Tag: ultrament

Osuszanie ekstremalnie zawilgoconych murów – iniekcja krok po kroku

Brak izolacji poziomej lub jej degradacja to najczęstsze przyczyny wilgoci, która pojawiając się w dolnej strefie fundamentów zaczyna migrować w górę murów. Problem ten można szybko zlikwidować wykorzystując metodę iniekcji. To kompleksowy system pozwalający na osuszenie nawet ekstremalnie zawilgoconych murów oraz skuteczne zablokowanie podciągania wilgoci z gruntu.

Długotrwałe zawilgocenie murów prowadzi do uszkodzeń, które stanowią realne zagrożenie dla nośności konstrukcji i trwałości budynku. Objawy pojawiają się także we wnętrzach – to przede wszystkim występujące na ścianach pleśnie i grzyby, mające negatywny wpływ na zdrowie domowników. Problem wilgoci można trwale rozwiązać sięgając po iniekcję – w zależności od stopnia zawilgocenia oraz rodzaju muru – w formie płynu lub kremu.

– Zaletą osuszania ścian metodą iniekcji jest komplementarność tego rozwiązania. Wprowadzony w mur odpowiedni płyn lub krem skutecznie zamyka kapilary, którymi woda jest transportowana. W ten sposób podciąganie wody zostaje skutecznie zablokowane, co ważne bez konieczności wykonywania dużego remontu – tłumaczy Maciej Szymański, ekspert z firmy Ultrament.

Główne przyczyny powstawania wilgoci w murach:

1. Brak izolacji poziomej
2. Uszkodzenia izolacji poziomej
3. Błędy wykonawcze na etapie budowy domu
4. Warunki geotechniczne, takie jak np. wysoki poziom wód gruntowych lub długo utrzymująca się woda po silnych opadach

Kiedy wybrać płyn, a kiedy krem do iniekcji?

Krem do iniekcji to nowe rozwiązanie w ofercie Ultrament. Produkt powstał, aby odpowiedzieć na problem ekstremalnie zawilgoconych murów. Czym różni się od płynu do iniekcji?

1. Suchy mur w płynie używamy do ścian wykonanych ze starych cegieł, w których wilgotność nie przekracza 60%. Preparat ma płynną formę, a jego aplikacja odbywa się poprzez lejki umieszczone w otworach iniekcyjnych. Działając na zasadzie spływu grawitacyjnego, płyn penetruje wnętrze muru, wypełnia kapilary, następne krystalizuje i blokuje podciąganie wilgoci.

2. Suchy mur w kremie stosujemy do różnych budulców murów, w których wilgotność może wynosić nawet 95%. Produkt świetnie sprawdza się w przypadku cegły, kamienia, pustaków, betonu, a także przy podwójnych murach szczelinowych oraz ścianach murowanych z rdzeniem kamiennym. Wprowadzany w wywiercone otwory w fudze skutecznie penetruje i wiąże wilgoć pomiędzy cegłami.

Oba produkty różnią się także sposobem aplikacji. W przypadku płynu odbywa się ona grawitacyjnie, przy użyciu specjalnych lejków. Umieszczone w wywiercone pod kątem otwory umożliwiają swobodny transport płynu i dotarcie do zawilgoceń w murze. W przypadku kremu otwory wykonuje się poziomo w fudze, dzięki czemu produkt dokładnie wypełnia kapilary między bloczkami, blokując podciąganie wilgoci.

– Oba środki mają ten sam cel, czyli wypełnić strukturę muru, uszczelnić kapilary w materiale budulcowym i stworzyć trwałą barierę uniemożliwiającą kapilarne podciąganie wody – dodaje Maciej Szymański.

Jak odtworzyć izolację poziomą mocno zawilgoconego muru?

Jeżeli zawilgocenie waha się na poziomie 60-95%, wtedy mamy do czynienia z ekstremalnie zawilgoconym murem i należy sięgnąć po krem do iniekcji.

1. Pierwszym krokiem jest skucie tynków muru na poziomie przynajmniej 70 cm powyżej linii zawilgocenia.
2. Kolejnym krokiem jest wykonanie otworów w fudze, przy rozstawie wynoszącym od 8 do 12 centymetrów.
3. Następnie należy wykonać odwierty na iniekcję w kremie, wykorzystując wiertło o średnicy 12 milimetrów.

Uwaga! W ścianę wkuwamy się pod kątem 90 stopni, na głębokość muru pomniejszoną o 3 centymetry.

Fot. Ultrament – wiercenie otworów pod iniekcję

4. Przed rozpoczęciem osuszania, otwory należy oczyścić. Jeżeli to możliwe należy użyć sprężonego powietrza, a w przypadku gdy materiał pozostały po wykonaniu odwiertów jest zbyt mokry to wywiercone otwory należy wypłukać strumieniem wody.
5. Kolejnym krokiem jest aplikacja kremu do iniekcji, do czego można wykorzystać pistolet do kartuszy, szprycę lub opryskiwacz z lancą iniekcyjną. Krem należy wprowadzić do 1 cm od wylotu otworu, bez pozostawiania pustek powietrznych.

Fot. Ultrament – aplikacja kremu do iniekcji

6. Po zakończeniu aplikacji, otwory należy zasklepić zaprawą uszczelniającą Ultrament.

Fot. Ultrament – zasklepianie otworów po zakończeniu iniekcji

7. Następnie, po związaniu zaprawy, można przystąpić do tynkowania tynkiem renowacyjnym lub cementowo-wapiennym.

Suchy Mur Krem iniekcyjny od Ultrament to gotowy do użycia bezrozpuszczalnikowy preparat na bazie silanów i siloksanów, przeznaczony do odtworzenia izolacji poziomej w silnie zawilgoconych murach wykonanych z betonu komórkowego, bloczków silikatowych, ceramicznych, kamienia oraz cegły. – Dzięki odpowiedniej recepturze, krem do iniekcji dokładnie wypełnia kapilary w murze, blokując podciąganie wilgoci oraz transport wody. Co ważne, produkt ogranicza uszkodzenia muru wywołane przez zawilgocenie – podsumowuje Maciej Szymański.

Oprac. Ultrament

Współpraca reklamowa

2025-10-16
Poznaj prosty sposób na naprawę przeciekającego dachu z papy

Papa jest jednym z najpopularniejszych produktów wykorzystywanych do wykonania pokrycia dachowego. Jak każdy materiał, z czasem ulega jednak zniszczeniu. Gdy dach zaczyna przeciekać, warto postawić na skuteczne rozwiązanie, które uszczelni pokrycie, a także zabezpieczy je przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych. Takie właściwości ma papa w płynie. Co to za środek i dlaczego warto po niego sięgnąć?

Szczelny dach, obok fundamentów, jest jednym z gwarantów bezpiecznego i ciepłego domu. Pytanie, co należy zrobić, gdy wykonane z papy bitumicznej pokrycie zaczyna przeciekać? Wymiana takiego dachu jest kosztowna, czasochłonna i wymaga użycia specjalistycznych narzędzi. Ciężko wykonać takie prace samodzielnie, bez pomocy ekipy remontowej. Chyba, że sięgniemy po papę w płynie.

Fot. Ultrament, nakładanie papy w płynie na dachówkę

– Papa w płynie to gotowa do użycia farba renowacyjno-dekoracyjna, która wykazuje doskonałe właściwości renowacyjne. Nie tylko uszczelnia pokrycie dachu, ale dodatkowo chroni go przed szkodliwymi skutkami opadów, silnego wiatru, mrozu i zmiennych temperatur – tłumaczy Maciej Szymański z Ultrament. Jak dodaje ekspert, niekwestionowaną zaletą papy w płynie jest także łatwość aplikacji, pozwalająca na samodzielną naprawę dachu, nawet przez osoby nieposiadające specjalistycznej wiedzy czy profesjonalnego sprzętu.

Kluczowe właściwości papy w płynie:

1. Wysoka elastyczność pozwalająca na skuteczne mostkowanie, zniwelowanie rys i pęknięć.
2. Silne krycie, dzięki któremu efekt widać już po nałożeniu pierwszej warstwy.
3. Pełna szczelność powłoki oraz odporność na działanie czynników atmosferycznych, takich jak mróz, deszcz i promienie słoneczne.
4. Szybkość schnięcia, co w odpowiednich warunkach pozwala na naprawić dach w zaledwie kilka godzin.
5. Łatwość aplikacji i bardzo dobre krycie pozwalające na odświeżenie koloru dachu z papy.
6. Pozytywny wpływ na komfort pracy dzięki temu, że produkt nie posiada rozpuszczalników i drażniącego zapachu.
7. Ochrona dachu nawet przez wiele lat.

