowości, jakie pojawiają się na rynku.

Nie oznacza to, że nie można określić wzorców prawidłowego wykonania dachów. Takie wzorce powinny być zawarte w dwóch miejscach: w projekcie budowlanym i w zaleceniach producentów materiałów budowlanych. Niestety, większość projektów architektonicznych nie zawiera szczegółów wykonawczych, lecz jedynie podstawowe informacje dotyczące dachów i innych istotnych elementów budynku. Gdyby jednak wszystkie materiały miały opracowane przez ich producentów odpowiednie zalecenia, to te informacje powinny wystarczyć do prawidłowego wykonania dachu. Ten schemat działałby prawidłowo, gdyby producenci dostarczali informacji, a wykonawcy stosowali się do nich. Taki schemat działań prowadzonych w ramach procesu budowlanego byłby zgodny zarówno z prawem budowlanym, jak i z Kodeksem cywilnym. Warunkiem tego są jednak prawidłowe zalecenia i wyczerpujące instrukcje producentów.

Niestety zbyt wielu wykonawców nie czyta zaleceń, wyrzuca instrukcje dołączane do produktów budowlanych i wręcz deklaruje ich nieważność wobec ich doświadczeń zawodowych. Przy braku jakichkolwiek wymagań przy dopuszczaniu do uprawiania zawodu dekarza, prowadzenie tej działalności przez nawet 20 lat niczego nie oznacza i niczego nie gwarantuje. Dowodzi tego zbyt duża liczba przypadków „dziecinnych błędów” popełnianych przez takich wykonawców. Ich doświadczenia mogą być wyłącznie nieodpowiednie. Powodem takiego zjawiska jest powszechność stosowania kryterium niskich cen przy wyborze dekarzy. Żeby wykonywać dachy tanio, trzeba upraszczać technikę dekarską, a to generuje wadliwość tych prac. Wieloletnie stosowanie tanich kryteriów spowodowało powstanie fałszywych wzorców. Przykładem może być powszechny brak wentylacji dachów.

Gdyby ci dekarze czytali i rozumieli instrukcje oraz zalecenia producentów, to nie obniżaliby cen, rozumiejąc, jak jest to ryzykowne. Dodatkowym czynnikiem zwiększającym bałagan panujący wokół gwarancji i jakości jest brak elementarnej wiedzy prawnej wśród budujących się (inwestorów), handlowców i wykonawców budowlanych. Większość z nich nie odróżnia gwarancji od rękojmi, a zbyt wielu myli gwarancję z trwałością materiałów (!).

Z tego powodu zdarzają się przypadki, w których dekarz deklaruje gwarancję na swoje usługi na mniejszy lub taki sam okres, w jakim obowiązuje go rękojmia. Większość robi to z niewiedzy, ale zdarzają się i tacy, którzy używają gwarancji świadomie, gdyż prawa konsumenta – usługobiorcy są lepiej gwarantowane rękojmią niż gwarancją. Wynika to z prostego faktu, że gwarancja jest dobrowolnym zobowiązaniem gwaranta, który sam określa jej zakres, a rękojmia jest ustawowym zobowiązaniem o określonym prawem zakresie. Gdy nieświadomy różnicy, pokrzywdzony klient odwoła się do gwarancji w piśmie zgłoszeniowym, może uzyskać mniej, niż gdyby zażądał realizacji swoich praw na zasadach rękojmi.

Jednak najciekawsze jest to, że obowiązujące obecnie zasady bardzo mocno chronią zleceniodawców robót budowlanych, a oni nie są tego w pełni świadomi. Od trzech lat obowiązują nowe zasady Kodeksu cywilnego dotyczące odpowiedzialności sprzedawcy względem kupującego, jeśli rzecz ma wadę fizyczną lub prawną. Od 25 grudnia 2014 r. weszły w życie istotne zmiany także dla branży budowlanej, ponieważ nowe regulacje wydłużają terminy odpowiedzialności z tytułu rękojmi. Sprzedawca odpowiada za wady fizyczne rzeczy stwierdzone przed upływem dwóch lat od dnia wydania rzeczy kupującemu, a w przypadku nieruchomości – przed upływem pięciu lat. Te pięć lat obejmuje również usługi budowlane.

