Tag: solbet

Najczęstsze błędy podczas murowania na cienką spoinę

Murowanie z użyciem zapraw do cienkich spoin to powszechnie stosowana technologia przy wznoszeniu murów z autoklawizowanego betonu komórkowego oraz innych elementów murowych charakteryzujących się dużą dokładnością wymiarową. Zaletą tej metody jest uzyskanie cienkich spoin o grubości maksymalnie do 3 mm, co wpływa na izolacyjność termiczną muru i jest szczególnie ważne przy wykonywaniu ściany jednowarstwowej, bez ocieplenia. Przy stosowaniu odpowiednich narzędzi i zachowaniu poprawnej technologii wykonania, murowanie na zaprawę do cienkich spoin z betonu komórkowego jest stosunkowo proste i szybkie. Jednakże technologia ta wymaga większej dokładności niż murowanie na grubą tradycyjną zaprawę. Artykuł stanowi przegląd najczęściej popełnianych błędów przy murowaniu na zaprawie do cienkich spoin.

Pierwsza warstwa – niewłaściwe przygotowanie podłoża, dobór odpowiedniej zaprawy

Pierwszy błąd można popełnić już na etapie wykonania pierwszej warstwy bloczków, a mianowicie chodzi tu o niewłaściwe przygotowanie podłoża i zastosowanie nieodpowiedniej zaprawy. Przed rozpoczęciem prac, podłoże, na którym będzie murowana ściana należy oczyścić z zanieczyszczeń. Szczególnie groźne są luźne cząstki zaprawy lub betonu z wcześniejszych etapów robót. Do murowania pierwszej warstwy należy stosować zaprawę tradycyjną cementową (np. Solbet Zaprawa murarska Tradycyjna 0.5) ma ona za zadanie zniwelować nierówności płyty lub ścian fundamentowych albo stropu – w przypadku ścian murowanych na kolejnych kondygnacjach). Jeśli ściany dotyczą pierwszej kondygnacji, to ważne, aby pierwszą warstwę wymurować na hydroizolacji poziomej, która zabezpieczy mur przed podciąganiem kapilarnym. Zaprawa do cienkich spoin powinna być dedykowana do konkretnych elementów murowych.

Nieprawidłowe przygotowanie zaprawy

Przygotowanie zapraw do cienkich spoin jest proste pod warunkiem przestrzegania wytycznych producenta co do ilości wody, jak i czasu mieszania. Dlatego zawsze, przed przygotowaniem wyrobu, należy zapoznać się z instrukcją znajdująca się na worku. Zaprawa ze zbyt dużą ilością wody spływa z bloczka, natomiast zbyt gęsta źle się rozprowadza. Po wymieszaniu z wodą zaprawa powinna mieć jednorodną konsystencję podobną do gęstej śmietany. Ważne, aby przestrzegać czasu wyrobienia zaprawy po rozrobieniu we wiadrze. Zgęstniałej zaprawy we wiadrze nie wolno powtórnie rozrzedzać wodą.

Niepoprawne nakładanie zaprawy na bloczki

Zaprawa na bloczkach powinna być równomiernie rozprowadzona po całej jego powierzchni wspornej. Niedopuszczalne jest nakładanie zaprawy wąskimi pasmami. W przypadku bloczków gładkich (bez profilowań typu pióro + wpust) oraz w miejscach łączenia docinanych elementów (np. narożniki), czyli wszędzie tam, gdzie pióro – wpust został usunięty należy pamiętać o wypełnianiu zaprawą również powierzchni pionowej bloczków.

Rodzaj bloczka	Pióra – wpusty	Zaprawa w spoinie pionowej
Z piórami i wpustami	Tak	Tylko w miejscach docięcia/narożnikach
Bez profilowania	Nie	Tak – zawsze
Docinany bloczek	Nie dotyczy	Tak – zawsze

W przypadku murowaniu bloczków na pióra i wpusty, bez wypełniania zaprawą spoiny pionowej należy zadbać o prawidłowe wykonanie połączenia. Nieprawidłowy kierunek ustawiania bloczka w murze może spowodować gromadzenie się zaprawy w spoinie pionowej uniemożliwiając dokładne dosunięcie bloczka.

Rysunek. Prawidłowe i nieprawidłowe układanie bloczków profilowanych na pióro i wpust w murze z niewypełnionymi spoinami pionowymi.

Dobór nieodpowiednich narzędzi

Do nakładania zaprawy do cienkich spoin zaleca się stosowanie systemowych kielni. Nie należy np. stosować grzebieni do glazury, które przy rozkładaniu zaprawy nie zapewniają odpowiedniej grubości spoin. Zęby w kielni do zaprawy do cienkich spoin mają odpowiedni kształt i wysokość umożliwiający równomierne rozłożenie zaprawy o grubości do 3 milimetrów. Kielnie mają szerokość dostosowaną do grubości muru, a więc zapewniają równomierne rozłożenie zaprawy na całej powierzchni bloczków.

Brak wyrównania powierzchni muru

Przy murowaniu na zaprawę do cienkich spoin, bardzo ważną czynnością jest szlifowanie powierzchni bloczków przed nałożeniem kolejnej warstwy zaprawy za pomocą pacy lub strugu. Nierówności jednej warstwy przenoszą się na kolejne warstwy, utrudniając murowanie i uzyskanie cienkiej spoiny do 3 mm. Po szlifowaniu koniecznie trzeba zmieść nadmiaru pyłu. Kurz, pył i resztki zaprawy osłabiają przyczepność nowej warstwy bloczków.

Murowanie na cienką spoinę to szybka i efektywna technologia. Ważne, aby przestrzegać zasad z tym związanych, używać odpowiednich narzędzi i dbać o detale oraz stosowanie bloczków o odpowiedniej tolerancji wymiarowej. W przypadku bloczków SOLBET ich dokładność wymiarowa pozwala na zastosowanie zaprawy do cienkich spoin np. Zaprawa murarska do cienkich spoin Solbet 0.1 lub Solbet 0.2. Dobrze wykonany mur z betonu komórkowego Solbet będzie nie tylko trwały i wytrzymały, ale również energooszczędny – co idealnie wpisuje się w założenia budownictwa zrównoważonego.

mgr. inż. Dorota Kajka Product Manager Solbet

Współpraca reklamowa

2025-11-17

Grunt to odpowiedni grunt

Trwałość i estetyka budynku kryją się w detalach, dlatego jednym z ważnych elementów, często pomijanym, jest grunt np. pod tynki, farby. Właściwie dobrany grunt wpływa na przyczepność i trwałość powłok elewacyjnych, farb zarówno tych wewnętrznych jak i zewnętrznych. Gruntowanie powierzchni ma za zadanie zapewnienie przyczepności zaprawy klejowej i tynkarskiej do klejonej powierzchni.
Preparaty gruntujące dobiera się w zależności od rodzaju podłoża i właściwości materiału wykończeniowego. W ofercie firmy SOLBET dostępne są grunty zwiększające przyczepność oraz grunty głęboko penetrujące, różniące się składem i wielkością cząstek wiążących, co wpływa na ich skuteczność i zastosowanie.