Fot. Ultrament, papa w płynie

Jak naprawić przeciekający dach przy pomocy papy w płynie?

Papa w płynie posiada doskonałą przyczepność przez co można ją zastosować do różnych powierzchni, tak jak m.in. beton, tynk, blacha trapezowa i ocynkowana, dachówki ceramiczne i cementowe czy powierzchnie bitumiczne. Nadaje się nawet do trudniejszych materiałów, takich jak drewno czy eternit.

Fot. Ultrament, nakładanie papy w płynie na drewno

– Pamiętajmy tylko, że podłoże na które nanosimy papę w płynie musi być czyste, suche, wyrównane, odtłuczone, pozbawione substancji separujących i wysezonowane. Dodatkowo, podłoża chłonne należy zagruntować rozcieńczonym roztworem z farby – dodaje Maciej Szymański.

Sama aplikacja papy w płynie jest bardzo prosta – wystarczy do tego pędzel, wałek lub agregat natryskowy z większą dyszą. Przed użyciem produkt należy tylko dobrze wymieszać, np. ręcznie lub przy pomocy mieszadła wolnoobrotowego. Poszczególne warstwy zaleca się aplikować krzyżowo, czyli w kierunku przeciwnym do poprzedniej warstwy, co zwiększa skuteczność aplikacji. W przypadku przerwania pracy należy szczelnie zamknąć wiadro z preparatem, aby nie stracił swoich właściwości.

Fot. Ultrament, nakładanie papy na beton

Nałożona papa w płynie zaczyna wiązać zaledwie po kilku minutach po aplikacji. Aby powłoka zyskała pełne właściwości uszczelniające, jej grubość po wyschnięciu musi wynosić minimum 1 mm. Dlatego konieczne jest nałożenie przynajmniej dwóch warstw. Warto też pamiętać, że czas schnięcia warstwy papy w płynie zależy od panujących warunków atmosferycznych. Im niższa temperatura i wyższa wilgotność powietrza, tym proces wiązania będzie trwał dłużej, co należy uwzględnić przed położeniem kolejnej warstwy.

– Papa w płynie służy nie tylko do naprawy przeciekającego dachu. Z powodzeniem wykorzystamy ją także do pokrycia obróbek blacharskich, naprawy powierzchni w obrębie komina czy elewacji oraz zabezpieczenia garażu, tarasu i ogrodowych altanek. Dzięki dostępności produktu w różnych kolorach, takich jak czarny, antracyt, szary i brązowy, można szybko wykonać renowację, przywracając papie pierwotny kolor – podsumowuje Maciej Szymański.

Samodzielne odnowienie dachu przy użyciu papy w płynie to ekonomiczny wariant dla inwestora. Ponieważ nie wymaga posiadania specjalistycznych narzędzi, ani wysoko zaawansowanej wiedzy, ta technologia dostępna jest praktycznie dla każdego. Tym bardziej warto dokładnie przyjrzeć się kondycji swojego dachu i podjąć ewentualne prace naprawcze jeszcze przez nadejściem jesiennych deszczy.

Oprac. Ultrament

Współpraca reklamowa

2025-08-19
Praktycznie w łazience – funkcjonalne pomysły na strefę kąpielową

Projektowanie strefy kąpielowej należy do jednych z trudniejszych zadań. Podczas prac koncepcyjnych kluczowy jest nie tylko aspekt wizualny, ale przede wszystkim odpowiednia organizacja przestrzeni. Przy tym nie można zapomnieć o tym, że łazienka należy do pomieszczeń o najwyższym stopniu wilgotności. Pytanie więc, na jakie praktyczne rozwiązania postawić, aby zadbać o walory estetyczne w obrębie wanny i prysznica, a przy tym zagwarantować wysoki komfort użytkowania i trwałość na lata?

Projektując strefę kąpielową w łazience konieczne jest uwzględnienie szeregu czynników. – W pierwszej kolejności trzeba zwrócić uwagę na specyficzne wymagania samego pomieszczenia. Najbardziej problematyczne jest bowiem to, że łazienka należy do tych miejsc w domu, w których występuje najwyższy poziom wilgotności. Dlatego niezależnie od tego, czy robimy remont starej łazienki, czy budujemy nową, musimy wybierać najbardziej trwałe i dobre jakościowo materiały – radzi Maciej Szymański, ekspert z Ultrament.

Praktycznym rozwiązaniem, po które warto sięgnąć przy wykańczaniu strefy kąpielowej jest płyta budowlana. To wytrzymały produkt, który zapewnia izolację termiczną oraz 100-procentową odporność na wilgoć, wodę, pleśnie i grzyby. Swoje właściwości zawdzięcza wykonaniu z polistyrenu ekstrudowanego (XPS) oraz powłoki mineralnej z wtopioną siatką z włókna szklanego. – Zaletą płyty budowlanej jest także to, że pozwala zabudować nową łazienkę lub wyremontować stare pomieszczenie bez konieczności czasochłonnej obróbki, uporczywego wiercenia czy stosowania drogich stelaży, jak to zwykle bywa w przypadku płyty karton-gips – dodaje Maciej Szymański.

5 powodów, dla których płyta budowlana jest dobrą alternatywą dla płyty g-k:

1. Nie wymaga gruntowania
2. Stanowi gotowe podłoże dla okładziny
3. Zapewnia 100% odporność na działanie wilgoci
4. Gwarantuje izolację termiczną
5. Jest lekka i łatwa w obróbce

Fot. Ultrament Obróbka płyty budowlanej

Na co zwrócić uwagę projektując strefę kąpielową?

Jeszcze przed rozpoczęciem prac budowlanych w obrębie strefy kąpielowej, należy wykonać analizę metrażu pomieszczenia. Dokonując pomiarów ścian i powierzchni użytkowej, pod uwagę trzeba wziąć zarówno układ łazienki, jak i rozmieszczenie okien, drzwi i przyłączy wodno-kanalizacyjnych.

Drugim krokiem jest zaplanowanie prac aranżacyjnych. Oczywiście, strefa kąpielowa powinna pasować do całego pomieszczenia, ale oprócz designu, warto postawić na rozwiązania, które zwiększą komfort użytkowania i pomogą zachować czystość. Wybierając wannę czy prysznic konieczne jest także dokładne sprecyzowanie potrzeb domowników.

Praktycznie w strefie prysznicowej – sucha zabudowa z płyty budowlanej

Zastosowanie płyty budowlanej w obrębie prysznica jest dość szerokie. Materiał z powodzeniem można wykorzystać na przykład do zakrycia elementów instalacji prysznicowej. W tym celu płytę budowlaną montuje się do ściany wykorzystując metodę mechaniczną (przy użyciu kołków montażowych). Płyty układa się naprzemiennie, a poziome i pionowe połączenia uszczelnia się przy użyciu kleju i uszczelniacza oraz taśmy zbrojącej w zaprawie klejowej.

Przy okazji wykorzystania płyty budowlanej do wyrównania ścian czy zakrycia elementów instalacji wodnej, można wykonać praktyczną wnękę, która pomieści wszystkie kosmetyki i akcesoria używane pod prysznicem. Aby stworzyć stabilną konstrukcję, w pierwszej kolejności trzeba zbudować ściankę nośną z profili metalowych. Następnie na konstrukcję wsporczą mocuje się płytę budowlaną, wykorzystując w tym celu talerze montażowe i wkręty. Aby uzyskać szczelną konstrukcję, na rdzeniach pomiędzy płytami nakłada się klej i uszczelniacz.

Fot. Ultrament
Wnęka z płyty budowlanej

Korzystając z prysznica można postawić na dodatkowy komfort użytkowania. To zapewni praktyczne siedzisko z wygodnym oparciem. Dla uzyskania stabilnej konstrukcji wsporczej i wierzchniej, należy sięgnąć po płyty budowlane o grubości 50 mm. – Opcjonalnie na konstrukcję wsporczą można użyć płyt budowlanych o grubości 30 mm, jednak wtedy należy zachować rozstaw co 30 cm – dodaje Maciej Szymański.

Fot. Ultrament
Siedzisko z płyty budowlanej

Praktycznie o wannie – sucha zabudowa z płyty budowlanej

Klasycznym materiałem wykorzystywanym do obudowania wanny są bloczki z betonu komórkowego. Niestety to rozwiązanie ma sporo minusów, w tym przede wszystkim długi czas obróbki i montażu. Bloczki są ciężkie i wymagają wykonania dodatkowych prac, takich jak kształtowanie w przypadku wanien półokrągłych, gruntowanie i tynkowanie. Aby zaoszczędzić czas i ułatwić sobie prace, warto więc sięgnąć po płytę budowlaną – w zależności od kształtu wanny: standardową z regulacją wysokości lub/i do zaokrągleń.

