Tag: wełna szklana

  • Czym się różni wełna szklana od skalnej?

    Czym się różni wełna szklana od skalnej?

    Pod pojęciem wełny mineralnej kryją się dwa rodzaje materiałów izolacyjnych – wełna skalna i wełna szklana. Na pozór bardzo podobne do siebie wyroby różnią się jednak zasadniczo pod względem osiąganych wartości parametrów termicznych i mechanicznych. Różnice te wynikają wprost z technologii wytwarzania obu typów wełny, przy czym nie można stwierdzić jednoznacznie, że jeden typ ma kompleksową przewagę nad drugim.

    Surowcem wykorzystywanym do produkcji wełny skalnej są skały wulkaniczne takie jak gabro, bazalt czy skała sedymentacyjna – dolomit. Razem z tzw. brykietami mineralnymi – materiałem pochodzącym z recyklingu – zostają one roztopione i rozwłóknione. Powstałe włókna spaja się przy pomocy tzw. lepiszcza – specjalnej żywicy, a następnie z uzyskanej masy formuje się konkretne produkty. Do produkcji wełny szklanej wykorzystuje się piasek kwarcowy i stłuczkę szklaną pochodzącą z recyklingu. Sam proces wytwarzania jest bardzo podobny z tą zasadniczą różnicą, że do produkcji wełny szklanej używa się większej ilości lepiszcza. Ma to zasadniczy wpływ na układ włókien – są one ukierunkowane bardziej równolegle do powierzchni wytworzonych płyt i mat, niż ma to miejsce w przypadku wełny skalnej, której włókna mają układ raczej rozproszony. Większa zawartość substancji wiążącej w wełnie szklanej wpływa również na jej gęstość. W zależności od wyrobu gęstość wełny szklanej waha się w zakresie od 10 do 150 kg/m3, natomiast wełna skalna dostępna jest w zakresie gęstości od ok. 30 do 180 kg/m3. Izolacyjność cieplną materiałów określa współczynnik przewodzenia ciepła λ, który dla wełny mineralnej mieści się w przedziale od 0,030 do 0,045 W/mK.

    Porównując parametry izolacyjności cieplnej wełny skalnej i szklanej, należy zwrócić uwagę na fakt, iż wełna skalna o danej gęstości osiąga podobny poziom wartości parametru λ co wełna szklana o znacznie niższej gęstości. Z uwagi na fakt, że dolny zakres gęstości wełny szklanej jest niższy niż wełny skalnej, osiąga ona również niższe wartościami parametru λ, dochodzące nawet do 0,030 W/mK.

    Najniższa wartość przewodności cieplnej wyrobów z wełny skalnej wynosi natomiast 0,034 W/mK. Zupełnie inaczej wygląda jednak kwestia parametrów mechanicznych obu rodzajów wełny. Im wyższa gęstość produktu, tym wyższa wytrzymałość na ściskanie CS(10). Wełna skalna umożliwia wytwarzanie wyrobów o bardzo dużej gęstości. Górny zakres gęstości wełny szklanej jest znacznie niższy niż wełny skalnej. Dlatego wszędzie tam, gdzie materiał izolacyjny poddawany jest dużym obciążeniom i wymagana jest jak największa wytrzymałość na ściskanie, konieczne jest zastosowanie wełny skalnej. W przypadku materiałów izolacyjnych istotnym parametrem jest odporność na wysoką temperaturę. Zarówno wełna skalna, jak i wełna szklana zaliczane są do materiałów niepalnych o najwyższej klasie reakcji na ogień A1.

