Tag: pustaki

Najczęstsze błędy podczas murowania na cienką spoinę

Murowanie z użyciem zapraw do cienkich spoin to powszechnie stosowana technologia przy wznoszeniu murów z autoklawizowanego betonu komórkowego oraz innych elementów murowych charakteryzujących się dużą dokładnością wymiarową. Zaletą tej metody jest uzyskanie cienkich spoin o grubości maksymalnie do 3 mm, co wpływa na izolacyjność termiczną muru i jest szczególnie ważne przy wykonywaniu ściany jednowarstwowej, bez ocieplenia. Przy stosowaniu odpowiednich narzędzi i zachowaniu poprawnej technologii wykonania, murowanie na zaprawę do cienkich spoin z betonu komórkowego jest stosunkowo proste i szybkie. Jednakże technologia ta wymaga większej dokładności niż murowanie na grubą tradycyjną zaprawę. Artykuł stanowi przegląd najczęściej popełnianych błędów przy murowaniu na zaprawie do cienkich spoin.

Pierwsza warstwa – niewłaściwe przygotowanie podłoża, dobór odpowiedniej zaprawy

Pierwszy błąd można popełnić już na etapie wykonania pierwszej warstwy bloczków, a mianowicie chodzi tu o niewłaściwe przygotowanie podłoża i zastosowanie nieodpowiedniej zaprawy. Przed rozpoczęciem prac, podłoże, na którym będzie murowana ściana należy oczyścić z zanieczyszczeń. Szczególnie groźne są luźne cząstki zaprawy lub betonu z wcześniejszych etapów robót. Do murowania pierwszej warstwy należy stosować zaprawę tradycyjną cementową (np. Solbet Zaprawa murarska Tradycyjna 0.5) ma ona za zadanie zniwelować nierówności płyty lub ścian fundamentowych albo stropu – w przypadku ścian murowanych na kolejnych kondygnacjach). Jeśli ściany dotyczą pierwszej kondygnacji, to ważne, aby pierwszą warstwę wymurować na hydroizolacji poziomej, która zabezpieczy mur przed podciąganiem kapilarnym. Zaprawa do cienkich spoin powinna być dedykowana do konkretnych elementów murowych.

Nieprawidłowe przygotowanie zaprawy

Przygotowanie zapraw do cienkich spoin jest proste pod warunkiem przestrzegania wytycznych producenta co do ilości wody, jak i czasu mieszania. Dlatego zawsze, przed przygotowaniem wyrobu, należy zapoznać się z instrukcją znajdująca się na worku. Zaprawa ze zbyt dużą ilością wody spływa z bloczka, natomiast zbyt gęsta źle się rozprowadza. Po wymieszaniu z wodą zaprawa powinna mieć jednorodną konsystencję podobną do gęstej śmietany. Ważne, aby przestrzegać czasu wyrobienia zaprawy po rozrobieniu we wiadrze. Zgęstniałej zaprawy we wiadrze nie wolno powtórnie rozrzedzać wodą.

Niepoprawne nakładanie zaprawy na bloczki

Zaprawa na bloczkach powinna być równomiernie rozprowadzona po całej jego powierzchni wspornej. Niedopuszczalne jest nakładanie zaprawy wąskimi pasmami. W przypadku bloczków gładkich (bez profilowań typu pióro + wpust) oraz w miejscach łączenia docinanych elementów (np. narożniki), czyli wszędzie tam, gdzie pióro – wpust został usunięty należy pamiętać o wypełnianiu zaprawą również powierzchni pionowej bloczków.

Rodzaj bloczka	Pióra – wpusty	Zaprawa w spoinie pionowej
Z piórami i wpustami	Tak	Tylko w miejscach docięcia/narożnikach
Bez profilowania	Nie	Tak – zawsze
Docinany bloczek	Nie dotyczy	Tak – zawsze

W przypadku murowaniu bloczków na pióra i wpusty, bez wypełniania zaprawą spoiny pionowej należy zadbać o prawidłowe wykonanie połączenia. Nieprawidłowy kierunek ustawiania bloczka w murze może spowodować gromadzenie się zaprawy w spoinie pionowej uniemożliwiając dokładne dosunięcie bloczka.

Rysunek. Prawidłowe i nieprawidłowe układanie bloczków profilowanych na pióro i wpust w murze z niewypełnionymi spoinami pionowymi.

Dobór nieodpowiednich narzędzi

Do nakładania zaprawy do cienkich spoin zaleca się stosowanie systemowych kielni. Nie należy np. stosować grzebieni do glazury, które przy rozkładaniu zaprawy nie zapewniają odpowiedniej grubości spoin. Zęby w kielni do zaprawy do cienkich spoin mają odpowiedni kształt i wysokość umożliwiający równomierne rozłożenie zaprawy o grubości do 3 milimetrów. Kielnie mają szerokość dostosowaną do grubości muru, a więc zapewniają równomierne rozłożenie zaprawy na całej powierzchni bloczków.

Brak wyrównania powierzchni muru

Przy murowaniu na zaprawę do cienkich spoin, bardzo ważną czynnością jest szlifowanie powierzchni bloczków przed nałożeniem kolejnej warstwy zaprawy za pomocą pacy lub strugu. Nierówności jednej warstwy przenoszą się na kolejne warstwy, utrudniając murowanie i uzyskanie cienkiej spoiny do 3 mm. Po szlifowaniu koniecznie trzeba zmieść nadmiaru pyłu. Kurz, pył i resztki zaprawy osłabiają przyczepność nowej warstwy bloczków.