Preparat gruntujący pod tynk

Solbet SOLPLAST Plus 10.2 – to preparat gruntujący przeznaczony do przygotowania różnego rodzaju podłoży budowlanych przed wykonaniem tynków. Doskonale sprawdza się jako warstwa pod tynki mineralne, akrylowe, silikonowo – silikatowe, silikonowe oraz mozaikowe. Pokryta gruntem powierzchnia staje się szorstka, a więc stanowi dobre podłoże pod tynk. Solbet SOLPLAST Plus 10.2 może być stosowany zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków. Grunt ten ułatwia nakładanie i fakturowanie zaprawy tynkarskiej i zapewnia dużą przyczepność między podłożem i tynkiem. Co ważne, produkt stanowi element systemu ociepleń SOLBET TERMO, przeznaczonego do wykonywania izolacji cieplnej ścian zewnętrznych. System ten posiada Krajową Ocenę Techniczną nr ICiMB-KOT-2021/0111, wydanie 2, potwierdzającą jego jakość i zgodność z obowiązującymi wymaganiami technicznymi.

Grunt głęboko penetrujący

Grunt głęboko penetrujący Solbet Akryl Plus 12.2 to wodna dyspersja żywicy akrylowej z dodatkiem środków pomocniczych, która zapewnia wysoką skuteczność gruntowania. Produkt głęboko penetruje słabe i kruche podłoża, wzmacnia je oraz poprawia przyczepność kolejnych warstw: klejów, tynków, farb czy szpachlówek. Zapobiega powstawaniu pęcherzy i zbyt szybkiemu odparowywaniu wody z zapraw do podłoża, dzięki czemu umożliwia równomierne wysychanie warstw wykończeniowych. Należy go stosować na zwartych, nieodspajających się podłożach. Solbet Akryl Plus 12.2 może być stosowany do gruntowania i wzmacniania porowatych podłoży gipsowych, gipsowo – kartonowych, cementowych, tynków wapiennych, cementowo – wapiennych itp. Sprawdzi się jako baza pod farby, kleje, szpachlówki i tynki oraz pod posadzki użytkowe wewnątrz i na zewnątrz budynków.

Preparaty gruntujące wzmacniają podłoże oraz sprawiają, że stają się one niepylące. Zmniejszają również chłonność podłoża, dzięki czemu gwarantują lepszą przyczepność. Bardzo ważne jest odpowiednie zastosowanie i właściwy dobór środka gruntującego. Gruntowanie powierzchni to ważny etap przygotowujący powierzchnie do dalszych prac np. tynkowania, malowania. Źle dobrany grunt i niewłaściwie nałożony może zniweczyć prace budowlane i wykończeniowe, dlatego warto jest stosować sprawdzone produkty.

Solbet

Współpraca reklamowa

2025-11-14
Ściany działowe z betonu komórkowego: instrukcja, wskazówki i wykończenie

Ściany działowe wewnętrzne to przegrody, których głównym zadaniem jest podział przestrzeni na pomieszczenia. Są cieńsze niż ściany wewnętrzne nośne. Wnosi się je po wybudowaniu ścian konstrukcyjnych oraz po demontażu szalunków i podpór montażowych stropów. Bloczki z betonu komórkowego, ze względu na mały ciężar i łatwość obróbki to popularne rozwiązanie przy wznoszeniu ścian działowych zarówno w budownictwie jednorodzinnym, jak i komercyjnym. Jednak aby ściana była trwała i spełniała swoje funkcje, podczas jej wznoszenia należy przestrzegać kilku podstawowych zasad.

Na co zwrócić uwagę podczas wykonania ściany działowej

Przygotowanie podłoża

Podłoże, na którym będzie wykonywana ściana działowa powinno być nośne, równe, stabilne i oczyszczone z kurzu oraz wszelkich zabrudzeń. Ścianę działową należy ustawiać bezpośrednio na stropie, niedopuszczalne jest murowanie na warstwach wykończeniowych. Murowanie należy rozpocząć możliwie najpóźniej w procesie realizacji inwestycji.

Dobór bloczków
Do wykonywania ścian działowych z betonu komórkowego wykorzystuje się bloczki o gęstości 500 lub 600 kg/m³ i grubości 10 lub 12 cm. W przypadku wykonywania dużej ilości ścian działowych można zastosować bloczki Solbet One, które są dwukrotnie wyższe (48 cm wysokości) od standardowej wysokości bloczków, dzięki czemu ściany działowe muruje się jeszcze szybciej.

Ograniczenie grubości ściany działowej wynika z normy i dotyczy wszystkich elementów murowych. Dobierając jej grubość należy pamiętać, iż powinny mieć taką szerokość, aby można było ją w normalny sposób użytkować np. wieszając na niej półki.
Według Eurokodu PN-EN 1996-1-1 ściany wypełniające (działowe) muszą spełniać kryterium nośności i sztywności. Sztywność ściany jest określana jako jej smukłość i musi spełniać warunek dla ściany podpartej górą i dołem. Czyli dla ściany grubości 12 cm wysokość jej nie powinna być wyższa niż 3,6 m, a w przypadku zastosowania bloczków o grubości 10 cm- 3,0 m. W przypadku gdy dodatkowo usztywnimy ścianę na jednej lub dwóch krawędziach bocznych jej wysokość może być większa, ale zależy to również od długości muru.

Wykonanie pierwszej warstwy
Murowanie należy rozpocząć od wyznaczenia linii przebiegu ściany. Jeśli podłoże, na którym będzie murowana ściana jest nierówne, to pierwszą warstwę należy wykonać na zaprawie tradycyjnej np. zaprawa Tradycyjna Solbet 0.5. Jeżeli podłoże jest dobrze wypoziomowane, równe i dobrze przygotowane, murowanie pierwszej warstwy można rozpocząć od razu od zaprawy cienkowarstwowej np. Solbet 0.1.

W celu oddzielenia pierwszej warstwy bloczków od podłoża zaprawę układamy na przekładce uniemożliwiającej połączenie ściany z podłożem np. papy lub folii o grubości 0,4 mm. Zastosowanie takiej przekładki ma zadanie zapobiec ewentualnym odkształceniom i zarysowaniom ściany działowej w przyszłości.
Ponieważ bloczki mają gładkie powierzchnie czołowe spoinę pionową należy również wypełnić zaprawą do cienkich spoin (Solbet 0.1 lub Solbet 0.2). Zaprawa powinna być przygotowana zgodnie z instrukcją zamieszczoną na worku.