W przypadku wanny prostokątnej płyty budowlane Ultrament przykłada się w pionie pod krawędzie, pozostawiając około 1,5 cm na klej i płytkę. Konstrukcję mocuje się do wanny i posadzki przy pomocy Klejopiany Ultrament (piany poliuretanowej). Przy tego typu zabudowie można wykonać tzw. wcięcie – czyli podejście pod stopy, które wyposażone w oświetlenie led może dodatkowo pełnić funkcję dekoracyjną.

Fot. Ultrament
Obudowa wanny z płyty budowlanej

Z kolei gdy wanna jest półokrągła, należy wybrać płytę budowlaną do zaokrągleń, która posiada specjalne nacięcia ułatwiające zagięcie i dopasowanie materiału do kształtu wanny. Podczas montażu, w celu lepszej stabilizacji, można użyć dodatkowych łączników do płyt. Z kolei miejsce załamań należy wypełnić pianą montażową lub używając kleju i uszczelniacza.

Wysoka wilgotność w łazience nie sprzyja trwałości standardowych płyt karton-gips. Dlatego do tzw. pomieszczeń mokrych, gdzie sucha zabudowa jest narażona na kontakt z wilgocią, należy wybrać odpowiednie materiały. – Choć płyta budowlana nie wymaga stosowania podkładów i gruntowania, wykazuje natychmiastową odporność na działanie wody i wilgoci. Zabezpiecza przed powstawaniem pleśni i grzybów, a w przypadku awarii instalacji – pozwala na szybkie dotarcie do źródła usterki i naprawę – podsumowuje Maciej Szymański.

Opracowanie: Ultrament

Zdjęcie otwierające: Fot. Ultrament, Sucha zabudowa z płyty budowlanej

Współpraca reklamowa

2025-07-14
Strefa okapowa dachów – z czego najlepiej wykonać podbitkę dachową?

Podczas wykonywania prac w obrębie strefy okapowej dachu do dyspozycji mamy wiele różnych materiałów. W zależności od wykończenia, sięgnąć można po znane już drewno, tworzywo sztuczne, blachę lub stanowiącą podkład pod tynk – płytę OSB. Technologia jednak zmienia się, a na rynku pojawiają się nowe rozwiązania. Takim przykładem jest płyta budowlana, która stanowi ciekawą alternatywę dla OSB. Jakie są jej zalety i jak krok po kroku wykonać podbitkę dachową z tego materiału?

Fot. Ultrament

Przed i po montażu podbitki dachowa z płyty budowlanej

Podbitka dachowa to jeden z kluczowych elementów wykończenia dachu skośnego, który pełni zarówno funkcję ochronną, jaki i dekoracyjną. Jak tłumaczy Maciej Szymański ekspert marki Ultrament: Podbitkę dachową umieszcza się pod spodem okapu, dzięki czemu chroni wystającą konstrukcję dachu przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi – szczególnie przed naporem wiatru, a co za tym idzie utratą ciepła wewnątrz budynku. Nie bez znaczenia są także jej walory estetyczne. Podbitka skutecznie zasłania elementy konstrukcyjne, tworząc harmonijne przejście między elewacją a pokryciem dachowym.

Choć montaż podbitki dachowej nie jest wymagany przepisami budowlanymi, niemal każdy inwestor decyduje się na jej zastosowanie. Dlaczego warto wyposażyć strefę okapową w podbitkę? Oto klika argumentów:

1. Poprawia właściwości termoizolacyjne budynku, skutecznie ograniczając straty ciepła i wspierając energooszczędność konstrukcji.
2. Zabezpiecza elementy więźby dachowej przed szkodliwym wpływem zmiennych warunków atmosferycznych takich jak deszcz, śnieg, wiatr czy promieniowanie UV.
3. Chroni przed wilgocią, zmniejszając ryzyko rozwoju pleśni, grzybów, które mogłyby negatywnie wpłynąć na trwałość dachu.
4. Ogranicza ryzyko zasiedlania przestrzeni podokapowej przez ptaki i owady, co ułatwia utrzymanie dachu w czystości oraz w dobrym stanie technicznym. W przypadku owadów, takich jak osy czy szerszenie, zmniejsza również potencjalne zagrożenie dla domowników.
5. Podnosi walory estetyczne budynku, tworząc spójną wizualnie strefę przejściową między elewacją a połacią dachową.

Przegląd najpopularniejszych materiałów na podbitkę dachową

Do najpopularniejszych materiałów budowlanych, które można wykorzystać do montażu podbitki dachowej należą: OSB, drewno, PVC, blacha stalowa i aluminiowa, a od pewnego czasu także płyta budowlana Ultrament. Materiały te różnią się między sobą zarówno pod względem struktury, jak i właściwości fizycznych, a także efektem wykończenia oraz żywotnością.

– Wybór materiału o wyższej odporności na czynniki zewnętrzne zwiększa jego trwałość, co przekłada się na trwałość całej konstrukcji. Dodatkowo, im wyższa jakość materiału, tym mniejsze ryzyko potrzeby przeprowadzania prac konserwacyjnych w przyszłości. Warto również zauważyć, że materiały różnią się między sobą zarówno pod względem stopnia skomplikowania montażu, jak i kosztów zakupu – wyjaśnia Maciej Szymański.

Oczywiście najbardziej konkurencyjnymi materiałami budowlanymi względem siebie jest płyta OSB oraz płyta budowlana. Jaka jest różnica między nimi?

1. Materiał wykonania:
– Płyta budowlana Ultrament jest produkowana z polistyrenu ekstrudowanego, obustronnie pokrytego zaprawą mineralną oraz siatką z włókna szklanego, co zapewnia jej odpowiednio wysoką wytrzymałość.
– Płyta OSB składa się z wiórów drzewnych, które są sprasowane i sklejone żywicą, tworząc materiał o odpowiedniej wytrzymałości mechanicznej.

2. Odporność na wilgoć:
– Płyta budowlana Ultrament ma wysokie właściwości termoizolacyjnie i gwarantuje 100% wodoodporność co sprawia, że jest idealna do zastosowań w warunkach wysokiej wilgotności.
– Płyta OSB ma tendencję do chłonięcia wilgoci, co może powodować jej „puchnięcie” i powstawanie na jej powierzchni nierówności.

3. Montaż:
– Płyta budowlana Ultrament jest lekkim i bardzo wytrzymałym materiałem o doskonałych właściwościach termoizolacyjnych. Jej powierzchnia nie wymaga gruntowania i po montażu można praktycznie od razu przystąpić do kładzenia warstwy wykończeniowej, np. tynku czy farby. Materiał dodatkowo nie wymaga skomplikowanych narzędzi do obróbki, wystarczy ostry nóż, a z uwagi na wspomnianą niską wagę ułatwia wszelkie prace prowadzone na wysokościach.
– Płytę OSB należy nakręcić na wiązary, a następnie pomalować emulsją sczepną, która ma zwiększyć przyczepność oraz wyrównać chłonność podłoża. W dalszej kolejności płytę należy pokryć styropianem oraz siatką, którą mocujemy do styropianu warstwą kleju. Następnie w celu uzyskania równej powierzchni ponownie wykorzystujemy klej pokrywając w całości wcześniej przyklejoną siatkę. Po wyschnięciu całość należy zagruntować i otynkować. W odróżnieniu od płyt budowlanych obróbka płyt OSB wymaga piły tarczowej, a sam ich ciężar nie ułatwia prac przy budowie podbitki dachowej.

Jak wykonać podbitkę dachu z płyty budowlanej?

Wykonanie podbitki z płyty budowlanej Ultrament nie jest skomplikowane ani czasochłonne. W tym celu potrzebujemy:

1. Płyty budowlane (rekomendowana grubość: od 20 mm)
2. Klej uszczelniający w tubie
3. Wkręty i talerze montażowe
4. Nożyk do cięcia płyt
5. Klej cementowy
6. Siatkę wzmacniającą

Na wstępie należy wykonać podparcie dla płyty budowlanej. W zależności od budowy więźby dachowej, taką konstrukcję pomocniczą robi się z profili do suchej zabudowy, desek lub łat.

Fot. Ultrament Przygotowanie do montażu podbitki z płyt budowlanych

Następnie montujemy odpowiednio dociętą płytę budowlaną, którą wkręcamy do konstrukcji przy pomocy wkrętów z podkładką dociskową.

Fot. Ultrament Montaż podbitki dachowej z płyty budowlanej

W zamontowanej płycie budowlanej wycinamy otwory wentylacyjne, które zapewnią stałą cyrkulację powietrza, zapobiegającą ewentualnym zwilgoceniom w warstwie ociepleniowej.