Murowanie na cienką spoinę to szybka i efektywna technologia. Ważne, aby przestrzegać zasad z tym związanych, używać odpowiednich narzędzi i dbać o detale oraz stosowanie bloczków o odpowiedniej tolerancji wymiarowej. W przypadku bloczków SOLBET ich dokładność wymiarowa pozwala na zastosowanie zaprawy do cienkich spoin np. Zaprawa murarska do cienkich spoin Solbet 0.1 lub Solbet 0.2. Dobrze wykonany mur z betonu komórkowego Solbet będzie nie tylko trwały i wytrzymały, ale również energooszczędny – co idealnie wpisuje się w założenia budownictwa zrównoważonego.

mgr. inż. Dorota Kajka Product Manager Solbet

Współpraca reklamowa

2025-11-17

Grunt to odpowiedni grunt

Trwałość i estetyka budynku kryją się w detalach, dlatego jednym z ważnych elementów, często pomijanym, jest grunt np. pod tynki, farby. Właściwie dobrany grunt wpływa na przyczepność i trwałość powłok elewacyjnych, farb zarówno tych wewnętrznych jak i zewnętrznych. Gruntowanie powierzchni ma za zadanie zapewnienie przyczepności zaprawy klejowej i tynkarskiej do klejonej powierzchni.
Preparaty gruntujące dobiera się w zależności od rodzaju podłoża i właściwości materiału wykończeniowego. W ofercie firmy SOLBET dostępne są grunty zwiększające przyczepność oraz grunty głęboko penetrujące, różniące się składem i wielkością cząstek wiążących, co wpływa na ich skuteczność i zastosowanie.

Preparat gruntujący pod tynk

Solbet SOLPLAST Plus 10.2 – to preparat gruntujący przeznaczony do przygotowania różnego rodzaju podłoży budowlanych przed wykonaniem tynków. Doskonale sprawdza się jako warstwa pod tynki mineralne, akrylowe, silikonowo – silikatowe, silikonowe oraz mozaikowe. Pokryta gruntem powierzchnia staje się szorstka, a więc stanowi dobre podłoże pod tynk. Solbet SOLPLAST Plus 10.2 może być stosowany zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków. Grunt ten ułatwia nakładanie i fakturowanie zaprawy tynkarskiej i zapewnia dużą przyczepność między podłożem i tynkiem. Co ważne, produkt stanowi element systemu ociepleń SOLBET TERMO, przeznaczonego do wykonywania izolacji cieplnej ścian zewnętrznych. System ten posiada Krajową Ocenę Techniczną nr ICiMB-KOT-2021/0111, wydanie 2, potwierdzającą jego jakość i zgodność z obowiązującymi wymaganiami technicznymi.

Grunt głęboko penetrujący

Grunt głęboko penetrujący Solbet Akryl Plus 12.2 to wodna dyspersja żywicy akrylowej z dodatkiem środków pomocniczych, która zapewnia wysoką skuteczność gruntowania. Produkt głęboko penetruje słabe i kruche podłoża, wzmacnia je oraz poprawia przyczepność kolejnych warstw: klejów, tynków, farb czy szpachlówek. Zapobiega powstawaniu pęcherzy i zbyt szybkiemu odparowywaniu wody z zapraw do podłoża, dzięki czemu umożliwia równomierne wysychanie warstw wykończeniowych. Należy go stosować na zwartych, nieodspajających się podłożach. Solbet Akryl Plus 12.2 może być stosowany do gruntowania i wzmacniania porowatych podłoży gipsowych, gipsowo – kartonowych, cementowych, tynków wapiennych, cementowo – wapiennych itp. Sprawdzi się jako baza pod farby, kleje, szpachlówki i tynki oraz pod posadzki użytkowe wewnątrz i na zewnątrz budynków.

Preparaty gruntujące wzmacniają podłoże oraz sprawiają, że stają się one niepylące. Zmniejszają również chłonność podłoża, dzięki czemu gwarantują lepszą przyczepność. Bardzo ważne jest odpowiednie zastosowanie i właściwy dobór środka gruntującego. Gruntowanie powierzchni to ważny etap przygotowujący powierzchnie do dalszych prac np. tynkowania, malowania. Źle dobrany grunt i niewłaściwie nałożony może zniweczyć prace budowlane i wykończeniowe, dlatego warto jest stosować sprawdzone produkty.

Solbet

Współpraca reklamowa

2025-11-14
System ociepleń SOLBET Termo
Każdy, kto planuje budowę domu, staje przed decyzją: czym ocieplić ściany, aby zapewnić komfort cieplny i trwałość elewacji. W takiej sytuacji najlepiej jest zastosować rozwiązania systemowe, które zostały sprawdzone w praktyce i gwarantują współdziałanie wszystkich składowych systemu. System ociepleń SOLBET Termo jest przykładem kompleksowego podejścia do ocieplania ścian. Każdy jego element jest dopasowany do pozostałych, co minimalizuje ryzyko powstania błędów wykonawczych i zapewnia odpowiednią efektywność energetyczną oraz trwałość elewacji.

System SOLBET Termo, co to jest?