    Podczas pożaru mogą się topić, ale nie płoną otwartym płomieniem, zapobiegając w ten sposób rozprzestrzenianiu się ognia. Nie oznacza to jednak, że wełna mineralna nie ulega zniszczeniu. Każdy materiał ma przecież swoją temperaturę topnienia. W tym przypadku nieco wyższą odporność na wysoką temperaturę wykazuje wełna skalna, która jest w stanie sprostać temperaturze dochodzącej nawet do 1000°C. Wełna szklana wytrzymuje temperaturę do 600-700°C. Należy przy tym zaznaczyć, że temperatury te dotyczą samych włókien. Dodatkowo istotną rolę odgrywa zawartość wspomnianego lepiszcza, czyli substancji wiążącej włókna. Im większa jej zawartość, tym wełna jest mniej odporna na wysoką temperaturę.

    Zatem wszędzie tam, gdzie wymagana jest izolacja elementów, które poddawane są działaniu wysokich temperatur, należy zastosować wełnę skalną. Mówimy tutaj głównie o przemyśle i budownictwie przemysłowym. Z powyższych rozważań wynika zatem, że technologia wytwarzania i budowa wywiera silny wpływ na właściwości obu rodzajów wełny mineralnej. Wybór danego rodzaju wełny mineralnej zależy od doraźnych wymagań i miejsca aplikacji. Tam, gdzie wymagana jest duża odporność na obciążenia i wysokie temperatury – np. przy izolacji dachów płaskich – nie zbędne staje się zastosowanie płyt z wełny skalnej.

    Tekst: Petralana, www.petralana.eu

    Zdjęcie otwierające: Adobe Stock

    Współpraca reklamowa

  • Rodzaje i właściwości wełny Petralana

    Rodzaje i właściwości wełny Petralana

    Zanim nabędziesz określony materiał do ocieplenia ścian zewnętrznych, poddasza, dachu lub innej części budynku warto szczegółowo poznać wszystkie zalety i wady produktu, dzięki czemu łatwiej wybrać ten najbardziej odpowiedni. Woda i wilgoć to najwięksi wrogowie konstrukcji budowlanych – wpływ wilgoci na parametry cieplne oraz łatwość użycia materiału izolacyjnego to niezwykle ważny aspekt przy wyborze odpowiedniego surowca, dlatego tym razem zdecydowaliśmy się zapłacić więcej. Wełna kamienna PETRALANA do hydrofobizacji i paroprzepuszczalności.

    W ujęciu makroskopowym hydrofobowość jest właściwością powierzchni materiału, która powoduje, że odpycha on wodę. Aby zmniejszyć nasiąkliwość, wełna mineralna poddawana jest procesowi hydrofobizacji, tj. impregnowane specjalnymi substancjami. Powłoka hydrofobowa tworzy na zabezpieczanej powierzchni niewidoczny film o minimalnej grubości. Hydrofobizacja wełny sprawia, że ​​jest ona nieprzepuszczalna dla wody, ale zachowuje wszystkie inne pozytywne właściwości. Tym samym hydrofobizacja nie ogranicza jej elastyczności ani przepuszczalności powietrza czy pary wodnej.

    Co wyróżnia wełnę skalną PETRALANA
    Mineralna wełna kamienna PETRALANA wyróżnia się tym, że jako materiał izolacyjny jest bardzo paroprzepuszczalna i – jak wspomniano wcześniej – hydrofobowa, czyli nie wchłania wilgoci z otaczającego powietrza, krople nie wsiąkają w wełnę. strukturę, ale spływa po jej powierzchni i szybko odparowuje. Ciekawostką jest fakt, że ściany ocieplone wełną kamienną schną około cztery razy szybciej niż ściany ocieplone sztuczną izolacją.

    Wełna mineralna ma szerokie zastosowanie, a jej rodzaj dobierany jest w zależności od budynku, w którym jest stosowana. Inną wełnę potrzebujemy do ocieplenia dachów płaskich, inną do ocieplenia dachów skośnych, a jeszcze inną do ocieplenia elewacji. Charakterystyka zastosowań specjalnych wpływa na pożądane właściwości wełny: jej twardość, elastyczność, przepuszczalność ciepła, odporność na wilgoć. Wiadomo, że w prawie każdym budynku są miejsca, w których wilgotność powietrza jest stale lub okresowo podwyższona.