Fot. Ultrament Podbitka dachowa z płyty budowlanej

Na koniec wtapiamy siatkę wzmacniającą na połączeniach i całość szpachlujemy klejem cementowym. Tak przygotowana powierzchnia może być malowana lub wykańczana tynkiem elewacyjnym.

Fot. Ultrament Elementy montażu płyty budowlanej

Płyta budowlana Ultrament to świetne rozwiązanie dla podbitki dachowej. Ten łatwy i szybki w montażu oraz obróbce produkt cechuje doskonała wytrzymałość oraz 100-procentowa odporność na działanie wilgoci. Dzięki wykonaniu z polistyrenu ekstrudowanego (XPS) oraz powłoki mineralnej z wtopioną siatką z włókna szklanego spełnia najważniejszą funkcję podbitki – zabezpiecza więźbę dachową i krokwie przed szkodliwym oddziaływaniem czynników zewnętrznych.

Oprac. Ultrament

www.ultrament.pl

Współpraca reklamowa

2025-04-24
Szybkie metody na suchą zabudowę w łazience

Zabudowa z płyt budowlanych Ultrament daje nie tylko bardzo szerokie możliwości aranżacyjne, ale pozwala na szybkie wykonanie prac w łazience oraz innych pomieszczeniach mokrych i wilgotnych. Ta wodoszczelna konstrukcja przydaje się szczególnie do wyrównywania ścian i podłóg, zabudowy armatury łazienkowej, maskowania rur, jak i budowy ścianek działowych, sufitów podwieszanych, półek czy blatów pod umywalkę.

Jednym z najważniejszych elementów budowy czy remontu łazienki jest wybór odpowiednich materiałów budowlanych. – Jeżeli chcemy, aby wykonana zabudowa była trwała i służyła przez lata, konieczne jest zastosowanie produktów, które zapewnią 100-procentową wodoodporność i izolację termiczną oraz będą przeciwdziałać powstawaniu grzybów i pleśni – tłumaczy Maciej Szymański, ekspert z firmy Ultrament.

Fot. Ultrament
Łazienka przed i po zabudowie płytą budowlaną

Czym różni się płyta budowlana od płyty karton-gips?

Najbardziej charakterystyczną różnicą jest konstrukcja obu materiałów. Płyta budowlana Ultrament wykonana jest z polistyrenu ekstrudowanego obustronnie pokrytego specjalną zaprawą mineralną z wtopioną siatką z włókna szklanego. Dzięki temu zapewnia 100% odporność na działanie wilgoci oraz gwarantuje izolację termiczną, co jest istotne gdy w łazience zastosowane jest ogrzewanie podpłytkowe.

– Należy pamiętać, że warunkiem użycia płyty karton-gips w łazience jest odcięcie dostępu wilgoci, szczególnie w strefach mokrych. Ponieważ płytka ceramiczna z fugą nie tworzą układu szczelnego, konieczne jest położenie hydroizolacji w całości zwłaszcza w wspomnianej strefie mokrej – dodaje Maciej Szymański. W przypadku płyty budowlanej, uszczelniamy je tylko między sobą stosując odpowiedni klej i uszczelniacz i na połączeniach ściana-posadzka za pomocą taśmy uszczelniającej.

Drugą różnicą pomiędzy płytami jest sposób przygotowania podłoża pod okładzinę ceramiczną, szpachle i tynki. W przeciwieństwie do płyt g-k, płyta budowlana Ultrament nie wymaga gruntowania, stanowiąc już gotowe podłoże dla materiałów wierzchnich.

Fot. Ultrament
Zabudowa ścian płytą budowlaną w łazience

Różnicą jest także system montażu. W przypadku płyty karton-gips montaż jest wyłącznie mechaniczny. Jeżeli chodzi o płytę budowlaną, można ją przymocować do podłoża metodą mechaniczną lub za pomocą kleju. Możliwe jest także wykorzystanie metody mieszanej, czyli częściowego klejenia na zaprawie i dodatkowego kołkowania.

Uwaga! Nie ma możliwości klejenia płyt g-k na ścianach jako podłoże pod płytki ceramiczne – jest to niezgodne ze sztuką budowlaną.

Fot. Ultrament
Montaż płyty budowlanej metodą mechaniczną

Poza tym płyta budowlana Ultrament jest lżejsza i łatwiejsza w obróbce. Dlatego materiał ten m.in. lepiej sprawdza się przy okazji szybkich remontów szczególnie w starym budownictwie.

Jak szybko wykonać suchą zabudowę w łazience?

Zastosowanie płyty budowlanej jest dość szerokie. Materiał z powodzeniem można wykorzystać np. do wyrównania ścian i podłóg. W pierwszym przypadku należy sięgnąć po płyty o grubości minimalnej 20 mm. Gdy wyrównujemy podłogi wykonane z płyty OSB czy podłoża mineralnego, można zastosować już te o grubości od 10 mm.

Fot. Ultrament
Wyrównywanie ścian przy pomocy płyty budowlanej

Montaż płyt na ścianach i podłogach jest bardzo prosty i szybki. Wykonuje się go za pomocą kleju lub wykorzystując metodę mechaniczną (przy użyciu kołków montażowych). Warto przy tym pamiętać, aby płyty układać naprzemiennie oraz wzmocnić poziome i pionowe połączenia przy użyciu zaprawy klejowej oraz taśmy zbrojącej.

Płytę budowlaną Ultrament można wykorzystać także do zabudowania rur i innych nieestetycznych elementów wodno-kanalizacyjnych. W tym celu stosuje się gotowe profile narożnikowe, które mocowane są mechanicznie do ściany przy pomocy kołków montażowych oraz kleju i uszczelniacza.

Płyta budowlana Ultrament może posłużyć także jako materiał do budowy spersonalizowanej umywalki. W zależności od wizji odpowiednio wycięte, skręcone i uszczelnione, a następnie wykończone płytkami mogą stanowić oryginalny element każdej łazienki.

Fot. Ultrament
Wykorzystanie płyty budowlanej do budowy umywalki

Ciekawym sposobem na zastosowanie płyt budowalnych jest także zrobienie z nich półek wspornikowych. Wystarczy zamocować w ścianie pręty gwintowane, wywiercić otwory w rdzeniu płyty, następnie nałożyć ją na pręty i dokręcić nakrętkę wraz z podkładką by otrzymać stabilną konstrukcję.

Fot. Ultrament
Półka z płyty budowlanej

Co, gdy chcemy zabudować wannę? Jeżeli wanna jest prostokątna, płyty budowlane Ultrament przykłada się w pionie, pod jej krawędzie. Potem można je dokładnie wyregulować na wysokość, posługując się wbudowanymi w tym celu stopkami regulacyjnymi. Z kolei gdy wanna jest półokrągła, należy wybrać płytę budowlaną do zaokrągleń, która posiada specjalne nacięcia ułatwiające zagięcie i dopasowanie materiału do kształtu wanny. Podczas montażu, w celu lepszej stabilizacji, można użyć dodatkowych łączników do płyt. Z kolei miejsce załamań należy wypełnić pianą montażową lub używając kleju i uszczelniacza.

Z płyty budowlanej Ultrament można zbudować także ściankę działową. W tym celu wystarczy przygotować konstrukcję nośną z profili metalowych, dopasowując rozstaw do pożądanego kształtu ścianki. Następnie za pomocą talerzy montażowych i wkrętów, mocuje się uformowaną w odpowiedni kształt płytę budowlaną.

Fot. Ultrament
Zabudowa stelaża WC przy użyciu gotowego zestawu z płyty budowlanej

Płyta budowlana Ultrament to materiał, który idealnie nadaje się do suchej zabudowy w łazience i każdym pomieszczeniu wilgotnym. Pamiętajmy przy tym, że materiał można wykorzystać bardzo szeroko, nie tylko do wskazanych w artykule przykładów. Wymienić choćby można gotowe zestawy do zabudowy stelaży WC czy brodziki typu walk-in, wykonane właśnie z płyty budowlanej. Dzięki odporności na wilgoć, grzyby i pleśnie to materiał, po który coraz częściej sięgają fachowcy, jak i inwestorzy, którzy szukają prostych i szybkich rozwiązań pozwalających na samodzielne wykonanie remontu w domu.

Oprac. Ultrament

www.ultrament.pl

Współpraca reklamowa

2024-12-09
Izolacja fundamentów – jak zrobić to prawidłowo?
Fundamenty stanowią podstawę konstrukcji każdego budynku. Choć znajdują się pod ziemią, to właśnie one odpowiadają za trwałość i stabilność całej części nadziemnej. Dlatego tak ważna jest izolacja fundamentów, która prawidłowo wykonana skutecznie zabezpieczy ściany i podłogi przed degradacją na skutek oddziaływania wilgoci oraz wód gruntowych i opadowych. Izolacji fundamentów towarzyszy różny przebieg prac, uzależniony głównie od warunków gruntowych oraz typu budynku.