Za pomocą poziomnicy sprawdzamy poprawność ułożenia bloczków w pionie i poziomie. Młotkiem z gumowym obuchem stabilizujemy bloczek, zapewniając tym samym połączenie bloczka z zaprawą na całej powierzchni styku.
Do docinania bloczków nie potrzebujemy specjalnych narzędzi, wystarczy prowadnica kątowa oraz ręczna piła do betonu komórkowego.

Kolejne warstwy
Przed przystąpieniem do murowania kolejnych warstw należy sprawdzić, czy zaprawa pierwszej warstwy związała i ma odpowiednią wytrzymałość. Następnie zaleca się przeszlifować górną powierzchnię oraz zmieść powstały pył.
Aby przyspieszyć i ułatwić pracę kolejne warstwy murujemy na zaprawie do cienkich spoin do betonu komórkowego np. Solbet 0.1. Ponieważ powierzchnie czołowe bloczków nie mają profilowań typu pióro i wpust, zaprawę nakładamy zawsze na powierzchnie poziome i pionowe za pomocą kielni, której szerokość jest dostosowana do grubości muru. W przypadku stosowania zapraw cienkowarstwowych spoina powinna mieć grubość maksymalnie 3 mm, należy ją rozłożyć równomiernie na całej powierzchni bloczka.
Bloczki w kolejnych warstwach należy układać z zachowaniem przewiązania murarskiego. W systemie SOLBET wielkość przewiązania wynosi minimum 10 cm. Podczas murowania bloczków należy stosować poziomnicę i młotek z gumowym obuchem tak samo jak przy murowaniu pierwszej warstwy.

Beton komórkowy łatwo się docina, dzięki czemu można z niego wykonać ściany o dowolnym kształcie np. ściany poddasza, dopasowane do kąta nachylenia połaci dachowej lub o innej nieregularnej formie.

Połączenie ścian działowych z konstrukcją
Połączenie pionowych krawędzi ścian działowych ze ścianami nośnymi wykonuje się „na dotyk” przy zastosowaniu metalowych łączników np. P30. Jeśli wiesz w którym miejscu będą ściany działowe, łączniki można wmurować jeszcze na etapie wznoszenia ścian nośnych. Jeżeli położenie ścian działowych nie było wcześniej ustalone, łączniki można przymocować dopiero w trakcie murowania ściany poprzez wygięcie łącznika pod katem prostym i przymocowania do ściany nośnej za pomocą kołków, wkrętów lub gwoździ do betonu komórkowego. Zaleca się przybicie łącznika do murowanej ściany działowej za pomocą np. gwoździa o przekroju okrągłym. Łączniki umieszcza się w co trzeciej spoinie.

Połączenie ściany działowej z konstrukcją więźby dachowej za pomocą łącznika P30.

Ścian działowych nie wolno murować na styk ze stropem, należy zostawić szczelinę o grubości około 2 cm pod stropem lub elementami więźby dachowej. Szczelinę pomiędzy ścianą a stropem należy wypełnić materiałem trwale elastycznym np. specjalną pianą Souldal Flexifoam lub Wurth B2 Flex. Innym rozwiązaniem jest wypełnienie szczeliny elastyczną wełną mineralną, o gęstości minimum 60 kg/m³. Ważne, aby nie stosować do tego celu zwyklej piany montażowej, gdyż w czasie nie zachowuje ona swoich właściwości elastycznych. W taki sam sposób wykonuje się dylatacje pionowe pomiędzy słupami więźby dachowej a ścianami.

Szczelina podstropowa w ścianie działowej wypełniona materiałem trwale elastycznym.

Dylatacja pionowa pomiędzy murem z betonem komórkowym a drewnianym słupem podpierającym konstrukcję dachową.

Wykańczanie wewnętrznych powierzchni ścian
Są różne sposoby wykończenia wewnętrznych powierzchni ścian z betonu komórkowego. Sposób wykończenia muru powinien odpowiadać przeznaczeniu danego pomieszczenia. Najczęściej stosowana techniką jest wykonanie tynków lub zastosowanie okładziny ceramicznej.
W przypadku tynków dobrym rozwiązaniem jest stosowanie tynków mineralnych, czyli cementowo- wapiennych np. Zaprawa Tynkarska SOLBET cementowo-wapienna 5.1 lub Tynk Maszynowy cementowo-wapienny wewnętrzny 5.2. Tego typu tynki są paroprzepuszczalne, odporne na działanie wilgoci, ale również charakteryzują się większą wytrzymałością mechaniczną.

Tynk maszynowy Solbet w trakcie zacierania

Na równe i jednorodne powierzchnie ścian działowych wykonanych z betonu komórkowego można przyklejać bezpośrednio płytki ceramiczne stosując do tego kleje np. Klej do płytek SOLBET C2-GEL – Klej żelowy C2 TE 7.7 lub Klej do płytek SOLBET C2-FLEX – Klej wysokoelastyczny C2 TE S1 7.9. Należy pamiętać, aby przed nałożeniem kleju powierzchnię ściany oczyścić z pyłu i zagruntować gruntem głębokopenetrującym w celu wzmocnienia podłoża.

Nanoszenie zaprawy klejącej Solbet C2-FLEX – Klej wysokoelastyczny C2 TE S1 7.9

mgr inż. Dorota Kajka Product Manager SOLBET

Więcej informacji na www.solbet.pl

Współpraca reklamowa

2025-11-05
Roboty budowlane w okresie jesiennym

Ostatnimi czasy można zaobserwować, że sezonowość w budownictwie praktycznie nie istniej. Zimy są łagodne, więc notuje się tylko kilka dni, w których temperatura spada poniżej zera stopni. Oznacza to, że roboty budowlane są prowadzone niemal przez okrągły rok tylko z kilkoma dniami, w których niektóre roboty prowadzone na zewnątrz są wstrzymane. Jednak wejście w okres od późnej jesieni do wczesnej wiosny jest czasem, w którym należy być przygotowanym na różne scenariusze wykonania robót ze względu na pogodę. Warto wiedzieć co można zrobić, jak się zabezpieczyć i czy za wszelką cenę prowadzić roboty budowlane.

Wejście w okres jesienny to znak, że aura może przeszkodzić wykonawcom w prowadzeniu robót. Oczywistą kwestią jest to, że brzydka pogoda, a więc opady deszczu i niskie temperatury mają wpływ na niewygodę i tym samym na obniżenie wydajności prowadzonych robót przez wykonawców. Takie warunki również wpływają na bezpieczeństwo niektórych prowadzonych robót. Ponadto niepogoda może mieć wpływ na prowadzone roboty w kontekście ryzyka ich niepoprawnego wykonania ze względu na brak przestrzegania reżimu związanego z technologią wykonania.