System ociepleń SOLBET Termo to zestaw produktów przeznaczonych do izolacji termicznej ścian zewnętrznych budynków. Jest to rozwiązanie typu ETICS (External Thermal Insulation Composite System), które zapewnia skuteczną ochronę przed utratą ciepła oraz wpływem niekorzystnych warunków atmosferycznych. System ten jest zgodny z Krajową Oceną Techniczną nr ICiMB-KOT-2021/0111 wydanie 2, co potwierdza jego wysoką jakość i bezpieczeństwo stosowania.

Elementy wchodzące w skład systemu SOLBET Termo

Na system ociepleń SOLBET TERMO składają się:

Zaprawa klejąca do styropianu
Zaprawa klejąca do styropianu Solbet Gabit TERMO 1.6. służy do przyklejania płyt styropianowych do podłoża zarówno w nowych budynkach jak i poddawanych termomodernizacji. Może być stosowana zarówno do prac ociepleniowych z wykorzystaniem styropianu białego jak i szarego. Charakteryzuje się doskonałą plastycznością i przyczepnością oraz łatwością nakładania.

Zaprawa klejąca do ociepleń
Zaprawy klejące do ociepleń Solbet Gabit TERMO służą do wykonywania warstwy zbrojonej pod wyprawę tynkarską oraz mocowania płyt styropianowych w bezspoinowych ociepleniach budynków. Dostępne są dwóch wersjach:
- Gabit TERMO PLUS 1.4 – produkowana na bazie białego cementu, zalecana do nakładania na zewnętrzną stronę płyt styropianowych przy wykonywaniu elewacji o jasnej kolorystyce.
- Gabit TERMO PLUS 1.5 – produkowana na bazie szarego cementu, zalecana do nakładania na zewnętrzną stronę płyt styropianowych przy wykonywaniu elewacji o ciemnej kolorystyce.
Obie zaprawy zostały wzbogacone włóknami celulozowymi i polipropylenowymi, które poprawiają właściwości mechaniczne warstwy zbrojonej, zwiększając jej odporność na uszkodzenia w porównaniu do zapraw bez włókien.

Tynki elewacyjne:
System SOLBET Termo oferuje różne rodzaje tynków elewacyjnych, które pełnią funkcję ochronną i dekoracyjną są to Solbet tynk zewnętrzny silikonowo-silikatowy 3.1 lub tynk silikonowy 3.3. Są to gotowe do użycia tynki charakteryzujące się wysoką przepuszczalnością pary wodnej oraz odpornością na warunki atmosferyczne, zabrudzenia. Można je nakładać zarówno ręcznie, jak i maszynowo.

Farba:
Solbet farba silikonowa 3.6 to najwyższej jakości farba na bazie spoiwa silikonowego z dodatkiem wysokiej jakości wypełniaczy i dodatków modyfikujących. Stosowana jest jako wykończenie powierzchni oferując dodatkową ochronę przed wilgocią i zabrudzeniami. Ma bardzo dobre właściwości kryjące i doskonale oddaje fakturę malowanych powierzchni. Tworzy gładką, matową, paroprzepuszczalną powłokę bez zmarszczeń i spękań.

Środki Gruntujące:
Środek gruntujący SOLPLAST Plus 10.2 przygotowuje podłoże pod aplikację tynków, poprawiając ich przyczepność oraz wyrównując chłonność podłoża. Jest to produkt gotowy do użycia, który należy nanosić równomiernie na powierzchnię ściany przed nałożeniem tynku.
Uzupełnieniem systemu są siatki z włókna szklanego i płyty styropianowe wymienione w Krajowej Ocenie Technicznej nr ICiMB-KOT-2021/0111 wydanie 2 oraz łączniki mechaniczne – dopuszczone do obrotu.

Zasady wykonania systemu SOLBET Termo

Aby system SOLBET Termo spełniał swoje funkcje, należy przestrzegać kilku podstawowych zasad wykonawczych:
1. Przygotowanie podłoża- powierzchnia ściany powinna być czysta, sucha i nośna, pozbawiona kurzu i pyłu budowlanego. Zagruntowanie powierzchni przeznaczonej do ocieplenia.
2. Mocowanie płyt styropianowych – płyty należy przyklejać do podłoża za pomocą zaprawy klejącej Gabit TERMO 1.6, można też używać wzbogaconych włóknami zapraw klejowych przeznaczonych na warstwę zbrojoną: Gabit TERMO PLUS 1.5 i 1.4.
Należy pamiętać o zamocowaniu mechanicznym płyt styropianowych za pomocą kołków do systemu ociepleń.
3. Wykonanie warstwy zbrojonej – na przyklejonych płytach należy nanieść zaprawę klejącą Gabit TERMO PLUS 1.4 lub 1.5, wtopić siatkę z włókna szklanego i wyrównać powierzchnię.
4. Aplikacja środka gruntującego – po wyschnięciu warstwy zbrojonej nanieść równomiernie środek gruntujący SOLPLAST Plus 10.2.
5. Nałożenie tynku – po wyschnięciu środka gruntującego aplikować wybrany tynk elewacyjny, dbając o równomierne pokrycie powierzchni.
6. Kontrola jakości – po zakończeniu prac należy przeprowadzić dokładną kontrolę jakości wykonanego ocieplenia, zwracając uwagę na ewentualne niedoskonałości.