    wpis1

    W szczególnie mokrych budynkach zastosowanie wełny kamiennej jest niezbędne i uważane za jedyne rozwiązanie. W budynkach, w których element nośny jest bardzo przepuszczalny dla pary wodnej i stosujemy materiał izolacyjny paroprzepuszczalny, istnieje ryzyko gromadzenia się wilgoci w ścianach, co z kolei grozi powstawaniem grzybów i grzybów. pleśń – bardzo szkodliwa dla zdrowia naszego i naszych bliskich. Opór dyfuzyjny wełny elewacyjnej PETRALANA jest znikomy, dlatego para wodna zgromadzona z komory w ścianie nośnej prawie bez przeszkód przenika przez tę konstrukcję.

    Aby ściana warstwowa izolowana wełną PETRALANA była całkowicie paroprzepuszczalna i nie zbierała wilgoci ani jej nie wyprowadzała, należy zastosować odpowiednie powłoki. Dlatego zalecamy stosowanie następujących warstw do wnętrz:

    1.      farba krzemianowa
    2.      gładź wapienna
    3.      tynk cementowo-wapienny
    4.      ściana nośna (cegła, beton komórkowy)
    5.      wełna PETRALANA, np.: doskonała PETRAFAS
    6.      klej z siatką jako warstwa zbrojąca
    7.      grunt pod tynk silikatowy
    8.      tynk silikatowy (tynk mineralny + farba silikatowa elewacyjna)

    W przypadku ściany zewnętrznej należy zadbać o to, aby para wodna przenikająca przez ściany mogła odparować, a tynk zewnętrzny temu nie przeszkodził. Aby tego uniknąć, nie używaj akrylu lub silikonu dla dzieci na wełnie. W przypadku ściany zewnętrznej należy zadbać o to, aby para wodna wnikająca w ściany mogła się wydostawać, a warstwy zewnętrzne jej nie blokowały.

    Poznaj właściwości wełny mineralnej PETRALANA
    Standardowe wymagania dotyczące nasiąkliwości (PN-EN 13162) wymagają, aby wełna podczas montażu pod wpływem ciągłego deszczu mogła zamoczyć się i tym samym narazić wełnę na krótkotrwałe lub długotrwałe działanie wody (24 godziny lub 28 dni). . Dlatego produkty, które pomyślnie przeszły odpowiednie testy krótko- i długoterminowej absorpcji wody, są oznaczane symbolami WS i WL(P).

    wpis2

    Właściwości hydrofobizowanej wełny mineralnej PETRALANA:

    • pozostaje sucha nawet w wysokiej wilgotności,
    • nie absorbuje wody,
    • szybko wysycha,
    • nie przenosi kapilarnie wilgoci,
    • nie puchnie ani nie kurczy się pod wpływem wilgoci,
    • chroni przed rozwojem pleśni.

    Odpowiednie ocieplenie mineralne nie zagraża budynkom pod względem przenikania wilgoci, wręcz przeciwnie, można powiedzieć, że wspomaga jej usuwanie i sprzyja szybszej stabilizacji warunków zawilgocenia. Wymienione właściwości mineralnej wełny kamiennej PETRALANA w połączeniu z wysoką retencją ciepła, izolacyjnością akustyczną i ogniową rekomendują wełnę mineralną jako najbardziej polecany materiał do ocieplenia budynków, który zapewnia trwałość i łatwość użytkowania ocieplonej konstrukcji budynku.

  • Nowe Warunki Techniczne to poprawa komfortu cieplnego, oszczędność energii oraz szansa na rozwój rynku

    Nowe Warunki Techniczne to poprawa komfortu cieplnego, oszczędność energii oraz szansa na rozwój rynku

    Nadchodzące zmiany Warunków Technicznych w zakresie współczynników przenikania ciepła oznaczają poprawę komfortu cieplnego dla użytkowników budynków i większe oszczędności energii.