Prowadzenie robót budowlanych a warunki pogodowe

W kontekście budynku jednorodzinnego najczęściej aura ma wpływ na: wykonanie fundamentów, roboty murarskie, roboty związane z betonowaniem oraz wykonaniem więźby dachowej, roboty związane z wykonaniem ocieplenia i warstw elewacyjnych tynkowanych. Problemy również może stwarzać wykonanie pokrycia dachowego oraz wszelkie inne roboty montażowe, jeśli nie są spełnione warunki bezpieczeństwa. Na możliwość prowadzenia prac jesienią ma również wpływ stosowanie materiałów wrażliwych na zawilgocenie. Dotyczy to np. wszelkiego rodzaju wrażliwych na wilgoć materiałów takich jak elementy pochodzenia roślinnego np. bloczki konopne, elementy drewniane warstwowe, wrażliwe materiały termoizolacyjne. Również dotyczy to wykonywanych budynków prefabrykowanych, w których należy wykonać złącza oraz wieńce jako elementy żelbetowe wylewane na budowie. Pamiętajmy też, że elementy montowane za pomocą dźwigów można montować w warunkach bezpiecznych, a więc przy ograniczonym wietrze. Nie ma więc technologii, które są niezależne od warunków pogodowych.

Zwracajmy uwagę na temperatury

Zazwyczaj większość wyrobów budowlanych, które się stosuje w budownictwie do przygotowania potrzebują wodę lub są na bazie wody, czyli wyroby takie, jak: zaprawy murarskie, zaprawy tynkarskie, kleje, wylewki, tynki, gładzie, hydroizolacje, grunty, farby itp., które w trakcie robót wiążą, spajają, kleją, wysychają, wymagają temperatur roboczych w zakresie od +5^oC do 25^oC. W zakresie właśnie takich temperatur następują wszystkie procesy potrzebne, by zastosowane wyroby uzyskały swoje deklarowane właściwości użytkowe. Zastosowanie wyrobów w innych temperaturach wiąże się z tym, że procesy ich wiązania, schnięcia itp. mogą być zaburzone, a wręcz przerwane. Wówczas wykonana praca oraz zastosowane wyroby mogą iść na marne. Może się okazać, że roboty trzeba będzie wykonać na nowo, a to, co pogoda zepsuła należy po prostu usunąć, rozebrać i zutylizować. Nie dość, że zostaną poniesione środki na wykonanie tych robót, to jeszcze trzeba będzie ponieść koszty na demontaż i utylizację oraz koszty na ponowne wykonanie robót.

Nie bójmy się wilgoci

Wielu inwestorów boi się opadów deszczu w kontekście zawilgocenia materiałów oraz elementów budynku. Niestety nie da się uniknąć opadów lub zabezpieczyć budowy przed ich wpływami. Taka jest aura i zawsze ona towarzyszyła i towarzyszy budowaniu w naszej strefie geograficznej. Jeśli mamy do czynienia z materiałami budowlanymi, których zastosowanie nie jest ściśle uwarunkowane z wpływem wilgotności otoczenia, to nie ma obawy. Struktury budynku nie raz zostają zawilgocone wtórnie na etapie budowy. Najważniejsze jest to, że są one w stanie skutecznie docelowo wyschnąć do wilgotności ustabilizowanej. Istotne jest zatem jak szybko są one w stanie wyschnąć oraz to, czy w skutek zawilgocenia nie stracą swoich właściwości użytkowych lub nie zostaną zniszczone.

Prowadzenie robot murarskich

Dobrym przykładem w kontekście prowadzonych robót w czasie niestabilnej aury są roboty polegające na wykonywaniu murów. W przypadku murów należy zadbać przede wszystkim o warunki, w których zaprawa murarska będzie wiązać. Dlatego w przypadku wykonywania murów należy:
• monitorować prognozę pogody,
• określić warunki, które powinny być spełnione w trakcie wykonywania robót oraz warunków, które powinny być zapewnione w czasie wiązania zaprawy murarskiej,
• odpowiednio składować elementy murowe i zaprawę murarską,
• kontrolować wykonane roboty murarskie,
• jeśli to konieczne, należy zapewnić odpowiednie wyroby (np. zaprawę murarską do murowania w niskich temperaturach), warunki wiązania stosując zabezpieczenia i inne środki zapewniające warunki murowania – tego typu środki rzadko się stosuje, ze względu na wyższe koszty wykonawstwa.

Jeśli są opady, to dla materiałów murowych nie jest to problem. Na etapie budowy będą one jeszcze wielokrotnie zawilgocone (na etapie wykonywania elementów żelbetowych i pielęgnacji betonu, na etapie wykonywania tynków i wykończenia wewnątrz budynku itp.). Ważne jest jak szybko są w stanie wyschnąć.

Jak widać, prowadzenie robót w warunkach niestabilnej pogody jest pewnego rodzaju utrudnieniem, jednak trzeba do tego podejść mądrze i z pełną odpowiedzialnością. Powinno to polegać na realnej ocenie warunków pogodowych. Często decyzja o prowadzeniu robót w warunkach odstępujących od zalecanych i określonych przez producentów wyrobów, jest podejmowana przez inwestora albo przez wykonawcę, bez konsultacji z kierownikiem budowy i inspektorem nadzoru inwestorskiego (jeśli jest ustanowiony). W takich przypadkach całkowita odpowiedzialność za wykonane roboty ponosi osoba, która zadecydowała o podjęciu ryzyka. W skrajnych wypadkach może dojść do tego, że roboty trzeba będzie ponownie wykonać. Dlatego zawsze powinno się to skonsultować z kierownikiem budowy i inspektorem nadzoru inwestorskiego.

dr inż. budownictwa, architekt Tomasz Rybarczyk SOLBET

Solbet

Współpraca reklamowa

2025-10-29
System ociepleń SOLBET Termo
Każdy, kto planuje budowę domu, staje przed decyzją: czym ocieplić ściany, aby zapewnić komfort cieplny i trwałość elewacji. W takiej sytuacji najlepiej jest zastosować rozwiązania systemowe, które zostały sprawdzone w praktyce i gwarantują współdziałanie wszystkich składowych systemu. System ociepleń SOLBET Termo jest przykładem kompleksowego podejścia do ocieplania ścian. Każdy jego element jest dopasowany do pozostałych, co minimalizuje ryzyko powstania błędów wykonawczych i zapewnia odpowiednią efektywność energetyczną oraz trwałość elewacji.

System SOLBET Termo, co to jest?

System ociepleń SOLBET Termo to zestaw produktów przeznaczonych do izolacji termicznej ścian zewnętrznych budynków. Jest to rozwiązanie typu ETICS (External Thermal Insulation Composite System), które zapewnia skuteczną ochronę przed utratą ciepła oraz wpływem niekorzystnych warunków atmosferycznych. System ten jest zgodny z Krajową Oceną Techniczną nr ICiMB-KOT-2021/0111 wydanie 2, co potwierdza jego wysoką jakość i bezpieczeństwo stosowania.