W przypadku dachów pięć lat obowiązywania rękojmi jest bardzo trafne, gdyż w takim okresie ujawnia się wiele wad materiałowych i wykonawczych (niestety nie zawsze i nie wszystkie). W dużej mierze zależy to od stopnia zmian temperatur oraz ilości opadów w czasie zimy. Gdy zimy są łagodne, wiele wad nie ujawnia się w takim czasie, ale 5 lat daje zdecydowanie większe szanse niż 3, jakie obowiązywały do 25.12.2014.

Wobec tak korzystnych warunków prawnych dziwne jest, że wielu budujących się nadal wybiera materiały budowlane według długości gwarancji, a dekarzy według cen, ponieważ warunki gwarancji określa producent i wykonawca, tak aby były dla niego korzystne. Natomiast tego typu deklaracje gwarantów nie mogą być zrealizowane bez dobrej, jednoznacznej instrukcji stosowania gwarantowanych materiałów. Jeżeli budujący się nie zakupią materiałów, które mają odpowiednie zalecenia, to nie mogą skorzystać z tych gwarancji (i na materiał, i na wykonawstwo) bo nie ma wzorców, do których można się odwołać. Można podejrzewać, że niektórzy producenci właśnie dlatego nie mają odpowiednich zaleceń – to chroni ich interesy. Natomiast gdy są dobre, wyczerpujące instrukcje, to przez pięć lat budujący mogą domagać się realizacji szerszych zazwyczaj niż w gwarancji praw konsumenckich.

Jak z tego wynika, najlepiej jest szukać materiałów, do których ich producenci dołączają odpowiednie instrukcje i zalecenia, niż kierować się wyłącznie gwarancją. Problem polega na tym, że nie wszyscy producenci stosują się do wymogów prawa i nie mają odpowiednich zaleceń. Przygotowanie takich zaleceń i instrukcji jest kosztowne. Dodatkowo warto pamiętać, że tani dekarze są tani, bo wykonują uproszczenia tam, gdzie ich nie widać. Mają w ten sposób mniej pracy. Korzystają z tego, że w dachach najważniejsze bywa to, czego nie widać z zewnątrz.

Gwarancja jest dobrowolnym zobowiązaniem gwaranta (producenta lub wykonawcy) do ponoszenia odpowiedzialności za ewentualne wady produktu lub usługi. Jest zobowiązaniem gwaranta (wydającego gwarancję) do bezpłatnego usunięcia określonej wady lub wymiany towaru na niewadliwy, ale na warunkach określanych przez gwaranta. Gwarant samodzielnie określa swoje obowiązki wobec kupującego. Gwarancja może zostać złożona w formie oświadczenia gwarancyjnego, w postaci dokumentu bądź w reklamacji.

Rękojmia jest obligatoryjną, ustawową odpowiedzialnością sprzedawcy lub wykonawcy za wady fizyczne i prawne produktu lub usługi, które zaoferował klientowi lub wykonał dla niego. W przypadku rękojmi to klient wybiera sposób rekompensaty. Może to być odstąpienie od umowy, naprawa towaru (usługi) lub jego wymiana (ponowne wykonanie). Do wyboru jest także pozostanie przy umowie sprzedaży, jednak przy obniżonej cenie, w taki sposób, aby zniżka była proporcjonalna do wad przedmiotu lub usługi.

Tekst: mgr inż. Krzysztof Patoka – rzeczoznawca SITPMB / NOT
Sponsorem artykułu jest Marma Polskie Folie

Fotografia otwierająca: obraz licencjonowany przez Depositphotos.com/Drukarnia Chroma

2017-11-27

Główne etapy konstrukcji dachu

Dach stanowi zwieńczenie bryły budynku i zakończenie bardzo ważnego etapu jego budowy – stan surowy zamknięty. Samo jego wznoszenie jest procesem wieloetapowym. Obejmuje szereg wyborów: odpowiedniego drewna konstrukcyjnego, więźby, poszycia, pokrycia z dachówki ceramicznej, cementowej, a może blachy trapezowej. Na koniec dach trzeba jeszcze wykończyć – zamontować okna dachowe, rynny i pozostałe elementy.