    Od początku 2021 roku każdy nowy budynek mieszkalny będzie nie tylko dobrze ocieplony, ale też zastosowane w nim będą urządzenia korzystające z energii odnawialnej. Lepsza izolacja domów to mniej wykorzystanej energii potrzebnej do ich ogrzewania czy chłodzenia, co oznacza wymierne oszczędności.

    Zakres obowiązujących w Polsce wymagań dotyczących efektywności energetycznej budynków można w skrócie opisać jako jednoczesne spełnienie określonych wskaźników zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną (tzw. EP) i współczynników przenikania ciepła przegród budynku (tzw. U)[WT]. Te dwa rodzaje wymagań nawzajem się uzupełniają. Należy podkreślić, że choć oba rodzaje wymagań (EP, U) dotyczą efektywności energetycznej budynków, to jednak ich wpływ na właściwości budynku (np. komfort cieplny), jego charakterystykę energetyczną oraz przede wszystkim koszty eksploatacji, związanej z ogrzewaniem, jest różny.

    Wskaźnik zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną (EP) oznacza w jakim stopniu do zaspokojenia potrzeb energetycznych budynku wykorzystywane są źródła odnawialne i nieodnawialne (im mniejsza wartość wskaźnika EP tym udział źródeł odnawialnych jest większy). Zaś niskie współczynniki przenikania ciepła (U) przegród zewnętrznych dotyczą m.in. redukcji kosztów związanych z zapotrzebowaniem na ogrzewanie i chłodzenie budynku i poprawy komfortu cieplnego użytkowników budynku.

    Obecne Warunki Techniczne z etapami 2014 – 2017 – 2021 były ogłoszone już w 2012 r. Wiadomo było, że tak właśnie będzie wyglądał sposób dojścia do standardów unijnych i branża budowlana, w tym producenci wyrobów, przygotowywali się do tych zmian od wielu lat. Przyniosą one znaczące korzyści nie tylko dla inwestorów budujących lub remontujących domy, ale również dla całego sektora budownictwa i szerzej, dla całej gospodarki.

    Trendy i zmiany dotyczące energooszczędności budynków można obserwować od wielu lat, gdyż jest to uwarunkowane ekonomicznie. Ponadto, nowo projektowane budynki, zwłaszcza projekty domów gotowych, uwzględniają już wymagania, które będą obowiązywać od stycznia 2021 roku.

    Zmiany w prawie będą miały pozytywny wpływ na ochronę środowiska poprzez zmniejszenie emisji CO2. To właśnie budynki, a przede wszystkim te słabo zaizolowane, są odpowiedzialne za powstawanie smogu w Polsce.

    Należy podkreślić, ze nowe Warunki Techniczne to również szansa na rozwój technologii OZE. Dzięki lepszemu ociepleniu i lepszym oknom i drzwiom budynki nie będą potrzebowały już tak dużych ilości energii. To pozwoli zasilać je z odnawialnych źródeł energii, tym samym zwiększając ich wykorzystanie, znacząco nie podnosząc kosztów całej budowy, gdyż dzięki zmniejszonemu zapotrzebowaniu moce źródeł ciepła i energii mogą być dużo niższe.

    – Nowe Warunki Techniczne są szansą na utrzymanie koniunktury w budownictwie. Działania poprawiające efektywność energetyczną budynków są kluczowe z perspektywy szeroko pojętego dobrobytu, zdrowia obywateli oraz stanowią podstawę dla rozwoju nowoczesnej, innowacyjnej energetyki. Są motorem dla tworzenia i utrzymania lokalnych miejsc pracy oraz obniżania rachunków za ogrzewanie. Jednocześnie poprawią jakość powietrza i zapewnią wypełnienie przez Polskę zobowiązań na rzecz efektywności energetycznej, obniżenie emisji dwutlenku węgla oraz zwiększenie udziału OZE w produkcji energii. Nowe przepisy, ale także kompleksowa termomodernizacja budynków – co należy tu wspomnieć – to nowe miejsca pracy, a jest to istotne dla gospodarki, szczególnie teraz, podczas kryzysu związanego z pandemią – powiedział Łukasz Glapa, sekretarz zarządu MIWO.