Elementy wchodzące w skład systemu SOLBET Termo

Na system ociepleń SOLBET TERMO składają się:

Zaprawa klejąca do styropianu
Zaprawa klejąca do styropianu Solbet Gabit TERMO 1.6. służy do przyklejania płyt styropianowych do podłoża zarówno w nowych budynkach jak i poddawanych termomodernizacji. Może być stosowana zarówno do prac ociepleniowych z wykorzystaniem styropianu białego jak i szarego. Charakteryzuje się doskonałą plastycznością i przyczepnością oraz łatwością nakładania.

Zaprawa klejąca do ociepleń
Zaprawy klejące do ociepleń Solbet Gabit TERMO służą do wykonywania warstwy zbrojonej pod wyprawę tynkarską oraz mocowania płyt styropianowych w bezspoinowych ociepleniach budynków. Dostępne są dwóch wersjach:
- Gabit TERMO PLUS 1.4 – produkowana na bazie białego cementu, zalecana do nakładania na zewnętrzną stronę płyt styropianowych przy wykonywaniu elewacji o jasnej kolorystyce.
- Gabit TERMO PLUS 1.5 – produkowana na bazie szarego cementu, zalecana do nakładania na zewnętrzną stronę płyt styropianowych przy wykonywaniu elewacji o ciemnej kolorystyce.
Obie zaprawy zostały wzbogacone włóknami celulozowymi i polipropylenowymi, które poprawiają właściwości mechaniczne warstwy zbrojonej, zwiększając jej odporność na uszkodzenia w porównaniu do zapraw bez włókien.

Tynki elewacyjne:
System SOLBET Termo oferuje różne rodzaje tynków elewacyjnych, które pełnią funkcję ochronną i dekoracyjną są to Solbet tynk zewnętrzny silikonowo-silikatowy 3.1 lub tynk silikonowy 3.3. Są to gotowe do użycia tynki charakteryzujące się wysoką przepuszczalnością pary wodnej oraz odpornością na warunki atmosferyczne, zabrudzenia. Można je nakładać zarówno ręcznie, jak i maszynowo.

Farba:
Solbet farba silikonowa 3.6 to najwyższej jakości farba na bazie spoiwa silikonowego z dodatkiem wysokiej jakości wypełniaczy i dodatków modyfikujących. Stosowana jest jako wykończenie powierzchni oferując dodatkową ochronę przed wilgocią i zabrudzeniami. Ma bardzo dobre właściwości kryjące i doskonale oddaje fakturę malowanych powierzchni. Tworzy gładką, matową, paroprzepuszczalną powłokę bez zmarszczeń i spękań.

Środki Gruntujące:
Środek gruntujący SOLPLAST Plus 10.2 przygotowuje podłoże pod aplikację tynków, poprawiając ich przyczepność oraz wyrównując chłonność podłoża. Jest to produkt gotowy do użycia, który należy nanosić równomiernie na powierzchnię ściany przed nałożeniem tynku.
Uzupełnieniem systemu są siatki z włókna szklanego i płyty styropianowe wymienione w Krajowej Ocenie Technicznej nr ICiMB-KOT-2021/0111 wydanie 2 oraz łączniki mechaniczne – dopuszczone do obrotu.

Zasady wykonania systemu SOLBET Termo

Aby system SOLBET Termo spełniał swoje funkcje, należy przestrzegać kilku podstawowych zasad wykonawczych:
1. Przygotowanie podłoża- powierzchnia ściany powinna być czysta, sucha i nośna, pozbawiona kurzu i pyłu budowlanego. Zagruntowanie powierzchni przeznaczonej do ocieplenia.
2. Mocowanie płyt styropianowych – płyty należy przyklejać do podłoża za pomocą zaprawy klejącej Gabit TERMO 1.6, można też używać wzbogaconych włóknami zapraw klejowych przeznaczonych na warstwę zbrojoną: Gabit TERMO PLUS 1.5 i 1.4.
Należy pamiętać o zamocowaniu mechanicznym płyt styropianowych za pomocą kołków do systemu ociepleń.
3. Wykonanie warstwy zbrojonej – na przyklejonych płytach należy nanieść zaprawę klejącą Gabit TERMO PLUS 1.4 lub 1.5, wtopić siatkę z włókna szklanego i wyrównać powierzchnię.
4. Aplikacja środka gruntującego – po wyschnięciu warstwy zbrojonej nanieść równomiernie środek gruntujący SOLPLAST Plus 10.2.
5. Nałożenie tynku – po wyschnięciu środka gruntującego aplikować wybrany tynk elewacyjny, dbając o równomierne pokrycie powierzchni.
6. Kontrola jakości – po zakończeniu prac należy przeprowadzić dokładną kontrolę jakości wykonanego ocieplenia, zwracając uwagę na ewentualne niedoskonałości.

Test przyczepności podłoża. W przypadku gdy mamy wątpliwość co do jakości podłoża. W ramach testu w kilku miejscach należy przykleić do ściany próbki styropianu w postaci kostek o wymiarach 10 x 10 cm i grubości co najmniej 5 cm, na warstwie kleju grubości 10 mm. Po upływie trzech dni należy ręcznie oderwać kostki. Prawidłowy wynik testu to taki, w którym próbki rozerwą się w strukturze styropianu, a klej wraz z częścią próbki pozostanie na ścianie. Taki efekt świadczy o odpowiednim przygotowaniu podłoża i pozwala na rozpoczęcie prac ociepleniowych.

System ociepleń SOLBET Termo to kompleksowe rozwiązanie, które łączy w sobie wysoką efektywność energetyczną, trwałość oraz estetykę. Dzięki zastosowaniu wysokiej jakości komponentów oraz przestrzeganiu zasad wykonawczych, inwestorzy mogą cieszyć się komfortem cieplnym przez wiele lat.

Więcej informacji na www.solbet.pl

Współpraca reklamowa
2025-10-29
Porowatość, kluczowa cecha autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK)

Autoklawizowany beton komórkowy (ABK) jest materiałem z tradycjami produkowanym już od ponad 100 lat. Produkcja tego materiału na skalę przemysłową rozpoczęła się w 1923 roku, dzięki szwedzkiemu architektowi Axelowi Erikssonowi. To właśnie on opatentował technologię produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego z wykorzystaniem pary wodnej. Ideą A. Erikssona było wynalezienie materiału, który miał zastąpić popularny w Skandynawii budulec – drewno. Materiał miał być ciepły, konstrukcyjny, trwały oraz łatwy w obróbce i budowie. I właśnie taki materiał został wymyślony- Autoklawizowany Beton Komórkowy (ABK), który ma wiele nazw potocznych (suporex, siporeks, belit itp.).