Etap I – projekt konstrukcji

Podstawą do rozpoczęcia prac budowlanych jest projekt. Dach oczywiście stanowi integralną część budynku, dlatego jest projektowany wraz z całą bryłą. W dokumentacji znajdziemy nie tylko informacje o kształcie konstrukcji dachu i lokalizacji okien, lecz także szczegółowe dane o spadach (kątach nachylenia dachu), rozmieszczeniu krokwi, ich wymiarach i sposobach łączenia oraz zakańczania. Na etapie projektu zostanie również określony typ pokrycia zewnętrznego dachu. Jest to bardzo istotne, gdyż różne rodzaje pokrycia mają różną masę, a to wpływa znacząco na grubość i gęstość rozmieszczenia elementów więźby dachowej.

Na podstawie projektu będziemy w stanie określić zapotrzebowanie na drewno i pozostałe materiały niezbędne do wykonania dachu. Na początek ważne jest, aby określić, ile jakiego rodzaju drewna potrzebujemy do montażu więźby. Najważniejsze z nich, spotykane przy każdej konstrukcji dachu to:
– murłata – (inaczej wiązar lub więzar) – podstawowy element nośnej konstrukcji dachu, na którym opierają się wszystkie krokwie;
– krokwie – grube, ukośne belki, na których opiera się konstrukcja dachu);
– łaty – długie listwy o przekroju 50 x 40 mm, które mocuje się w poprzek krokwi i do których mocowane jest pokrycie dachowe;
– kontrłaty – deski o mniejszym przekroju niż łaty montowane prostopadle do nich – zapewniają wentylację i swobodny ewentualny spływ wody pod zewnętrzną powłoką.

Wszystkie elementy drewniane można zamówić w tartaku lub też zakupić elementy prefabrykowane. Dzięki projektowi określimy również zapotrzebowanie na pokrycie zewnętrzne – czyli najczęściej dachówkę lub blachodachówkę.

Etap II – wzniesienie więźby dachowej

Do tej pracy zatrudniamy profesjonalną ekipę cieśli. Warto skonsultować z nimi projekt domu, żeby jeszcze raz dokładnie określić zapotrzebowanie na elementy drewniane, a dopiero po tym złożyć odpowiednie zamówienie w tartaku.

Wyróżnia się kilka rodzajów więźby dachowej: jętkowa, krokwiowa oraz płatwiowo-kleszczowa. Krokwiowa więźba dachowa może być zastosowana w przypadku, gdy rozpiętość ścian zewnętrznych nie przekracza 6 m. Będzie ona idealna do wykonania dalszych prac, takich jak ocieplenie poddasza. Więźba jętkowa jest wykorzystywana w przypadku, gdy rozpiętość ścian zewnętrznych ma więcej niż 6 m. Nadaje się pod niemal wszystkie pokrycia dachowe. Więźba jętkowa nie przysparza większych problemów z wykończeniem poddasza (np. instalacje elektryczne, ocieplenie poddasza po skosach). Płatwiowo-kleszczowa więźba dachowa jest stosowana, gdy rozpiętość dachu nie przekracza 12 m. Zawiera szereg dodatkowych elementów podporowych (płatwie, słupy podporowe oraz kleszcze), które zwiększają jej wytrzymałość.

Wznoszenie więźby dachowej rozpoczyna się od montażu murłaty. Zwykle osadza się ją na szczycie ścian bocznych ostatniego piętra budynku (lub ostatniego stropu) na specjalnych szpilach. Szpile te są głęboko osadzone pionowo w przekroju ściany, a ich długość dochodzi nawet do 2 metrów. Jeżeli w projekcie zostało to przewidziane, poprzecznie, równolegle do przyszłych krokwi, umieszcza się również tzw. belki wiązarowe.