Test przyczepności podłoża. W przypadku gdy mamy wątpliwość co do jakości podłoża. W ramach testu w kilku miejscach należy przykleić do ściany próbki styropianu w postaci kostek o wymiarach 10 x 10 cm i grubości co najmniej 5 cm, na warstwie kleju grubości 10 mm. Po upływie trzech dni należy ręcznie oderwać kostki. Prawidłowy wynik testu to taki, w którym próbki rozerwą się w strukturze styropianu, a klej wraz z częścią próbki pozostanie na ścianie. Taki efekt świadczy o odpowiednim przygotowaniu podłoża i pozwala na rozpoczęcie prac ociepleniowych.

System ociepleń SOLBET Termo to kompleksowe rozwiązanie, które łączy w sobie wysoką efektywność energetyczną, trwałość oraz estetykę. Dzięki zastosowaniu wysokiej jakości komponentów oraz przestrzeganiu zasad wykonawczych, inwestorzy mogą cieszyć się komfortem cieplnym przez wiele lat.

Więcej informacji na www.solbet.pl

Współpraca reklamowa
2025-10-29
Porowatość, kluczowa cecha autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK)

Autoklawizowany beton komórkowy (ABK) jest materiałem z tradycjami produkowanym już od ponad 100 lat. Produkcja tego materiału na skalę przemysłową rozpoczęła się w 1923 roku, dzięki szwedzkiemu architektowi Axelowi Erikssonowi. To właśnie on opatentował technologię produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego z wykorzystaniem pary wodnej. Ideą A. Erikssona było wynalezienie materiału, który miał zastąpić popularny w Skandynawii budulec – drewno. Materiał miał być ciepły, konstrukcyjny, trwały oraz łatwy w obróbce i budowie. I właśnie taki materiał został wymyślony- Autoklawizowany Beton Komórkowy (ABK), który ma wiele nazw potocznych (suporex, siporeks, belit itp.).

Jak powstają pory powietrza w betonie komórkowym?

Beton komórkowy produkuje się z powszechnie dostępnych surowców. Do produkcji stosuje się: cement, wapno i gips- jako spoiwo, piasek- jako kruszywo i wodę. Składnikiem decydującym o porowatości ABK jest proszek lub pasta aluminiowa, które podobnie jak np. drożdże w cieście, odpowiadają za powstanie pęcherzyków powietrza. Podczas produkcji aluminium wchodzi w reakcję z wodorotlenkiem wapnia, spulchniając masę, dzięki czemu powstaje niezliczona ilość komórek z zamkniętym w nich powietrzem. Tak wyprodukowany beton komórkowy ma bardzo dużą porowatość, która w zależności od gęstości materiału może nawet sięgać aż 80%. Charakterystyczną powierzchnię betonu komórkowego możemy zobaczyć po jego przecięciu lub przełamaniu.

Charakterystyczna porowata struktura betonu komórkowego. Gołym okiem można zobaczyć kuliste pory powietrzne o wielkości około 1 mm.

Porowatość betonu komórkowego, a parametry bloczków.

Duża porowatość autoklawizowanego betonu komórkowego ma wpływ na jego podstawowe właściwości użytkowe, takie jak: gęstość, wytrzymałość na ściskanie, właściwości termoizolacyjne oraz bezpieczne zachowanie się materiału w warunkach pożarowych. Beton komórkowy jest materiałem lekkim produkowanym w klasach gęstości od 300 do 700 kg/m³. Jego niska gęstość w porównaniu do innych materiałów konstrukcyjnych, czyni go jednym z najlżejszych materiałów konstrukcyjnych. Niewielka gęstość, ma bezpośredni wpływ na ciężar wyprodukowanych z niego elementów. Dzięki tej właściwości bloczki są stosunkowo duże i przy wymiarach 59 cm długości i 24 cm wysokości do wykonania 1m² muru potrzebujemy tylko 7 sztuk bloczków. Z betonu komórkowego buduje się łatwo i szybko, bloczki są poręczne, dzięki czemu łatwo się je przenosi i ustawia w murze. Niska masa ma również wpływ na koszty transportu, ponieważ jednym można przewieźć większą ilość bloczków niż innych cięższych elementów murowych. Niewielka gęstość objętościowa to również mniejsze obciążenie konstrukcji.

Lekkość oraz porowata struktura betonu komórkowego wpływają na jego bardzo dobre parametry termoizolacyjne. Najlżejsza odmiana betonu komórkowego ma współczynnik przenikania ciepła lambda λ= 0,80 W/m·K. Dzięki temu z betonu komórkowego można wykonywać ściany jednowarstwowe bez jakiegokolwiek ocieplenia, spełniające wymagania izolacyjności cieplnej. Dodatkowo, elementy murowe z betonu komórkowego są wyrobami pełnymi- bloczkami, bez jakichkolwiek drążeń i pustek. Ma to znaczenie w wielu miejscach w budynku np. przy połączeniu ściany fundamentowej z pierwszą warstwą nadziemia, w ścianach kolankowych i szczytowych, w miejscach montażu stolarki okiennej i drzwiowej. Wybór materiałów o jednorodnej, porowatej komórkowej strukturze stanowią skuteczną ochronę przed ucieczką ciepła w tych miejscach zarówno w kierunku poziomym jak i pionowym.