Jak powstają pory powietrza w betonie komórkowym?

Beton komórkowy produkuje się z powszechnie dostępnych surowców. Do produkcji stosuje się: cement, wapno i gips- jako spoiwo, piasek- jako kruszywo i wodę. Składnikiem decydującym o porowatości ABK jest proszek lub pasta aluminiowa, które podobnie jak np. drożdże w cieście, odpowiadają za powstanie pęcherzyków powietrza. Podczas produkcji aluminium wchodzi w reakcję z wodorotlenkiem wapnia, spulchniając masę, dzięki czemu powstaje niezliczona ilość komórek z zamkniętym w nich powietrzem. Tak wyprodukowany beton komórkowy ma bardzo dużą porowatość, która w zależności od gęstości materiału może nawet sięgać aż 80%. Charakterystyczną powierzchnię betonu komórkowego możemy zobaczyć po jego przecięciu lub przełamaniu.

Charakterystyczna porowata struktura betonu komórkowego. Gołym okiem można zobaczyć kuliste pory powietrzne o wielkości około 1 mm.

Porowatość betonu komórkowego, a parametry bloczków.

Duża porowatość autoklawizowanego betonu komórkowego ma wpływ na jego podstawowe właściwości użytkowe, takie jak: gęstość, wytrzymałość na ściskanie, właściwości termoizolacyjne oraz bezpieczne zachowanie się materiału w warunkach pożarowych. Beton komórkowy jest materiałem lekkim produkowanym w klasach gęstości od 300 do 700 kg/m³. Jego niska gęstość w porównaniu do innych materiałów konstrukcyjnych, czyni go jednym z najlżejszych materiałów konstrukcyjnych. Niewielka gęstość, ma bezpośredni wpływ na ciężar wyprodukowanych z niego elementów. Dzięki tej właściwości bloczki są stosunkowo duże i przy wymiarach 59 cm długości i 24 cm wysokości do wykonania 1m² muru potrzebujemy tylko 7 sztuk bloczków. Z betonu komórkowego buduje się łatwo i szybko, bloczki są poręczne, dzięki czemu łatwo się je przenosi i ustawia w murze. Niska masa ma również wpływ na koszty transportu, ponieważ jednym można przewieźć większą ilość bloczków niż innych cięższych elementów murowych. Niewielka gęstość objętościowa to również mniejsze obciążenie konstrukcji.

Lekkość oraz porowata struktura betonu komórkowego wpływają na jego bardzo dobre parametry termoizolacyjne. Najlżejsza odmiana betonu komórkowego ma współczynnik przenikania ciepła lambda λ= 0,80 W/m·K. Dzięki temu z betonu komórkowego można wykonywać ściany jednowarstwowe bez jakiegokolwiek ocieplenia, spełniające wymagania izolacyjności cieplnej. Dodatkowo, elementy murowe z betonu komórkowego są wyrobami pełnymi- bloczkami, bez jakichkolwiek drążeń i pustek. Ma to znaczenie w wielu miejscach w budynku np. przy połączeniu ściany fundamentowej z pierwszą warstwą nadziemia, w ścianach kolankowych i szczytowych, w miejscach montażu stolarki okiennej i drzwiowej. Wybór materiałów o jednorodnej, porowatej komórkowej strukturze stanowią skuteczną ochronę przed ucieczką ciepła w tych miejscach zarówno w kierunku poziomym jak i pionowym.

Porowaty, mocny szkielet materiałowy ma wpływ również na wytrzymałość, która jest jedną z najważniejszych właściwości elementów murowych. Beton komórkowy ma wytrzymałość na ściskanie od 1,7 N/mm² do 4 N/mm². Przy wytrzymałościach innych elementów murowych 15, 20 N/mm² wartości wytrzymałości dla betonu komórkowego mogą wydawać się małe, ale są wystarczające do wykonywania z betonu komórkowego budynków nawet o kilku kondygnacjach. Należy pamiętać, iż wytrzymałość na ściskanie elementu murowego nie przekłada się proporcjonalnie na wytrzymałość muru na ściskanie. Ta zależy od wielu czynników m. in. od cech geometrycznych zastosowanych elementów murowych, w kontekście czy są to elementy pełne, czy drążone, wymiarów muru w kontekście grubości oraz wysokości, sposobu połączenia z konstrukcją budynku itp. Jednorodna struktura bloczków z ABK w przypadku wytrzymałości na ściskanie też ma duże znaczenie. Dzięki tej cesze bloczki oraz docięte z nich elementy można dowolnie ustawiać w murze „na boku”. Na przykład przy uzupełnianiu wysokości muru do wartości zaprojektowanej można w taki sposób ułożyć płytki z betonu komórkowego.

Płytki z betonu komórkowego ułożone w murze „na boku” w ostatniej warstwie muru.

Beton komórkowy ma wiele właściwości, które powodują, że materiał świetnie się spisuje w konstrukcjach budynku. Jest jedynym na rynku materiałem murowym konstrukcyjnym o tak wysokiej izolacyjności cieplnej. Mocny szkielet materiałowy oraz dużo porowatość mają bezpośredni wpływ na najważniejsze cechy, które oczekujemy od materiałów do budowy domu.

mgr inż. Dorota Kajka Product Manager SOLBET

Współpraca reklamowa

2025-10-29
Sposoby na wykończenie muru z betonu komórkowego

Beton komórkowy, ze względu na swoje właściwości izolacyjne i łatwość obróbki, jest od wielu lat najczęściej wybieranym materiałem budowlanym. Można z niego wykonać zarówno ściany jednowarstwowe (bez ocieplenia), jak z ociepleniem (nazywane dwuwarstwowymi). Ale po zakończeniu budowy pozostaje pytanie: jak wykończyć ściany z betonu komórkowego, aby były nie tylko estetyczne, ale i trwałe.
Z artykułu dowiesz się czym wykończyć mury z betonu komórkowego zarówno od zewnątrz, jak i od wewnątrz w zależności od budowy ściany oraz zastosowanych materiałów termoizolacyjnych.

Wykończenie muru od zewnątrz- tynk zewnętrzny

Tynk zewnętrzny to kluczowy element każdego projektu budowlanego. Będzie on pełnił nie tylko funkcję dekoracyjną, ale również ochronną, zabezpieczając mur przed wpływem czynników atmosferycznych. Wybór zaprawy tynkarskiej powinien być uzależniony od rodzaju przegrody jaka będzie wykonywana (ściana jednowarstwowa lub z ociepleniem), gdyż nie wszystkie tynki sprawdzą się na każdego rodzaju ścianie. W przypadku wykonywania ścian jednowarstwowych lub murów ocieplonych wełną mineralną bardzo ważnym parametrem tynku jest jego paroprzepuszczalność.