    Nowe przepisy Warunków Technicznych dotyczące zmniejszenia współczynników przenikania ciepła przez przegrody nie powinny wpłynąć na wzrost cen mieszkań. Konieczność zastosowania trochę grubszej izolacji to ewentualny wzrost kosztu budowy mieszkań od 1 do 1,5 promila. Wskazują na to analizy przeprowadzone przez Stowarzyszenie MIWO. Na przykład, jeśli mieszkanie w budynku wielorodzinnym kosztuje obecnie 9 tys zł za 1 m2, to koszt zwiększenia grubości izolacji wyniesie około 0,1 procent, czyli 1 promil w stosunku do wartości rynkowej mieszkania. Niezależnie zaś od ceny rynkowej metra kwadratowego mieszkania, dodatkowy koszt związany ze wzrostem grubości izolacji może wynieść około 9 – 10 zł za metr kwadratowy powierzchni mieszkania. Bezsprzecznie nowe przepisy są korzystne dla użytkowników budynków – zużyjemy mniej energii i zapłacimy mniej za ogrzewanie domu w każdym kolejnym roku od 2021.

    Obowiązujące w Polsce przepisy systematycznie, acz na bardzo rozsądnym poziomie, kładą nacisk na poprawę współczynników przenikania ciepła ścian zewnętrznych i dachów budynków. Wymagania odnośnie współczynników przenikania ciepła (U), które zaczną obowiązywać od 2021 roku są i tak dużo łagodniejsze niż w przypadku standardów budynków o podwyższonej czy wysokiej efektywności energetycznej, jak np. NF40, NF15 lub standard pasywny.

    Wybierając zatem mieszkanie lub kupując dom, w którym chcemy spędzić co najmniej kilkanaście lat, warto wybierać te o podwyższonej efektywności energetycznej, z dobrze zaizolowanymi przegrodami zewnętrznymi. Z pewnością ceny ogrzewania i energii nie będą malały, raczej będą rosły, więc niewielka inwestycja w dodatkową izolację cieplną przegród zewnętrznych szybko zacznie przynosić korzyści.

  • Szklana lub skalna – jak dobrać odpowiednią wełnę do różnych zastosowań?

    Szklana lub skalna – jak dobrać odpowiednią wełnę do różnych zastosowań?

    Ocieplenie budynku przy pomocy wełny jest jedną z najpopularniejszych metod, których tradycja sięga lat 90. ubiegłego wieku. Tworzywo to znajduje szerokie zastosowanie zarówno przy izolacji budynków mieszkalnych, jak i przemysłowych. Warto dowiedzieć się, jakie dokładnie zastosowanie mają konkretne materiały izolacyjne.

    Główny podział wełen izolacyjnych dotyczy materiału, z jakiego zostały one wyprodukowane. Wyróżniamy wełnę szklaną oraz skalną, zwaną również kamienną. Pod tym względem wybór materiału izolacyjnego dla inwestorów często nie jest taki oczywisty, ponieważ ocieplenie wełną mineralną cechuje się zbliżonymi parametrami. Jednak zarówno wełna szklana, jak i skalna ma swoje specjalne przeznaczenie.

    Skalna

    Wełna skalna produkowana jest ze spoiwa skalnego, a dokładniej z bazaltowego. Głównym procesem technologicznym jest obróbka termiczna w temperaturze 1400°C. Z tego względu ocieplenie wełną mineralną skalną jest mniej narażone na wszelkie odkształcenia, a także uszkodzenia mechaniczne. Wełna kamienna znajduje swoje zastosowanie jako izolacja zewnętrzna. Użycie wełny prasowanej doskonale sprawdza się w przypadku ściskania innymi materiałami. Skalna wełna sprawdzi się również przy izolacji stropodachów, a także posadzek podłogowych.