Porowaty, mocny szkielet materiałowy ma wpływ również na wytrzymałość, która jest jedną z najważniejszych właściwości elementów murowych. Beton komórkowy ma wytrzymałość na ściskanie od 1,7 N/mm² do 4 N/mm². Przy wytrzymałościach innych elementów murowych 15, 20 N/mm² wartości wytrzymałości dla betonu komórkowego mogą wydawać się małe, ale są wystarczające do wykonywania z betonu komórkowego budynków nawet o kilku kondygnacjach. Należy pamiętać, iż wytrzymałość na ściskanie elementu murowego nie przekłada się proporcjonalnie na wytrzymałość muru na ściskanie. Ta zależy od wielu czynników m. in. od cech geometrycznych zastosowanych elementów murowych, w kontekście czy są to elementy pełne, czy drążone, wymiarów muru w kontekście grubości oraz wysokości, sposobu połączenia z konstrukcją budynku itp. Jednorodna struktura bloczków z ABK w przypadku wytrzymałości na ściskanie też ma duże znaczenie. Dzięki tej cesze bloczki oraz docięte z nich elementy można dowolnie ustawiać w murze „na boku”. Na przykład przy uzupełnianiu wysokości muru do wartości zaprojektowanej można w taki sposób ułożyć płytki z betonu komórkowego.

Płytki z betonu komórkowego ułożone w murze „na boku” w ostatniej warstwie muru.

Beton komórkowy ma wiele właściwości, które powodują, że materiał świetnie się spisuje w konstrukcjach budynku. Jest jedynym na rynku materiałem murowym konstrukcyjnym o tak wysokiej izolacyjności cieplnej. Mocny szkielet materiałowy oraz dużo porowatość mają bezpośredni wpływ na najważniejsze cechy, które oczekujemy od materiałów do budowy domu.

mgr inż. Dorota Kajka Product Manager SOLBET

Współpraca reklamowa

2025-10-29
Sposoby na wykończenie muru z betonu komórkowego

Beton komórkowy, ze względu na swoje właściwości izolacyjne i łatwość obróbki, jest od wielu lat najczęściej wybieranym materiałem budowlanym. Można z niego wykonać zarówno ściany jednowarstwowe (bez ocieplenia), jak z ociepleniem (nazywane dwuwarstwowymi). Ale po zakończeniu budowy pozostaje pytanie: jak wykończyć ściany z betonu komórkowego, aby były nie tylko estetyczne, ale i trwałe.
Z artykułu dowiesz się czym wykończyć mury z betonu komórkowego zarówno od zewnątrz, jak i od wewnątrz w zależności od budowy ściany oraz zastosowanych materiałów termoizolacyjnych.

Wykończenie muru od zewnątrz- tynk zewnętrzny

Tynk zewnętrzny to kluczowy element każdego projektu budowlanego. Będzie on pełnił nie tylko funkcję dekoracyjną, ale również ochronną, zabezpieczając mur przed wpływem czynników atmosferycznych. Wybór zaprawy tynkarskiej powinien być uzależniony od rodzaju przegrody jaka będzie wykonywana (ściana jednowarstwowa lub z ociepleniem), gdyż nie wszystkie tynki sprawdzą się na każdego rodzaju ścianie. W przypadku wykonywania ścian jednowarstwowych lub murów ocieplonych wełną mineralną bardzo ważnym parametrem tynku jest jego paroprzepuszczalność.

Paroprzepuszczalność jest wyrażona zazwyczaj współczynnikiem Sd (opór dyfuzyjny pary wodnej) lub μ (współczynnik przenikania pary wodnej). Im niższa wartość Sd lub wyższa wartość μ, tym wyrób charakteryzuje się wyższą paroprzepuszczalnością.

Tynk zewnętrzny na ścianę jednowarstwową

Przy wykonywaniu elewacji na ścianie jednowarstwowej dobrym wyborem są zewnętrzne zaprawy cementowo-wapienne przeznaczone do wykonywania tradycyjnych tynków – jedno- albo wielowarstwowych. Sprawdzą się również cienkowarstwowe tynki mineralne: cementowo-wapienne, silikatowe. W przypadku stosowania tynków cienkowarstwowych nakładanych jedną warstwą o grubości około 2 – 5 mm warto przygotować podłoże kładąc tynk na siatce tynkarskiej. Jeżeli warstwa tynku będzie grubsza (około 10 – 15 mm), to można siatką wzmocnić jedynie newralgiczne miejsca np. naroża przy otworach. Tynk cienkowarstwowy można również układać jako warstwę wykończeniową (gładź) na tradycyjnym tynku cementowo-wapiennym. Do malowania tynków można użyć farb mineralnych np. silikatowych.

Tynk zewnętrzny na ścianę z ociepleniem

Ściany z ociepleniem wykańcza się od zewnątrz za pomocą tynków cienkowarstwowych. Dobrą praktyką jest stosowanie kompletnego systemu ociepleń, który będzie zawierał informację o składowych produktach systemu, a więc będzie uwzględniał konkretny rodzaj ocieplenia np. styropian lub wełnę, klej do ocieplenia, klej do warstwy zbrojonej, tynk oraz emulsje gruntujące.

Przy projektowaniu ścian z ociepleniem wełną mineralną (tak jak w przypadku ścian jednowarstwowych) ważną kwestią jest przeanalizowanie paroprzepuszczalności wszystkich zastosowanych warstw. Ważne jest, aby tynk zewnętrzny charakteryzował się większą paroprzepuszczalnością niż wełna mineralna.