Izolacja fundamentów to niezbędny etap zabezpieczenia budynku. Jeżeli zaniechamy jej wykonania lub zrobimy to nieprawidłowo w domu szybko pojawi się wilgoć, a w następstwie – także szkodliwy grzyb i wykwity pleśni.

– Metodę zabezpieczenia fundamentów dobiera się w zależności od rodzaju gruntu, stopnia nasiąkliwości gleby, poziomu wód gruntowych oraz typu budynku. Aby to ocenić, niezbędne jest przeprowadzenie badania geotechnicznego. Warto je wykonać, ponieważ dobór właściwych produktów do izolacji fundamentów zapewni budynkowi skuteczną ochronę oraz zoptymalizuje koszty zakupu niezbędnych materiałów – tłumaczy Maciej Szymański, ekspert z firmy Ultrament.

Fot. Ultrament / zaizolowane fundamenty domu niepodpiwniczonego

Poznaj trzy rodzaje izolacji fundamentów:

Jako pierwszą warto wymienić izolację bitumiczną typu lekkiego. To system, który stosuje się do zabezpieczenia fundamentów domów niepodpiwniczonych, stojących na gruntach przepuszczalnych (takich jak np. piasek, żwir). Izolacja fundamentów typu lekkiego chroni przede wszystkim przed wodą deszczową oraz zawartą w gruncie wilgocią.

Zastosowanie izolacji bitumicznej typu lekkiego:
- dom niepodpiwniczony na gruncie przepuszczalnym
- ochrona przed wodą opadową i wilgocią z gruntu
Gdy badanie geotechniczne gruntu wykaże niski poziom wód gruntowych oraz brak parcia wody ciśnieniowej, wtedy sięgamy po izolację bitumiczną typu średniego. Podobnie jak hydroizolacja lekka, i ta chroni przed wodą opadową, wodą gruntową i wilgocią. Stosuje się ją jednak w przypadku budynków stojących na glebie lekkiej i gruntach średnio przepuszczalnych.

– Opcjonalnie izolację bitumiczną typu średniego można wykorzystać w domach niepodpiwniczonych stojących na gruncie nieprzepuszczającym wody, natomiast wymaga nałożenia dodatkowej, trzeciej warstwy – tłumaczy Maciej Szymański.

Zastosowanie izolacji bitumicznej typu średniego:
- dom podpiwniczony na glebie lekkiej
- dom niepodpiwniczony na gruncie średnio przepuszczalnym
- dom niepodpiwniczony na gruncie nieprzepuszczającym wody (wymaga nałożenia dodatkowej warstwy)
- ochrona przed wodą opadową, wodą gruntową i wilgocią
Trzecią metodą jest izolacja bitumiczna typu ciężkiego, której zadaniem jest ochrona przed wodą napierającą pod ciśnieniem. Ze względu na wysoką szczelność i wytrzymałość na nacisk, stosuje się ją do ochrony fundamentów budynków podpiwniczonych, stojących na glebie średnio przepuszczalnej lub nieprzepuszczającej wody (to np. iły, gliny).

Zastosowanie izolacji bitumicznej typu ciężkiego:
- dom podpiwniczony na gruncie średnio przepuszczalnym
- dom podpiwniczony na gruncie nieprzepuszczającym wody
- ochrona przed wodą napierającą pod dużym ciśnieniem
Jak krok po kroku wykonać izolację fundamentów budynku?

Izolację fundamentów można wykonać samodzielnie, bez pomocy fachowców czy wiedzy eksperckiej. Na początek należy wyposażyć się w niezbędne narzędzia i materiały. To przede wszystkim:
- izolacja bitumiczna odpowiedniego typu (lekka, średnia, ciężka)
- grunt bitumiczny
- rękawice ochronne
- pędzel
- mieszadło
- woda
Fot. Ultrament / pomocne narzędzia przy izolacji fundamentów

Izolację fundamentów należy przeprowadzić na odpowiednio przygotowanym podłożu. Beton musi być oczyszczony, wysezonowany, wyrównany, mieć wykonane wyoblenia i sfazowane ostre narożniki. Poza tym podłoże musi być nieprzemarznięte, suche lub matowo-wilgotne.

Fot. Ultrament / fundament przygotowany do izolacji

Następnie na fundamenty nakłada się cienką warstwę gruntu bitumicznego, wcześniej wymieszanego w proporcji 1:1 z wodą. Środek ma formę koncentratu, który aplikuje się na podłoże za pomocą pędzla. Czas schnięcia gruntu bitumicznego to ok. 30-60 minut. Co ważne, wystarczy jedna warstwa, aby skutecznie zwiększyć przyczepność izolacji bitumicznej oraz wyrównać jej chłonność.

Fot. Ultrament / przygotowanie materiału do izolacji fundamentów

Gdy grunt bitumiczny ulegnie związaniu, można przystąpić do nakładania pierwszej warstwy izolacji bitumicznej. Emulsję należy aplikować na wysokość min. 30 cm ponad poziom gruntu. Standardowo, aby zapewnić odpowiednią grubość powłoki należy nałożyć minimum dwie warstwy.

Fot. Ultrament / izolacja fundamentów

Pamiętajmy, że izolację fundamentów aplikujemy zawsze na suchy fundament, tak samo od zewnętrz, jak i wewnątrz budynku. Należy zwrócić uwagę, aby w trakcie obróbki i procesu schnięcia powłok izolacji temperatura powietrza i podłoża nie spadła poniżej +5˚C.

Fot. Ultrament / produkty

– W przypadku izolacji bitumicznych istotne jest, aby produkty nie zawierały rozpuszczalników organicznych. Ma to szczególny wpływ na bezpieczeństwo oraz komfort pracy przy wykonywaniu termoizolacji fundamentów. Izolacje bezrozpuszczalnikowe wydzielają mniej szkodliwych oparów i nie reagują negatywnie ze styropianem – podsumowuje Maciej Szymański.

Oprac. Ultrament

Zdjęcie otwierające: Ultrament – niezaizolowane fundamenty domu niepodpiwniczonego

www.ultrament.pl

Współpraca reklamowa
2024-07-25
Przeciekający dach z papy – naprawa i renowacja

Papa to jeden z najczęściej wybieranych materiałów na pokrycia dachowe, głównie ze względu na niską cenę oraz ogólną dostępność. Z upływem czasu rozwiązanie to może okazać się zawodne. Co zrobić, gdy dach z papy zaczyna przeciekać? Jak naprawić powstałe nieszczelności? Wreszcie, czy można odpowiednio wcześniej zabezpieczyć pokrycie z papy, aby zniwelować ryzyko powstawania uszkodzeń oraz przedłużyć jego żywotność?

Papa to jedno z najpopularniejszych pokryć dachowych. – Materiał ma sporo zalet, z których największą jest zapewne niska cena – tłumaczy Maciej Szymański, ekspert z firmy Ultrament. Nie jest jednak wolny od wad. – Oprócz tego, że pokrycie wykonane z papy jest mało estetyczne, to jego właściwości ochronne maleją pod wpływem działania czynników atmosferycznych, deszczu, zmian temperatury czy promieni UV – dodaje ekspert.

Uszkodzony dach z papy to problem, którym warto zająć się bez zbędnej zwłoki. Nieszczelne pokrycie ma wpływ na elementy nośne całej konstrukcji budynku. Poza tym może przyczynić się do pojawiania się zawilgoceń, zacieków, a w efekcie pleśni i grzybów wewnątrz pomieszczeń mieszkalnych.

Jak naprawić uszkodzony dach z papy?

Zrywanie uszkodzonego pokrycia z papy to ostateczność. Zdecydowanie powszechniejszą, szybszą i tańszą alternatywą jest bieżąca naprawa uszkodzeń i nieszczelności, szczególnie że prace te można wykonywać nawet w deszczu czy przy temperaturze 0°C. To, jak będzie przebiegać naprawa, zależy głównie od rodzaju i skali uszkodzenia.

1. Naprawa wybrzuszeń i spękań

Wybrzuszenia czy spękania to niewielkie usterki, które powstają przez działanie zmiennych warunków atmosferycznych, gdy papa jest niedokładnie doklejona. Takie uszkodzenia mogą skutkować jej dalszym odklejaniem i pękaniem. Można je szybko naprawić przy pomocy kitu dekarskiego w postaci czarnej elastycznej masy. Środek ten po wyschnięciu tworzy plastyczną powłokę, która zastępuje papę. Naprawione miejsce będzie bardzo trwałe, nie przepuści wody i będzie odporne na działanie czynników atmosferycznych.