Paroprzepuszczalność jest wyrażona zazwyczaj współczynnikiem Sd (opór dyfuzyjny pary wodnej) lub μ (współczynnik przenikania pary wodnej). Im niższa wartość Sd lub wyższa wartość μ, tym wyrób charakteryzuje się wyższą paroprzepuszczalnością.

Tynk zewnętrzny na ścianę jednowarstwową

Przy wykonywaniu elewacji na ścianie jednowarstwowej dobrym wyborem są zewnętrzne zaprawy cementowo-wapienne przeznaczone do wykonywania tradycyjnych tynków – jedno- albo wielowarstwowych. Sprawdzą się również cienkowarstwowe tynki mineralne: cementowo-wapienne, silikatowe. W przypadku stosowania tynków cienkowarstwowych nakładanych jedną warstwą o grubości około 2 – 5 mm warto przygotować podłoże kładąc tynk na siatce tynkarskiej. Jeżeli warstwa tynku będzie grubsza (około 10 – 15 mm), to można siatką wzmocnić jedynie newralgiczne miejsca np. naroża przy otworach. Tynk cienkowarstwowy można również układać jako warstwę wykończeniową (gładź) na tradycyjnym tynku cementowo-wapiennym. Do malowania tynków można użyć farb mineralnych np. silikatowych.

Tynk zewnętrzny na ścianę z ociepleniem

Ściany z ociepleniem wykańcza się od zewnątrz za pomocą tynków cienkowarstwowych. Dobrą praktyką jest stosowanie kompletnego systemu ociepleń, który będzie zawierał informację o składowych produktach systemu, a więc będzie uwzględniał konkretny rodzaj ocieplenia np. styropian lub wełnę, klej do ocieplenia, klej do warstwy zbrojonej, tynk oraz emulsje gruntujące.

Przy projektowaniu ścian z ociepleniem wełną mineralną (tak jak w przypadku ścian jednowarstwowych) ważną kwestią jest przeanalizowanie paroprzepuszczalności wszystkich zastosowanych warstw. Ważne jest, aby tynk zewnętrzny charakteryzował się większą paroprzepuszczalnością niż wełna mineralna.

Wykończenie „na sucho”

Przy wykończeniu ścian metodą lekką- suchą nie używa się zapraw tynkarskich i klejów tak jak to jest w przypadku wykonania tradycyjnych tynków. Mury wymagające ocieplenia ociepla się twardymi płytami elewacyjnymi z wełny mineralnej. Następnie konstrukcję utrzymującą elewację – ruszt drewniany mocuje się przez warstwę termoizolacji za pomocą wkrętów do muru. Warstwę elewacyjną mocuje się za pomocą wkrętów do rusztu. Należy pamiętać, aby pomiędzy termoizolacją, a okładziną elewacyjną wykonać wiatroizolację z paroprzepuszczalnej foli.

Docelowo na zakończenie budowy mury z betonu komórkowego należy wykończyć np. tynkiem lub innym materiałem licowym. Nieotynkowane mury można pozostawić ewentualnie do wykończenia na później, ale wówczas należy zabezpieczyć warstwę ocieplenia wraz z warstwą zbrojoną. Ważne jest, aby w prawidłowy sposób odprowadzić wodę z połaci dachowych.

Wykończenie muru od wewnątrz

Mur od wewnątrz z betonu komórkowego można wykończyć na wiele sposobów. Najczęściej do tego wykorzystuje się tynki cementowo-wapienne lub gipsowe. Precyzyjne elementy murowe pozwalają na wykonanie równych i dokładnych ścian, bez znaczących odchyłek wymiarowych. Dzięki temu mur wykonany z bloczków nie wymaga grubych warstw tynku, a przy klejeniu glazury tynkowanie nie jest potrzebne. Chcąc uzyskać industrialny wygląd pomieszczenia, ścianę z betonu komórkowego można wykończyć również po prostu malując jej powierzchnię. Jeśli chcemy ściany pozostawić nieotynkowe, warto o tym poinformować wykonawcę murów, by wykonał je schludnie.

Beton komórkowy to materiał przyjazny zarówno dla wykonawcy, jak i inwestora. Wykonany z niego mur można wykończyć na wiele sposobów co daje dużą elastyczność w wyborze metody i materiału na wykończenie. Ważne, aby decydując się na konkretne rozwiązanie stosować sprawdzone systemowe rozwiązania. Ważne, aby decydując się na konkretne rozwiązanie stosować sprawdzone systemowe rozwiązania. Należy pamiętać, aby zmianę rodzaju ocieplenia, jego grubości konsultować z projektantem, który wykona obliczenia cieplno-wilgotnościowe.

mgr inż. Dorota Kajka Product Manager SOLBET

www.solbet.pl

Współpraca reklamowa

2025-10-24
Systemowe podejście do budowy – mniej błędów, lepsze efekty

Każdy, kto planuje budowę domu, prędzej czy później staje przed wyborem materiału na ściany. Decyzja wydaje się być prosta, ale w praktyce jest to trudny wybór, tym bardziej że coraz częściej mówi się nie tylko o bloczkach, cegłach i pustakach, ale o systemach budowy – takich, w których każdy element jest ze sobą spójny. W tym kontekście system SOLBET, oparty na betonie komórkowym i chemii budowlanej stanowi przemyślane rozwiązanie, w którym każdy element został zaprojektowany, przebadany jako część jednego rozwiązania technicznego. Dzięki czemu mur powstaje szybciej, dokładniej i z mniejszym ryzykiem popełnienia błędów.

Beton komórkowy to materiał z tradycjami produkowany już od ponad 100 lat. Został wynaleziony w Szwecji, aby zastąpić drewno, które wówczas było najczęściej stosowanym budulcem. Celem było stworzenie materiału wytrzymałego, ciepłego, łatwego w obróbce, niepalnego. Tak właśnie powstał autoklawizowany beton komórkowy, jednorodny konstrukcyjny materiał o charakterystycznej komórkowej strukturze o bardzo dobrej izolacyjności termicznej.

Dobór elementów murowych, a rodzaj ściany.

Wybór technologii do wnoszenia ścian to jedna z kluczowych decyzji, jaką inwestor podejmuje już na etapie projektu. To z jakich materiałów wybudujemy dom, przekłada się nie tylko na koszty budowy, ale również na późniejsze wydatki eksploatacyjne, komfort cieplny i trwałość budynku. Podejmując decyzje o wyborze materiału np. na ściany chcemy, aby wykonane z nich mury były trwałe, ciepłe, bezpieczne w użytkowaniu oraz przyjazne dla środowiska. Takie możliwości daje budowa systemowa z betonu komórkowego, która jest najprostszym rozwiązaniem zapewniającym szybkie, łatwe, a przede wszystkim stosunkowo proste przeprowadzenie prac.