Wykończenie „na sucho”

Przy wykończeniu ścian metodą lekką- suchą nie używa się zapraw tynkarskich i klejów tak jak to jest w przypadku wykonania tradycyjnych tynków. Mury wymagające ocieplenia ociepla się twardymi płytami elewacyjnymi z wełny mineralnej. Następnie konstrukcję utrzymującą elewację – ruszt drewniany mocuje się przez warstwę termoizolacji za pomocą wkrętów do muru. Warstwę elewacyjną mocuje się za pomocą wkrętów do rusztu. Należy pamiętać, aby pomiędzy termoizolacją, a okładziną elewacyjną wykonać wiatroizolację z paroprzepuszczalnej foli.

Docelowo na zakończenie budowy mury z betonu komórkowego należy wykończyć np. tynkiem lub innym materiałem licowym. Nieotynkowane mury można pozostawić ewentualnie do wykończenia na później, ale wówczas należy zabezpieczyć warstwę ocieplenia wraz z warstwą zbrojoną. Ważne jest, aby w prawidłowy sposób odprowadzić wodę z połaci dachowych.

Wykończenie muru od wewnątrz

Mur od wewnątrz z betonu komórkowego można wykończyć na wiele sposobów. Najczęściej do tego wykorzystuje się tynki cementowo-wapienne lub gipsowe. Precyzyjne elementy murowe pozwalają na wykonanie równych i dokładnych ścian, bez znaczących odchyłek wymiarowych. Dzięki temu mur wykonany z bloczków nie wymaga grubych warstw tynku, a przy klejeniu glazury tynkowanie nie jest potrzebne. Chcąc uzyskać industrialny wygląd pomieszczenia, ścianę z betonu komórkowego można wykończyć również po prostu malując jej powierzchnię. Jeśli chcemy ściany pozostawić nieotynkowe, warto o tym poinformować wykonawcę murów, by wykonał je schludnie.

Beton komórkowy to materiał przyjazny zarówno dla wykonawcy, jak i inwestora. Wykonany z niego mur można wykończyć na wiele sposobów co daje dużą elastyczność w wyborze metody i materiału na wykończenie. Ważne, aby decydując się na konkretne rozwiązanie stosować sprawdzone systemowe rozwiązania. Ważne, aby decydując się na konkretne rozwiązanie stosować sprawdzone systemowe rozwiązania. Należy pamiętać, aby zmianę rodzaju ocieplenia, jego grubości konsultować z projektantem, który wykona obliczenia cieplno-wilgotnościowe.

mgr inż. Dorota Kajka Product Manager SOLBET

www.solbet.pl

Współpraca reklamowa

2025-10-24
Systemowe podejście do budowy – mniej błędów, lepsze efekty

Każdy, kto planuje budowę domu, prędzej czy później staje przed wyborem materiału na ściany. Decyzja wydaje się być prosta, ale w praktyce jest to trudny wybór, tym bardziej że coraz częściej mówi się nie tylko o bloczkach, cegłach i pustakach, ale o systemach budowy – takich, w których każdy element jest ze sobą spójny. W tym kontekście system SOLBET, oparty na betonie komórkowym i chemii budowlanej stanowi przemyślane rozwiązanie, w którym każdy element został zaprojektowany, przebadany jako część jednego rozwiązania technicznego. Dzięki czemu mur powstaje szybciej, dokładniej i z mniejszym ryzykiem popełnienia błędów.

Beton komórkowy to materiał z tradycjami produkowany już od ponad 100 lat. Został wynaleziony w Szwecji, aby zastąpić drewno, które wówczas było najczęściej stosowanym budulcem. Celem było stworzenie materiału wytrzymałego, ciepłego, łatwego w obróbce, niepalnego. Tak właśnie powstał autoklawizowany beton komórkowy, jednorodny konstrukcyjny materiał o charakterystycznej komórkowej strukturze o bardzo dobrej izolacyjności termicznej.

Dobór elementów murowych, a rodzaj ściany.

Wybór technologii do wnoszenia ścian to jedna z kluczowych decyzji, jaką inwestor podejmuje już na etapie projektu. To z jakich materiałów wybudujemy dom, przekłada się nie tylko na koszty budowy, ale również na późniejsze wydatki eksploatacyjne, komfort cieplny i trwałość budynku. Podejmując decyzje o wyborze materiału np. na ściany chcemy, aby wykonane z nich mury były trwałe, ciepłe, bezpieczne w użytkowaniu oraz przyjazne dla środowiska. Takie możliwości daje budowa systemowa z betonu komórkowego, która jest najprostszym rozwiązaniem zapewniającym szybkie, łatwe, a przede wszystkim stosunkowo proste przeprowadzenie prac.

Beton komórkowy to najcieplejszy materiał pośród elementów murowych konstrukcyjnych, można z niego wykonać zarówno ścianę jednowarstwową (bez jakiegokolwiek ocieplenia) oraz jednowarstwową z ociepleniem (potocznie nazywaną dwuwarstwową) np. z wełny mineralnej lub styropianu. Ściany jednowarstwowe są polecane, gdy zależy nam, na krótszym czasie realizacji, jednorodności przegrody oraz wykluczeniu ryzyka powstania błędów związanych z wykonywaniem warstwy ocieplenia, co jest szczególnie ważne, gdy nie planujemy dodatkowej warstwy izolacji z różnych względów. To rozwiązanie dla inwestorów, którzy cenią łatwość budowania i trwałość – jedna warstwa, jeden materiał, mniej wykonawców.