    Szklana

    Podstawowym budulcem wełny szklanej jest stłuczka szklana wraz z piaskiem kwarcowym. Wełna szklana również podlega wytapianiu, ale już w dużo niższej temperaturze, wynoszącej ok. 1000°C. Spoiwem wełny izolacyjnej szklanej może być żywica fenolowo-formaldehydowa, biożywica czy też żywice wytworzone w oparciu o poliakryle. Wełna szklana znajduje bardzo szerokie zastosowanie, ponieważ występuje zarówno w formie granulatu, jak i wełny prasowanej. W odróżnieniu od wełny skalnej, ta szklana ma o wiele mniejszy ciężar, jak i wyższą przepuszczalność pary wodnej. Dlatego zaleca się jej wykorzystanie przy lżejszych konstrukcjach, takich jak ścianki działowe, poddasze lub stropy. Oczywiście producenci proponują także wykorzystanie tego typu wełny izolacyjnej do ocieplania podłóg oraz ścian elewacyjnych.

    Ocieplenie w różnych formach

    Wełna do ocieplenia dostępna jest także w różnych formach, które znajdują swoje zastosowanie pod względem gęstości materiału. Do najpopularniejszego typu materiału izolacyjnego zalicza się maty mineralne. Ich gęstość wynosi około 26 kg/m3 lub zdecydowanie mniej. Należy pamiętać, że grubość maty nie jest wyznacznikiem izolacji cieplnej. Pod tym względem należy zwracać uwagę przede wszystkim na współczynnik przewodzenia ciepła. Im wskaźnik będzie niższy, tym ocieplenie wełną mineralną odniesie lepszy skutek. Maty świetnie sprawdzą się w przypadku ocieplenia poddaszy, stropów, ścianek działowych, jak i konstrukcji szkieletowych. W tej formie wełna do ocieplenia jest wyjątkowo sprężysta i niesprawiająca problemów podczas układania.

    Jak dobrać odpowiednią wełnę?

    Jeżeli interesuje nas izolacja zewnętrzna lub ocieplenie podłóg, to warto zdecydować się na płyty. Wełna do ocieplenia w takiej formie wyróżnia się zdecydowanie wyższą gęstością w porównaniu do mat. Gęstość wełny prasowanej może wynosić już od 60 do nawet 180 kg/m3. Co ciekawe, nawet duża gęstość izolacji, nie musi mieć wpływu na grubość płyty. Również w tym przypadku w pierwszej kolejności należy zwracać uwagę na współczynnik przewodzenia ciepła, a nie na grubość materiału izolacyjnego. Ocieplenie ścian zewnętrznych z wełny to popularne rozwiązanie.

    Tekst: Kalkulatory Budowlane, www.kb.pl

    Fotografia Petralana

  • Wełna mineralna skalna i szklana – co je różni?

    Wełna mineralna skalna i szklana – co je różni?

    Wełny mineralne – skalna i szklana – to jedne z najpopularniejszych materiałów gwarantujących izolację termiczną, akustyczną i przeciwogniową. Pomimo wielu wspólnych cech, warto poznać różnice w ich produkcji, właściwościach i zastosowaniu.

    Podstawowe różnice pomiędzy dwoma rodzajami wełny stanowią surowce, z których są wytwarzane, a także sam proces produkcji. O tym, jak powstaje wełna skalna i szklana można się przekonać w najnowocześniejszym w Polsce zakładzie produkcyjnym w Gliwicach, gdzie wytwarzane są materiały marki ISOVER. Fabryka jest wyposażona w trzy linie produkcyjne: dwie dla wełny szklanej i jedną dla wełny skalnej. To jedyne miejsce w Polsce, w którym produkowane są dwa rodzaje wełny.