Fot. Ultrament Nakładanie kitu dekarskiego na uszkodzoną papę

W sytuacji gdy na zewnątrz panuje niska temperatur (od 0°C), pada deszcz lub/i podłoże jest mokre, zamiast kitu dekarskiego wykorzystuje się szybkoschnącą, wzmocnioną włóknami bitumiczną masę naprawczą. Taki środek oparty jest na rozpuszczalnikach organicznych dlatego charakteryzuje się wysoką przyczepnością do suchych i mokrych podłoży oraz natychmiastową odpornością na działanie deszczu.

Fot. Ultrament Naprawa papy w deszczu przy pomocy masy naprawczej PROFI

2. Naprawa odparzonej i odklejonej papy

Konstrukcja papy powoduje, że to materiał, którym ciężko zabezpieczyć wszystkie problematyczne miejsca – obróbek blacharskich, połączeń papy czy te znajdujące się przy kominach i oknach. Na tych powierzchniach często dochodzi do odparzeń, które można naprawić wykorzystując uszczelniacz do dachów.

Fot. Ultrament Naprawa papy przy pomocy uszczelniacza do dachów

Z kolei chcąc podkleić starą papę lub zamocować nową, w przypadku gdy stara np. uległa sfałdowaniu, sięgamy po klej w postaci lepików na zimno, którymi przyklejamy nowy fragment materiału. Lepiki na zimno to środki jedno lub dwukomponentowe odpowiednio używane w zależności od stopnia nachylenia naprawianego dachu. Są stosunkowo gęste (nie spływają z dachu) przez co ułatwiają prace naprawcze.

Fot. Ultrament Nakładanie lepiku w celu wklejenia nowego fragmentu papy

3. Zabezpieczenie papy przed uszkodzeniem

Pokrycie z papy warto zabezpieczyć, aby ograniczyć ryzyko powstawania uszkodzeń oraz nieszczelności. Wykorzystuje się do tego renowator, tworzący na papie cienką powłokę bitumiczną, chroniącą pokrycie przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych. Na nowym dachu skutecznie zwiąże luźną posypkę, a na starym – wypełni mikropęknięcia. Nie tylko przedłuży żywotność papy, ale przy okazji przywróci jej pierwotny, ciemny kolor.

Fot. Ultrament Malowanie pokrycia z papy przy pomocy renowatora

Przyczyną pojawienia się przecieków w dachu są uszkodzenia papy, które najczęściej powstają przy kominach, świetlikach, krawędziach dachu, okapach oraz w miejscach styku dachu ze ścianą. Innym powodem nieszczelności mogą być błędy wykonawcze, np. nieprawidłowo położone pokrycie, nieodpowiednio uszczelnione okna i wyłazy dachowe lub źle zamontowane obróbki blacharskie. Na szczęście wiele z tych defektów można szybko naprawić. – Remont dachu może być sporym wydatkiem, na szczęście to ostateczność. Usterki można bowiem naprawić nawet samodzielnie, korzystając z odpowiednich środków naprawczych – podsumowuje Maciej Szymański z Ultrament.

Oprac. Ultrament

Współpraca reklamowa

2024-06-07
Wykwity na ścianach i sufitach – jak skutecznie usunąć przyczyny i efekty zawilgoceń?

Szarobrunatne naloty na ścianach i sufitach, które pojawiają się pod wpływem długotrwałego narażenia powierzchni na działanie wilgoci, są bardzo niebezpieczne dla zdrowia mieszkańców i stanu technicznego budynku. Dlatego gdy zauważymy wykwity, należy je usunąć oraz skutecznie zlikwidować źródło ich powstawania. Dobra wiadomość jest taka, że nierzadko prace te udaje się wykonać bez pomocy fachowców, a nawet bez skuwania tynków czy usuwania gładzi szpachlowych.

Najczęstszą przyczyną pojawiania się wykwitów na ścianach czy sufitach jest wadliwy lub niewydajny system wentylacyjny. Optymalna wilgotność powietrza w domu nie powinna bowiem przekraczać 60% przy temperaturze 19-20°C oraz 45% przy temperaturze 21-22°C. Dlatego do zawilgoceń często dochodzi nawet po remoncie domu, który wcześniej nie wykazywał żadnych objawów.

– Wymiana okien na szczelne czy ocieplenie ścian zewnętrznych, przy braku odpowiedniego systemu wentylacyjnego, prowadzi do odcięcia odprowadzania pary wodnej na zewnątrz. To z kolei powoduje stan długotrwałego zawilgocenia, a w efekcie – powstawanie wykwitów na ścianie czy suficie oraz nieprzyjemnego zapachu stęchlizny – tłumaczy Maciej Szymański, ekspert z firmy Ultrament.

Innymi przyczynami występowania wykwitów mogą być błędy budowlane popełnione na etapie budowy domu czy nieprawidłowości w konstrukcji dachu lub na połączeniu tarasu i balkonu ze ścianą zewnętrzną. Poza tym do zawilgoceń dochodzi w budynkach, które są pozbawione termoizolacji oraz tych, które są nieodpowiednio ogrzewane w sezonie jesienno-zimowym.

– Niekiedy przyczyna pojawienia się wykwitów jest bardzo trudna do ustalenia, szczególnie gdy nie ma wyraźnych oznak np. uszkodzenia instalacji wodno-kanalizacyjnej czy grzewczej. Niezależnie jednak od źródła powstania zawilgocenia, wykwity należy skutecznie usunąć. Bardzo ważne jest także zablokowanie wilgoci, aby nie doprowadzić do ponownego wystąpienia tego problemu – radzi Maciej Szymański.

Jak krok po kroku usunąć wykwity ze ścian i sufitów?

Po pierwsze: dokładnie wyczyść zainfekowaną powierzchnię.

Gdy nalot jest świeży i nie zdążył stwardnieć, można do tego wykorzystać wilgotną szmatkę lub gąbkę. Gdy osad jest trudniejszy do usunięcia, najlepiej sięgnąć po szczotkę o sztywnym włosiu.

Po drugie: nanieś środek grzybobójczy oraz bloker wilgoci.

Środek grzybobójczy skutecznie zniszczy zarodki pleśni, ale należy go aplikować na obszar o 40 cm większy od miejsca zagrzybienia. Z kolei bloker wilgoci umożliwi odparowanie wilgoci z zaatakowanego miejsca oraz stworzy barierę uszczelniającą, która będzie skutecznie blokować zawilgocenia.

Przed i po zastosowaniu blokera wilgoci

fot. Ultrament

– Bloker wilgoci to środek w postaci otwartej na dyfuzję pary wodnej farby, więc można go stosować bezpośrednio na lekko wilgotne podłoża. Dzięki bardzo dobrej przyczepności, tworzy dodatkową barierę uszczelniającą, zmniejszając nasiąkliwość podłoża – mówi Maciej Szymański.

Po trzecie: zlikwiduj szpetne wykwity bez skuwania ścian.

Kolejną metodą jest nałożenie na zainfekowane miejsca specjalistycznego środka przeciw wykwitom. Dzięki temu na powierzchni powstanie bariera uszczelniająca, która będzie skutecznie blokować wilgoć.

Preparat przeciw wykwitom ma postać silnie kryjącej, białej farby, więc malowana powierzchnia nie wymaga skuwania tynku. Jeżeli jednak chcemy uzyskać inny kolor, do środka wystarczy dodać pigment. Powierzchnie można także przemalować inną farbą paroprzepuszczalną, ale po upływie 8 godzin od nałożenia ostatniej warstwy preparatu na wykwity.

Po czwarte: osusz ściany metodą iniekcji (ciężkie przypadki zawilgocenia)

Zawilgocone mury są bardzo osłabione, sprzyjając rozwojowi pleśni i grzybów. Problem ten występuje dość często i dotyczy nie tylko starych budynków, w których nie wykonano izolacji poziomej lub uległa ona zniszczeniu pod wpływem czasu. Również w nowych domach może dość do zawilgocenia ścian, czego najczęstszą przyczyną są popełnione błędy wykonawcze, ale również zalegająca w gruncie i podciągana przez mury kapilarnie woda.
Na szczęście wykonanie od nowa czy odtworzenie izolacji poziomej jest łatwe i pozwala na definitywne pozbycie się problemu z wilgocią. Metodą szczególnie polecaną przez fachowców jest iniekcja, dzięki której można skutecznie osuszyć mury – bez konieczności podcinania ścian i fundamentów, a przez to naruszania konstrukcji budynku.