W praktyce ścianę jednowarstwową z betonu komórkowego w systemie SOLBET wykonamy z bloczków Solbet Ideal. Są to bloczki o grubości 42 cm, produkowane w klasie gęstości 350 kg/m3. Bloczki są profilowane na pióra i wpusty i mają uchwyty montażowe ułatwiające przenoszenie materiału i ustawienie go w murze. Przy wykonaniu ściany jednowarstwowej należy pamiętać o pozostałych elementach systemu Solbet, takich jak: nadproża, kształtki U, płytki oraz odpowiednia zaprawa do cienkich spoin do betonu komórkowego. Dopiero te wszystkie elementy pozwolą na wykonanie ciepłej ściany bez mostków termicznych.

Jeśli chcemy wykonać ścianę z ociepleniem tutaj można zastosować bloczki Solbet Optimal Plus lub Solbet Optimal, które różnią się od siebie sposobem profilowania powierzchni czołowych, co ma bezpośredni wpływ na sposób murowania ściany. Dostępne są w różnych szerokościach i klasach gęstości. Do wykonywania ścian zewnętrznych i wewnętrznych konstrukcyjnych najczęściej stosuje się bloczek o szerokości 24 cm w klasie gęstości 500 lub 600 kg/m3. Natomiast ściany działowe muruje się z bloczków o szerokości 12 lub 10 cm. Gdy mamy do wykonania duże powierzchnie ścian działowych o mało skomplikowanych kształtach dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie bloczka Solbet One, o podwojonej wysokości.

Spoina pionowa- kiedy należy wypełnić zaprawą.

W konstrukcjach murowych występują miejsca, w których jest wymagane wypełnienie spoiny pionowej nawet pomimo zastosowania bloczków profilowanych na pióro i wpust (P + W). Takim miejscem jest łączenie w murze dwóch elementów murowych, z których przynajmniej jeden ma gładką powierzchnię czołową np. uzupełnienie warstwy dociętymi bloczkami, narożnik.

Elementy uzupełniające

O trwałości budynku w dużym stopniu decyduje prawidłowe opracowanie detali konstrukcyjnych, takich jak nadproża, słupy, wieńce. Dlatego stosowanie systemowych rozwiązań upraszcza i przyspiesza budowę.
W systemie Solbet przekrywanie otworów okienny i drzwiowych realizuje się za pomocą prefabrykowanych belek nadprożowych Solbet ze zbrojonego betonu komórkowego. Produkowane są w dwóch szerokościach 12 cm i 18 cm, maksymalna ich długość wynosi 230 cm i można nimi przekryć otwory okienne i drzwiowe do szerokości 180 cm. Dzięki swojej niewielkiej masie mogą być montowane ręcznie. Nie wymagają one przygotowywania szalunków, betonu i zbrojenia. Są to nadproża o najlepszej izolacyjności cieplnej.

Jak zrobić miejsce na dodatkowe ocieplenie nadproża pod rolety przy zastosowaniu gotowych nadproży SOLBET

W przypadku systemu Solbet i gotowych nadproży jest to dosyć proste, wystarczy nad otworem ułożyć belkę (lub zestawienie belek) – o łącznej szerokości mniejszej niż grubość muru. Np. dla muru wykonanego z bloczków Solbet Optimal Plus o szerokości 24 cm, aby wykonać wnękę na dodatkowe ocieplenie kasety stosujemy nadproże o szerokości 18 cm (1x 18 cm). Gdy wykonujemy ścianę jednowarstwową z bloczków Solbet Ideal o grubości 42 cm to stosujemy 2 nadproża o szerokości 18 cm (2 x 18 cm) lub 3 – 12 cm (3 x 12 cm).
W każdym przypadku uzyskujemy dodatkowe 6 cm przestrzeni na termoizolację.

Kształtki U to elementy traconego szalunku. Przeznaczone są m. in. do wykonywania w nich żelbetowych belek nadprożowych, pionowych trzpieni i słupów. Zróżnicowana szerokość pozwala na dopasowanie ich do szerokości bloczków (grubości murów). Ich zastosowanie eliminuje wykonywanie pełnego szalunku drewnianego, co ma wpływ na przyspieszenie prac budowlanych oraz koszty.
Płytki z betonu komórkowego są to elementy o szerokości 6 cm i 8 cm. Sprawdzą się m. in. jako elementy obudowy wieńca np. w murach jednowarstwowych. Dzięki ich zastosowaniu powierzchnia muru jest jednolita, a ściana uzyskuje optymalne parametry cieplne. Układając je „na płasko”, można je wykorzystać jako warstwę wyrównawczą w murze o szerokości 24 cm. Ze względu na łatwość obróbki i niewielką masę powszechnie płytki wykorzystuje się do zabudowy wnętrz, do wykonywania przepierzeń, szafek, zabudowy wanien i brodzików.

W skład systemu budowania SOLBET wchodzą również produkty chemii budowlanej są to zaprawy murarskie i tynkarskie, system ociepleń a także podkłady podłogowe, środki gruntujące i farby. Uzupełnieniem systemu SOLBET są narzędzia systemowe, które gwarantują poprawne wykonanie prac murarskich.

Każdy, kto chociaż raz budował, wykańczał swój dom wie jak dużą rolę odgrywa jakość i łatwość wykonania. System SOLBET powstał z myślą, aby proces budowy uprościć. Dokładność wymiarowa bloczków pozwala na murowanie na zaprawie do cienkich spoin, co przyspiesza i ułatwia murowanie. Bloczki są stosunkowo lekkie i łatwe w obróbce – można je docinać ręczną piłą do betonu komórkowego, bez konieczności używania ciężkiego sprzętu. Elementy uzupełniające, takie jak kształtki, nadproża eliminują powstawanie błędów na budowie.