Po zakończeniu montażu murłaty należy przystąpić do montażu krokwi. Ich rozmieszczenie jest uzależnione przede wszystkim od rodzaju dachu, na który się zdecydowaliśmy. Najprostsze rozwiązanie to dach dwuspadowy. Odpowiedniej długości krokwie umieszcza się wtedy na przeciwległych ścianach domu i łączy na przyszłym szczycie dachu pod określonym w projekcie kątem. Następnie mocuje się je do siebie oraz do więźby za pomocą specjalnych, prefabrykowanych elementów stalowych – najczęściej mocnych śrub. Jeżeli istnieje taka potrzeba, konstrukcja jest wzmacniana poprzez płatew – poziomą belkę łączącą ze sobą krokwie.

Etap III – foliowanie lub deskowanie

Gotową konstrukcję więźby dachowej należy pokryć folią dachową. Gwarantuje to szczelność i nieprzemakalność całej konstrukcji. Wykorzystuje się do tego tzw. folie wstępnego krycia FWK – paroprzepuszczalne, przez które nagromadzona w warstwie ocieplenia para wodna może swobodnie odparować na zewnątrz. Folie te dzielimy na:

– wysokoprzepuszczalne – przepuszczają od 700 do 5000 gramów pary wodnej na m² w ciągu 24 godzin, nie wymagają odstępu od warstwy ociepleniowej;

– niskoprzepuszczalne – przepuszczają około 100 gramów pary na 1 m² w ciągu 24 godzin. Folia ta wymaga min. 3–4 cm odstępu od ocieplenia. Podczas układania folii należy pamiętać o minimum 10–15-centymetrowych zakładkach – tyle jeden odcinek folii powinien zachodzić na drugi. Najczęściej na samej folii narysowana jest linia pokazująca grubość zakładki. Pamiętajmy również, aby folia położona wyżej nachodziła na tę położoną niżej, a nie odwrotnie. Gwarantuje to, że woda będzie spływać na zewnątrz, a nie do środka dachu. Folię montujemy do więźby dachowej najczęściej za pomocą zszywek, rzadziej przy użyciu gwoździ. Więźbę dachową można również odeskować, czyli pokryć szczelnie całą powierzchnię dachu warstwą równych desek. Jest to rzadsze rozwiązanie w dzisiejszych czasach ze względu na wyższe koszty drewna.

Etap IV – łacenie

Łacenie rozpoczynamy od położenia kontrłat – długich deseczek o przekroju 50 x 25 mm montowanych na krokwiach pokrytych folią. Należy je montować w taki sposób, aby kontrłaty z dwóch przeciwległych powierzchni łączyły się ze sobą w części kalenicowej (u szczytu dachu). Dzięki temu uzyskujemy odpowiednią przestrzeń wentylacyjną między membraną a dachówką.

Kolejnym etapem jest montaż właściwych łat – czyli długich desek o przekroju 40 x 50 mm, które są układane poprzecznie w stosunku do krokwi. Właściwy rozstaw łat możemy określić na podstawie dachówek lub blachodachówek, które zamierzamy zamontować na dachu. Zwykle rozstaw wynosi ok. 36–46 cm.

Etap V – rynny, pas nadrynnowy, okap dachu, okna dachowe

Na tym etapie należy zamontować wszystkie dodatkowe elementy, które planujemy umieścić na dachu. Na początek montujemy okna dachowe, osadzając je na stałe w konstrukcji. Kolejnym krokiem jest montaż rynien i pasa nadrynnowego, dzięki któremu woda ściekająca z dachu będzie trafiała do rynien, a nie pod nie. Następnie należy wykonać okap. Polega to na przybiciu kratki okapowej – niezbędnej, aby pod połać dachu nie dostawały się ptaki i małe gryzonie. Jeżeli dach ma więcej niż dwa spady, konieczna jest zwykle również rynna koszowa, odprowadzająca wodę z miejsc, w których występuje załamanie spadu do rynien.