– Iniekcja polega na wstrzykiwaniu specjalnego płynu w głąb muru, który krystalizuje się w momencie kontaktu z wodą i innymi związkami alkaicznymi znajdującymi się w wewnątrz muru. W efekcie tego zamyka kapilary i blokuje podciąganie wilgoci, która jest główną przyczyną powstawania wykwitów. Poza tym dzięki iniekcji możemy utworzyć nową lub odtworzyć uszkodzoną izolację poziomą – tłumaczy Maciej Szymański.

Jak osuszyć ściany metodą iniekcji?

1. Usuń przemoczone, zasolone tynki i powłoki malarskie oraz inne, luźne elementy (poprzez wypełnienie odpowiednią zaprawą wyrównującą).

2. Wywierć otwory iniekcyjne o średnicy 10-14 mm, na głębokość ok. ¾ muru. Takie otwory należy wiercić w odstępie ok. 10-13 cm, pod kątem od 30° do 45°, przechodząc przez dwie poziome spoiny.

Wywiercone otwory iniekcyjne – dwa rzędy Fot. Ultrament

3. W powstałe otwory włóż specjalne lejki do iniekcji i uszczelnij je przy pomocy specjalnego kleju i uszczelniacza. Następnie wlej płyn iniekcyjny, który poprzez leje zostanie rozprowadzony wewnątrz muru.

Aplikacja płynu iniekcyjnego Fot. Ultrament

4. Zostaw nieosłonięty mur na okres minimum 3 tygodni, aby umożliwić wilgoci odparowanie.

Zabezpieczona po iniekcji ściana Fot. Ultrament

Zawilgocone ściany czy sufity mają negatywny wpływ na stan techniczny budynku oraz stanową doskonałą pożywkę do rozwoju szkodliwych dla zdrowia pleśni oraz grzybów. Warto jak najszybciej uporać się z tym problemem, szczególnie że przy wsparciu nowoczesnych środków wiele prac jesteśmy w stanie wykonać samodzielnie, bez udziału fachowców.

Źródło: Ultrament

www.ultrament.pl

Współpraca reklamowa

2024-03-22
Sucha zabudowa w łazience – jak nie popełnić błędów budowlanych?

Budowa i remont łazienki to jedne na najpoważniejszych i najbardziej kosztownych prac wykończeniowych w domu. Jednocześnie łazienka stanowi wymagające do zaaranżowania pomieszczenie, przede wszystkim ze względu na ograniczony metraż, a także wysoki stopień wilgotności. Jak zatem nie popełnić błędów w sztuce przy wykonywaniu suchej zabudowy w łazience?

Sucha zabudowa to prace budowlane z wykorzystaniem materiałów, takich jak na przykład płyta budowlana, które pozwalają na szybkie, łatwe i pewne wykonanie zabudowy w łazience. Tego typu prace nie są trudne, niemniej jednak warto poznać podstawy sztuki budowlanej, aby uniknąć ewentualnych problemów już na etapie remontu lub podczas późniejszego użytkowania.

Po pierwsze: kiepskie materiały budowlane

Przy budowie czy remoncie łazienki jednym z ważniejszych etapów jest wybór odpowiednich materiałów budowlanych. To one decydują nie tylko o ostatecznym aspekcie wizualnym, ale przede wszystkim o trwałości wykonywanej zabudowy.

– Kluczowe jest, aby materiały, które wykorzystuje się w łazience zapewniały 100-procentową wodoodporność, zapobiegały przed ryzykiem powstania grzybów czy pleśni, a także w przypadku elektrycznego ogrzewania podpłytkowego – stanowiły izolację termiczną – radzi Maciej Szymański, ekspert z Ultrament.

WAŻNE!

Istotny, szczególnie przy remoncie, jest także komfort wykonywanych prac budowlanych. Dlatego zamiast tradycyjnych rozwiązań, jak płyta gips-karton czy cementowa, lepiej wybrać nowoczesne materiały, które cechują się dużą wytrzymałością, niską wagą i prostą obróbką.

Fot. Ultrament / płyta budowlana

Po drugie: niewłaściwie przygotowane podłoże

Niezależnie od tego, czy w łazience pojawią się tradycyjne płytki ceramiczne, czy stawiamy na niecodzienne rozwiązania jak np. naturalne drewno, industrialną cegłę, tynk dekoracyjny czy tapetę, ważne jest odpowiednie przygotowanie podłoża. Żadna okładzina w 100% nie zapewnia bowiem ochrony przed wnikaniem wody – dotyczy to nie tylko ścian, ale i podłóg. Dlatego tak ważne jest, aby zastosować materiał, który zabezpieczy podłoże i okładzinę przed możliwą degradacją, szczególnie w strefach mokrych, takich jak ściany i posadzka prysznica oraz okolice wanny.

Najpopularniejsze materiały, które wykorzystuje się jako podłoże dla okładzin ceramicznych, tynków dekoracyjnych lub farb to: płyta gips-karton, cementowa i płyta budowlana. W przypadku dwóch pierwszych rozwiązań, przed kładzeniem powierzchnię należy zagruntować oraz w przypadku wspomnianych wcześniej stref mokrych -zabezpieczyć odpowiednią hydroizolacją.

Fot. Ultrament / zabudowa ścian, podłóg i zabudowa półek

– Płyta budowana stanowi gotową powierzchnię pod bezpośrednie klejenie płytek bez konieczności wcześniejszego gruntowania powierzchni. Oprócz tego ma właściwości wodoodporne, dzięki czemu odpada proces nakładania hydroizolacji – dodaje Maciej Szymański.

Po trzecie: brak pionów i poziomów

Każda powierzchnia, przed położeniem okładziny, musi być czysta i nośna (zabrudzenia będą niekorzystnie wpływać na przyczepność) oraz co najważniejsze – wyrównana. Można to zrobić przy pomocy mas wyrównujących, jednak jest to proces czasochłonny. Alternatywą są płyty gipsowo-kartonowe, jednakże istnieje duże ryzyko ich degradacji wskutek dużego natężenia pary wodnej lub awarii instalacji i zalania.

Fot. Ultrament / wyrównywanie podłóg płytą budowlaną

Nierówne ściany i podłogi można szybko zniwelować płytą budowlaną, montując ją do różnych powierzchni za pomocą kleju lub mechanicznie (przy użyciu wkrętów i podkładek). Nie potrzeba tu ani fachowej wiedzy, ani specjalistycznych narzędzi. Do ich obróbki wystarczy nóż budowlany, wyrzynarka czy wkrętarka.

Po czwarte: proces zabudowy wanny

Jednym z elementów wykańczania łazienki jest obudowa wanien, prostokątnych lub owalnych. Można w tym celu wykorzystać płytę budowalną lub bloczki betonowe, przy czym takie bloczki są ciężkie i wymagają dodatkowych prac, jak np. kształtowanie w przypadku wanien półokrągłych, gruntowanie oraz nakładanie hydroizolacji. W efekcie potrzebne jest dużo więcej czasu na przygotowanie powierzchni pod montaż okładzin. Przy zabudowie z wykorzystaniem płyty budowlanej oszczędzamy nie tylko czas, ale również minimalizujemy sprzątanie w trakcie i po remoncie. A to dlatego, że płyty budowalne nie pylą podczas cięcia, nie wymagają dodatkowych czynności – szlifowania, gruntowania czy zabezpieczenia hydroizolacją, a ich ścinki często można wykorzystać przy innych pracach.

Gdy celem jest zabudowanie owalnej wanny, warto sięgnąć po 30 mm płyty o fabrycznie wykonanych nacięciach, które pozwolą na dokładne wyprofilowanie dowolnego kształtu. – Z kolei by szybko i estetycznie zabudować podwieszaną misę WC, warto wykorzystać uniwersalny zestaw do zabudowy stelaży WC – dodaje Maciej Szymański.

Fot. Ultrament / zabudowa wanny i zabudowa stelaża WC

Pamiętajmy tylko, że niezależnie od tego, czy używamy płytę budowlaną, czy inny materiał, trzeba położyć hydroizolację pod wanną. W tym celu najczęściej używa się folii w płynie, która w razie awarii instalacji zabezpiecza przed przenikaniem wody do sąsiednich pomieszczeń. Dodatkowo należy zastosować taśmę uszczelniającą na stykach ścian z posadzką, wtapiając je w pierwszą warstwę hydroizolacji.

Po piąte: źle zagospodarowana przestrzeń

Niekiedy łazienkę szpecą nieestetyczne elementy wodno-kanalizacyjne. Architektonicznym błędem jest pozostawienie ich na widoku. W takim przypadku mamy do dyspozycji gotowe profile narożnikowe. Montuje się je mechaniczne do np. profili przy pomocy wkrętów i podkładek lub kleju i uszczelniacza, a następnie wykańcza dowolną okładziną.