Beton komórkowy to najcieplejszy materiał pośród elementów murowych konstrukcyjnych, można z niego wykonać zarówno ścianę jednowarstwową (bez jakiegokolwiek ocieplenia) oraz jednowarstwową z ociepleniem (potocznie nazywaną dwuwarstwową) np. z wełny mineralnej lub styropianu. Ściany jednowarstwowe są polecane, gdy zależy nam, na krótszym czasie realizacji, jednorodności przegrody oraz wykluczeniu ryzyka powstania błędów związanych z wykonywaniem warstwy ocieplenia, co jest szczególnie ważne, gdy nie planujemy dodatkowej warstwy izolacji z różnych względów. To rozwiązanie dla inwestorów, którzy cenią łatwość budowania i trwałość – jedna warstwa, jeden materiał, mniej wykonawców.

W praktyce ścianę jednowarstwową z betonu komórkowego w systemie SOLBET wykonamy z bloczków Solbet Ideal. Są to bloczki o grubości 42 cm, produkowane w klasie gęstości 350 kg/m3. Bloczki są profilowane na pióra i wpusty i mają uchwyty montażowe ułatwiające przenoszenie materiału i ustawienie go w murze. Przy wykonaniu ściany jednowarstwowej należy pamiętać o pozostałych elementach systemu Solbet, takich jak: nadproża, kształtki U, płytki oraz odpowiednia zaprawa do cienkich spoin do betonu komórkowego. Dopiero te wszystkie elementy pozwolą na wykonanie ciepłej ściany bez mostków termicznych.

Jeśli chcemy wykonać ścianę z ociepleniem tutaj można zastosować bloczki Solbet Optimal Plus lub Solbet Optimal, które różnią się od siebie sposobem profilowania powierzchni czołowych, co ma bezpośredni wpływ na sposób murowania ściany. Dostępne są w różnych szerokościach i klasach gęstości. Do wykonywania ścian zewnętrznych i wewnętrznych konstrukcyjnych najczęściej stosuje się bloczek o szerokości 24 cm w klasie gęstości 500 lub 600 kg/m3. Natomiast ściany działowe muruje się z bloczków o szerokości 12 lub 10 cm. Gdy mamy do wykonania duże powierzchnie ścian działowych o mało skomplikowanych kształtach dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie bloczka Solbet One, o podwojonej wysokości.

Spoina pionowa- kiedy należy wypełnić zaprawą.

W konstrukcjach murowych występują miejsca, w których jest wymagane wypełnienie spoiny pionowej nawet pomimo zastosowania bloczków profilowanych na pióro i wpust (P + W). Takim miejscem jest łączenie w murze dwóch elementów murowych, z których przynajmniej jeden ma gładką powierzchnię czołową np. uzupełnienie warstwy dociętymi bloczkami, narożnik.

Elementy uzupełniające

O trwałości budynku w dużym stopniu decyduje prawidłowe opracowanie detali konstrukcyjnych, takich jak nadproża, słupy, wieńce. Dlatego stosowanie systemowych rozwiązań upraszcza i przyspiesza budowę.
W systemie Solbet przekrywanie otworów okienny i drzwiowych realizuje się za pomocą prefabrykowanych belek nadprożowych Solbet ze zbrojonego betonu komórkowego. Produkowane są w dwóch szerokościach 12 cm i 18 cm, maksymalna ich długość wynosi 230 cm i można nimi przekryć otwory okienne i drzwiowe do szerokości 180 cm. Dzięki swojej niewielkiej masie mogą być montowane ręcznie. Nie wymagają one przygotowywania szalunków, betonu i zbrojenia. Są to nadproża o najlepszej izolacyjności cieplnej.

Jak zrobić miejsce na dodatkowe ocieplenie nadproża pod rolety przy zastosowaniu gotowych nadproży SOLBET

W przypadku systemu Solbet i gotowych nadproży jest to dosyć proste, wystarczy nad otworem ułożyć belkę (lub zestawienie belek) – o łącznej szerokości mniejszej niż grubość muru. Np. dla muru wykonanego z bloczków Solbet Optimal Plus o szerokości 24 cm, aby wykonać wnękę na dodatkowe ocieplenie kasety stosujemy nadproże o szerokości 18 cm (1x 18 cm). Gdy wykonujemy ścianę jednowarstwową z bloczków Solbet Ideal o grubości 42 cm to stosujemy 2 nadproża o szerokości 18 cm (2 x 18 cm) lub 3 – 12 cm (3 x 12 cm).
W każdym przypadku uzyskujemy dodatkowe 6 cm przestrzeni na termoizolację.

Kształtki U to elementy traconego szalunku. Przeznaczone są m. in. do wykonywania w nich żelbetowych belek nadprożowych, pionowych trzpieni i słupów. Zróżnicowana szerokość pozwala na dopasowanie ich do szerokości bloczków (grubości murów). Ich zastosowanie eliminuje wykonywanie pełnego szalunku drewnianego, co ma wpływ na przyspieszenie prac budowlanych oraz koszty.
Płytki z betonu komórkowego są to elementy o szerokości 6 cm i 8 cm. Sprawdzą się m. in. jako elementy obudowy wieńca np. w murach jednowarstwowych. Dzięki ich zastosowaniu powierzchnia muru jest jednolita, a ściana uzyskuje optymalne parametry cieplne. Układając je „na płasko”, można je wykorzystać jako warstwę wyrównawczą w murze o szerokości 24 cm. Ze względu na łatwość obróbki i niewielką masę powszechnie płytki wykorzystuje się do zabudowy wnętrz, do wykonywania przepierzeń, szafek, zabudowy wanien i brodzików.

W skład systemu budowania SOLBET wchodzą również produkty chemii budowlanej są to zaprawy murarskie i tynkarskie, system ociepleń a także podkłady podłogowe, środki gruntujące i farby. Uzupełnieniem systemu SOLBET są narzędzia systemowe, które gwarantują poprawne wykonanie prac murarskich.

Każdy, kto chociaż raz budował, wykańczał swój dom wie jak dużą rolę odgrywa jakość i łatwość wykonania. System SOLBET powstał z myślą, aby proces budowy uprościć. Dokładność wymiarowa bloczków pozwala na murowanie na zaprawie do cienkich spoin, co przyspiesza i ułatwia murowanie. Bloczki są stosunkowo lekkie i łatwe w obróbce – można je docinać ręczną piłą do betonu komórkowego, bez konieczności używania ciężkiego sprzętu. Elementy uzupełniające, takie jak kształtki, nadproża eliminują powstawanie błędów na budowie.

Dorota Kajka Product Manager SOLBET

www.solbet.pl

Współpraca reklamowa

2025-10-24