Etap VI – układanie pokrycia dachowego

Po zamontowaniu wszystkich łat można zabrać się za układanie wierzchniej warstwy dachu. Najczęściej jest to dachówka ceramiczna, betonowa lub blachodachówka. Układanie dachówek zaczynamy od rozłożenia jednego rzędu i odpowiedniego dopasowania ścisku dachówek do dachu. Dachówka ma zwykle możliwość kilkumilimetrowego dostosowania odległości od sąsiedniej dachówki, dzięki czemu na przestrzeni całej szerokości dachu można dość swobodnie je ściskać lub rozciągać. Po obliczeniu, ile dachówek będzie potrzebnych na każdy rząd, przykręcamy za pomocą wkrętów dachówki skrajne po prawej. Następnie układamy kolejne dachówki, zawsze zachowując kolejność od prawej do lewej.

Etap VII – ocieplenie poddasza

Ocieplenie poddasza wykonuje się dopiero w momencie, gdy zakończono prace nad właściwą konstrukcją dachu. Do ocieplenia używa się najczęściej wełny mineralnej, dostępnej w różnych wariantach grubości – 5–30 cm. Dla dobrego ocieplenia potrzebne jest przynajmniej 25 cm. Płaty takiej wełny mocuje się bezpośrednio pomiędzy krokwiami.

Popularnym błędem popełnianym przy montażu ocieplenia jest wykonywanie go z jednej warstwy tylko na grubość krokwi (tj. około 16 cm). Ten błąd sprawia, że możemy tracić nawet do 40% więcej ciepła niż w sytuacji, gdy układamy dwie warstwy wełny o łącznej grubości od 25 do 30 cm.

Po położeniu wełny mineralnej należy ją pokryć na całej powierzchni poddasza folią paroizolacyjną. Na tak przygotowane podłoże można położyć ostatnią warstwę, składającą się najczęściej z płyt kartonowo-gipsowych. Płyty karton-gips gwarantują równą powierzchnię, gotową do malowania.

Tekst: Kalkulatory Budowlane, www.kb.pl

Fot. Obraz licencjonowany przez Depositphotos.com/Drukarnia Chroma

2017-11-24
Dlaczego warto wybrać wiązary?

Z każdym rokiem rośnie liczba osób decydujących się na zastosowanie prefabrykowanych konstrukcji dachowych. Być może już niedługo pójdziemy w ślady Szwedów, u których aż 90% konstrukcji dachowych powstaje właśnie przez zastosowanie prefabrykowanych wiązarów. Czemu zawdzięczają one rosnąca popularność?

Wolność projektowania

Decydując się na zastosowanie wiązarów zyskujemy dowolność projektową, na jaką nie moglibyśmy sobie pozwolić w przypadku zastosowania tradycyjnej więźby.

Zastosowanie wiązarów pozwala m.in. na:
• Stworzenie poddasza z ogromną przestrzenią użytkową – bez konieczności stosowania słupów podporowych.
• Zrezygnowanie z kosztownego stropu betonowego.
• Tzw. „odchudzenie fundamentów”.
• Duża swoboda przy wyborze układu ścian wewnętrznych – nawet do do 30 m rozpiętości bez konieczności wylewania fundamentów.
• Możliwość eliminacji części ścian nośnych.
• Łatwe zamontowanie rozmaitych instalacji – np. oświetleniowych lub wentylacyjnych.
• Możliwość osiągnięcia konstrukcji nawet to 24 m – bez stosowania pośrednich podpór.
• Więźba to solidna podstawa późniejszych projektów (np. stosowania paneli fotowoltaicznych lub wymiany pokrycia dachowego)