Fot. Ultrament / zabudowa rury profilem narożnikowym z płyty budowlanej

Łazienkę można też podzielić na funkcjonalne strefy, budując za pomocą płyty budowlanej proste ścianki działowe bez konieczności konstrukcji wsporczej. Trzeba jedynie pamiętać o wzmocnieniu połączeń na wszystkich przejściach oraz miejscach styku, stosując w tym celu siatkę wzmacniającą.

Fot. Ultrament / ściana działowa i zabudowa pod umywalkę z płyty budowlanej

Znając podstawy sztuki budowlanej i mając do dyspozycji odpowiednie materiały każdy z powodzeniem może wyremontować czy zbudować trwałą oraz nowoczesną łazienkę. Nie potrzeba mieć specjalistycznego sprzętu i dużego doświadczenia – najważniejszy jest użycie dobrych materiałów oraz dobre chęci.

Oprac. Ultrament

Współpraca reklamowa

2023-11-07
Jak zabezpieczyć taras pod płytki na wspornikach?
Opady, promieniowanie UV i inne szkodliwe czynniki atmosferyczne znacząco przyspieszają degradację powierzchni betonowych. Dlatego tak ważna jest odpowiednia izolacja przeciwwodna i przeciwwilgociowa, szczególnie w przypadku tarasów i balkonów tzw. wentylowanych, czyli pokrytych płytkami na wspornikach. Jak wykonać taką ochronę? Co grozi niezabezpieczonym powierzchniom?

Taras czy balkon z płytek układanych na wspornikach jest nie tylko jednym z najbardziej efektownych, ale także najszybszym i najprostszym sposobem wykończenia powierzchni. Po pierwsze nie wymaga czasochłonnego procesu klejenia i fugowania płytek, a po drugie – przy odrobinie wiedzy budowlanej – można go wykonać samodzielnie.

– Konstrukcja określana mianem tarasu wentylowanego daje wiele korzyści, zarówno na etapie budowy, jak i późniejszego użytkowania. Ze względu na wolną przestrzeń między płytkami a podłożem pozwala na umieszczenie różnych instalacji pod płytkami, na przykład oświetleniowej lub elektrycznej lub – w przypadku uszkodzeń – na szybką i prostą wymianę okładziny – mówi Maciej Szymański z firmy Ultrament.

W przypadku tarasu wentylowanego, w odróżnieniu od płytek klejonych lub mechanicznie montowanej deski tarasowej, płytki są układane na wspornikach, które dodatkowo można regulować na wysokość. Stąd wspomniane prace możemy wykonać w dowolnym momencie, często bez konieczności wzywania fachowca.

O czym jednak należy pamiętać? – Taki wariant wykończenia, podobnie jak płytki klejone do podłoża, wymaga odpowiedniej hydroizolacji. Chodzi o konieczność zabezpieczenia powierzchni przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych, zwłaszcza wilgoci i wody opadowej – tłumaczy Maciej Szymański.

Co grozi niezabezpieczonej powierzchni, na której powstaje taras?

Płytki układane na wspornikach tworzą przestrzeń pomiędzy okładziną a podłożem, a także szczeliny pomiędzy samymi płytkami. To z kolei powoduje swobodne spływanie wody opadowej na powierzchnię pod płytkami, która w procesie zamarzania i odmarzania może uszkodzić nawierzchnię, na której oparta jest cała konstrukcja. To właśnie od tego, jak ją zabezpieczymy, zależeć będzie funkcjonalność i żywotność tarasu czy balkonu.

Bez odpowiednio dobranej hydroizolacji powierzchnia będzie narażona na:

– tworzenie się zastoin wody i w efekcie przeciekanie,
– zawilgocenia stropu,
– zawilgocenia ścian budynku,
– degradację podłoża.

Jak krok po kroku wykonać hydroizolację pod płytki na wspornikach?
- Po pierwsze – przygotowanie podłoża
Podłoże musi być oczyszczone i nośne. Ważne, żeby dokładnie usunąć wszystkie zabrudzenia, które mogą działać separująco (np. osady z tłuszczów, olejów, środków impregnujących etc.), a także wypełnić wszelkie nierówności i ubytki przy pomocy odpowiedniej masy mineralnej. Nie trzeba usuwać starych izolacji bitumicznych, podłoży metalowych zabezpieczonych antykorozyjnie czy istniejących podłoży mineralnych.

UWAGA!
Ubytki można usunąć wykorzystując izolację pod płytki na wspornikach. W tym celu należy zmieszać odpowiednią ilość produktu w proporcji: 70% izolacji i 30% wagowo suszonego piasku kwarcowego o gradacji 0,5-1,2 mm.
- Po drugie – nanoszenie izolacji
Jeżeli użyjemy izolacji niewymagającej gruntowania, przed aplikacją podłoże należy zwilżyć do stanu wilgotno-matowego. Następnie konieczne jest wykonanie warstwy kontaktowej przez szpachlowanie drapane-wypełniające. Samą izolację pod płytki na wspornikach nanosi się przy pomocy stalowej pacy.

UWAGA!
Dla zapewnienia szczelności powłoki hydroizolacyjnej konieczne jest położenie dwóch warstw izolacji (grubość gotowej powłoki w stanie suchym powinna wynosić minimum 2 milimetry). Zanim przystąpi się do nakładania drugiej warstwy, poprzednia musi być na tyle sucha, aby nie uległa uszkodzeniu przy aplikowaniu kolejnej.
- Po trzecie – zabezpieczenie izolacji
W przypadku izolacji pod płytki na wspornikach nie jest konieczne wtapianie siatki. Wszystkie przejścia dylatacyjne, połączenia powierzchni pionowych i poziomych czy połączenia z systemową obróbką blacharską przeprowadza się przy użyciu taśmy uszczelniającej, którą wmontowuje się w pierwszą warstwę izolacji.

UWAGA!
Ważne jest, aby przeszpachlować taśmę podczas wykonywania drugiej warstwy izolacji.
- Po czwarte – kładzenie płytek
Proces schnięcia izolacji pod płytki na wspornikach można uznać za zakończony, gdy kolor jasno-zielony zmieni się w ciemno-zielony. Zwykłe trwa to 24 godziny od momentu położenia ostatniej warstwy. Gdy izolacja jest całkowicie sucha, możemy przystąpić do kładzenia płytek.

Płytki na wspornikach należy układać metodą podłogi pływającej. Aby nie uszkodzić mechanicznie położonej wcześniej izolacji, wsporniki powinny być układane na podkładkach dystansowych z tworzywa sztucznego. Podczas montażu należy zwrócić szczególną uwagę, aby nie przewiercić izolacji.

UWAGA!
Aplikacja izolacji powinna odbywać się przy temperaturze nie niższej niż 5ºC i wilgotności względnej powietrza nie wyższej niż 80%. Zabronione jest również nanoszenie jej na rozgrzaną powierzchnię, a także prowadzanie prac w pełnym słońcu. Należy pamiętać, że wyższe temperatury i niższa wilgotność przyspieszą, a niższe temperatury i wyższa wilgotność spowalniają przebieg procesu wiązania izolacji.

Dzięki odpowiedniej izolacji przeciwwodnej i przeciwwilgociowej, taras czy balkon zbudowany z płytek na wspornikach stanie się w pełni odporny na działanie wody, wilgoci, promieniowania UV, mrozów i innych czynników atmosferycznych. Opóźnimy także procesy starzenia się materiałów. To wszystko pozwoli z kolei na długotrwałe użytkowanie tarasu bez narażania się na konieczność przeprowadzania remontów i innych prac naprawczych.

Oprac. Ultrament

Co na rynku?

Izolacja pod płytki na wspornikach od Ultrament. To odporna na działanie promieniowania UV, mróz i procesy starzenia paroprzepuszczalna, szybkowiążąca, elastyczna masa uszczelniająca. Dzięki nowoczesnej recepturze tworzy doskonałą izolację przeciwwodną i przeciwwilgociową na tarasach i balkonach zabudowanych płytkami na wspornikach jak również pod płytki ceramiczne mocowane klejami klasy C2 zgodnie z normą 14891:2012. Produkt posiada doskonałą przyczepność (nie wymaga gruntowania), jest łatwy w obróbce i bardzo wydajny. Dodatkowo szybkie schnięcie powiązane z jego optyczną kontrolą (zmiana koloru) umożliwia już po 24 godzinach montaż elementów tarasu. Wyrób nie zawiera rozpuszczalników organicznych oraz bitumów.

Izolacja pod płytki na wspornikach od Ultrament dostępna jest w sprzedaży w popularnych marketach budowlanych (np. Castorama, Leroy Merlin, OBI, Bricoman) oraz w wybranych sklepach online (hydroizolacje24.pl).

ultrament.pl

Współpraca reklamowa
2023-07-24