    Wełna mineralna szklana

    W obu przypadkach proces produkcji rozpoczyna się na składowisku surowców. W zależności od pożądanych paramentów produktów izolacyjnych surowce miesza się w różnych proporcjach. – Wełna szklana wytwarzana jest z mieszanki stłuczki szklanej, piasku kwarcowego oraz sody, które w piecu (tzw. wannie szklarskiej) są roztapiane w temperaturze 1200°C – 1500°C. Następnie tworzywo kierowane jest do maszyn rozwłókniających, gdzie strumień ciekłego szkła trafia na dysk rozwłókniający tworząc włókno szklane. Opada ono na bębny formujące. Włókna przelatują przez pierścień spryskujący, z którego podawane jest lepiszcze. Bębny strefy formowania obracają się przeciwbieżnie, formując kobierzec wełny. Tak uformowana wełna trafia do komory polimeryzacyjnej, gdzie następuje utwardzenie lepiszcza. Gęstość produktu reguluje się, dobierając prędkość przenośników linii produkcyjnej. Obrzeża kobierca obcinane są za pomocą piły wodnej. Ścinki trafiają do młynków i kierowane są do ponownego wykorzystania. Woda z procesu produkcyjnego jest również ponownie zawracana. Wełna szklana po wyjściu z komory polimeryzacyjnej ma 200°C i następnie jest chłodzona na linii. Utwardzony i odpowiednio szeroki kobierzec zostaje poddany kontroli równomiernego rozkładu włókna za pomocą izotopowego miernika gramatury. W zależności od potrzeb produkty są pokrywane papierem, folią aluminiową lub włókniną. Kolejnym etapem jest cięcie poprzeczne oraz pakowanie. Produkty elastyczne są zwijane w rolki. Lekkie płyty są sztaplowane, kompresowane i pakowane w paczki. Dzięki opatentowanej technologii rozwłókniania ThermiStar stopień kompresji niektórych produktów ISOVER przekracza nawet stosunek 1:7 ­przy czym równocześnie po rozpakowaniu produkt jest niezwykle sprężysty – wyjaśnia ekspert ISOVER, Janusz Łyczko.

    Wełna mineralna skalna

    Proces produkcji wełny skalnej wygląda podobnie. – Surowce: bazalt, gabro, dolomit lub kruszywa wapienne trafiają do silosów dobowych, skąd pod kontrolą komputerowego systemu trafiają do pieca szybowego. Pod wpływem gorącego powietrza koks się zapala i następuje roztopienie tłucznia skalnego. Lawa trafia na maszyny rozwłókniające. Podobnie, jak w przypadku wełny szklanej, włókna pokrywane są lepiszczem. Następnie wpadają do komory osadczej, gdzie zostają równomiernie rozłożone i uformowane w kobierzec. Tak przygotowana wełna skalna poddawana jest procesowi zmiany kierunku włókien – ten zabieg udoskonala właściwości mechaniczne produktu. Następnie wełna skalna trafia do komory polimeryzacyjnej. Tutaj nadaje się odpowiednią grubość produktu i właściwości wytrzymałościowe. Kolejnym etapem jest cięcie przez zespół pił – poprzecznej, wzdłużnych i grubościowej taśmowej ­– mowi ekspert ISOVER, Janusz Łyczko.

    Różnice w zastosowaniu

    Wełny mineralne szklane i skalne znajdują szerokie zastosowanie w wykonywaniu izolacji tak budowalnych, jak i technicznych. Wełny szklane, z uwagi na mniejszą gęstość, często są stosowane do izolacji dachów skośnych, lekkiej zabudowy ponieważ nie obciążają nadmiernie konstrukcji. Z kolei na dachach płaskich częściej montuje się wełnę skalną, chociaż ISOVER posiada w swojej ofercie dwuwarstwowy zestawu Platynowy Dach składający się z dwóch produktów z wełny szklanej – Tup i Taurus. W przypadku fasad w metodzie lekkiej mokrej (BSO, ETICS) częściej stosuje się twardą wełnę skalną w płytach. Zarówno wełna skalna, jak i szklana są niepalne, a o ich izolacyjności termicznej decyduje współczynnik lambda – im mniejszy, tym lepsze właściwości.

    Więcej informacji na www.isover.pl.