Wygoda i bezpieczeństwo

Wiele firm oferuje kompleksowe usługi – od dokładnego projektu (wraz z wizualizacją) przez wykonanie, transport oraz montaż. Co istotne – zazwyczaj całość wyceniana jest już na początku – przez co dokładnie znamy koszty i możemy precyzyjnie zaplanować budżet i termin realizacji.
• Wybierając prefabrykowane wiązary, mamy pewność co do ostatecznego efektu, a także dokładnie znamy koszty inwestycji. Pozwala to wyeliminować opóźnienia na budowie i uniknąć niespodziewanych kosztów. To jakość i przewidywalność – które są ważne na każdym placu budowy.
• Stosowanie prefabrykowanych konstrukcji pozwala także zminimalizować ryzyko błędu ludzkiego, oferując laserowa precyzję i powtarzalność wykonania. W tej technologii jest bardzo mało miejsca na błędy.
• Wiązary to nie tylko pewność co do kosztów, ale także błyskawiczny termin realizacji
• Gotową konstrukcję dachową można zamontować już w 1 dzień.
• Ograniczenie konieczności stosowania mokrej technologii w budynku.
• Wybór prefabrykatów sprawia, że nie musimy przechowywać elementów na budowie – przez co oszczędzamy miejsce i zmniejszamy ryzyko kradzieży
• Wiązary wykonywane, impregnowane i przechowywane są w fabryce – przez co otrzymujemy materiał o optymalnych parametrach i poziomie wilgotności

Oszczędność

• Ta technologia pozwala zużyć o 20 lub 30% mniej tarcicy, niż przy zastosowaniu tradycyjnej więźby.
• Mniejsze zużycie tarcicy oznacza mniejsze koszty całości.
• Gotowa konstrukcja może być nawet o 50% tańsza niż konstrukcje stalowe lub żelbetowe

Za pomoc w przygotowaniu artykułu dziękujemy firmie Wiązary Burkietowicz.

2016-05-09
Dach w 2 dni? To możliwe!

Podjęliśmy decyzję: budujemy dom. Na początku musimy zmierzyć się z projektem i niezbędnymi formalnościami. O ile poszczególne etapy budowy domu wydają się dobrze znane, dach może stanowić konstrukcyjną zagadkę. O tym, na co zwrócić uwagę, a także jak zaoszczędzić czas przy precyzyjnym montażu dachu, mówi Marcin Burkietowicz z firmy Wiązary Burkietowicz.

Wygląd dachu uzależniony jest od jego kształtu, a także od rodzaju pokrycia, które zostanie wykorzystane. Jednak funkcjonalność dachu, jego bezpieczeństwo oraz odporność na czynniki zewnętrzne są uzależnione od jakości materiałów zastosowanych w produkcji. Im wyższa jakość, tym mamy większą pewność, że dach posłuży przez wiele lat. Kręgosłupem dachu jest więźba dachowa. Dlatego już na etapie projektowania powinniśmy wiedzieć, z jakiego materiału będzie wykonany dach, a także – jaki użytek zrobimy ze znajdującego się pod nim poddasza.

Istnieją dwa sposoby przygotowania więźby dachowej: na placu budowy lub bezpośrednio u producenta. Pierwszy z nich jest często mniej dokładny, a także powoduje powstawanie sporych odpadów drewna. Przygotowując więźbę u producenta, mamy pewność, że materiał jest obrobiony z dużą precyzją i dokładnością wymiarów. Dzięki temu, że więźba jest przygotowywana w zakładzie z wykorzystaniem maszyn sterowanych komputerowo (CNC), nie powstają zbędne odpady drewna, a wytworzone elementy w pełni odpowiadają potrzebom klienta. Ponadto poszczególne elementy więźby są łączone za pomocą płytek stalowych, tzw. kolczastych, nie na gwoździe. Na gotowy wyrób klient otrzymuje komplet niezbędnych atestów i deklaracji, a produkt jest cechowany znakiem CE. – Tak przygotowana więźba może być zamontowana na budynku jednorodzinnym w ciągu 1–2 dni roboczych – komentuje Marcin Burkietowicz. – Poza oszczędnością czasu podczas montażu zyskujemy wiele innych korzyści. Po pierwsze, zastępujemy ciężki i kosztowny strop betonowy lekką konstrukcją z drewna. Po drugie, otrzymujemy otwartą przestrzeń na poddaszu bez słupów podporowych. Po trzecie, eliminujemy zbędne fundamenty ścian nośnych, uzyskując tym samym pełną dowolność aranżacji wnętrza – dodaje.

2014-09-26