Dorota Kajka Product Manager SOLBET

www.solbet.pl

Współpraca reklamowa

2025-10-24
Jak wyliczyć, ile pustaków na dom należy zakupić? Praktyczny poradnik

Wybór bloczków lub cegieł nie jest jedynym dylematem, z jakim przyjdzie nam się zmierzyć, planując budowę domu. Do takich pytań zalicza się także to, ile pustaków na dom potrzeba, a także, w jaki sposób możemy policzyć ich ilość na metr kwadratowy. Dobrze jest również dowiedzieć się, ile kosztują popularne bloczki Suporexu czy też Porothermu.

Budując dom jednorodzinny, najczęściej decydujemy się na zastosowanie bloczków, które wyróżniają się świetnymi parametrami technicznymi. Przede wszystkim pustaki charakteryzują się doskonałą izolacją termiczną lub też ognioodpornością. Dlatego właśnie warto dowiedzieć się, jak obliczyć ile cegieł potrzeba, żeby wybudować dom jednorodzinny parterowy lub piętrowy. Na szczęście obecnie mamy do czynienia ze specjalnymi kalkulatorami, które pomagają nam wyliczyć zużycie bloczków po wprowadzeniu szczegółowych danych.

W pierwszej kolejności chcąc obliczyć ile potrzeba bloczków do budowy domu, musimy się przyjrzeć, z jakim dokładnie projektem budowlanym mamy do czynienia. Ponieważ pustaków używa się nie tylko do stawiania ścian nośnych i działowych, ale również stropów. W takim razie inne zapotrzebowanie na bloczki będzie miał dom jednorodzinny parterowy, a inne dom jednorodzinny piętrowy. W tym celu, aby policzyć ile trzeba pustaków na budowę domu, powinniśmy zaznaczyć na projekcie lub wypisać na kartce wszystkie rodzaje potrzebnych bloczków.
Najczęściej do budowy ścian działowych wykorzystuje się bloczki o grubości 11,5-12 cm. Natomiast w przypadku ścian nośnych, grubość cegieł tego typu wynosi 24-25 cm. Jest to bardzo ważna informacja, ponieważ nie można ograniczyć się tylko i wyłącznie do zliczenia całej powierzchni wszystkich ścian oraz stropów. W końcu mamy do czynienia z zupełnie innymi bloczkami, na które należy złożyć zamówienie. Gdy już rozróżnimy, w jakim miejscu zastosujemy poszczególne bloczki, wtedy sumujemy powierzchnię ścian i stropów.

Kolejnym krokiem jest uwzględnienie wysokości i długości potrzebnych bloczków. Parametry te należy przez siebie przemnożyć, dzięki czemu będziemy mogli policzyć powierzchnię jednego bloczku. Następnie przez wartość jednego metra kwadratowego dzielimy powierzchnię jednego bloczku, w celu uzyskania ilości potrzebnych pustaków do ułożenia ściany lub stropu o powierzchni 1m2. Aby dowiedzieć się, ile pustaków na dom parterowy lub piętrowy jest rzeczywiście potrzebnych, ostatecznie przemnażamy powierzchnię ścian przez zużycie bloczków o konkretnej grubości.

Oczywiście przy budowie domu zużycie oraz cena pustaków jest tylko jednym z licznych zagadnień. Oprócz tego inwestorzy będą również dowiadywać się, ile kosztuje ocieplenie domu, czy też ile kosztuje m2 dachu na gotowo. Dzięki takim informacjom, uzyskanym jeszcze przed budową domu, będziemy mogli realnie oszacować, czy rzeczywiście dana inwestycja znajduje się w zasięgu naszych możliwości finansowych. Warto również porównywać ceny oraz inne produkty, dzięki czemu możemy zyskać różne warianty inwestycji, a także zróżnicowany poziom kosztów.

Zdjęcie otwierające: Designed By Freepik

Tekst: Kalkulatory Budowlane, www.kb.pl

Współpraca reklamowa

2024-12-06
Gala Polskiej Nagrody Jakości®

Podsumowaniem 27. edycji Polskiej Nagrody Jakości 2024 było uroczyste rozdanie medali i statuetek połączone z wręczeniem Godła Promocyjnego JAKOŚĆ ROKU® za rok 2024. Wydarzenie miało miejsce 3 grudnia br. w Sali Kolumnowej Uniwersytetu Warszawskiego.

Firma JONIEC® po raz 6-ty poddała ocenie jakość swoich produktów i weryfikację tą przeszła pozytywnie, czego odzwierciedleniem jest tytuł ORZEŁ JAKOŚCI 2024. Natomiast rodzina ogrodzeń ROMA otrzymała godło JAKOŚĆ ROKU 2024. Rodzina ogrodzeń ROMA obejmuje obecnie 6 produktów: ROMA Classic, ROMA Horizon, ROMA Perfect, ROMA Mega, ROMA Nova, ROMA Diamond. Wszystkie systemy ogrodzeniowe ROMA stawały się hitem sprzedażowym od momentu ich wprowadzenia na rynek. Pierwszy produkt wszedł do oferty w 2016 roku. Kolejne pojawiały się w ofercie firmy JONIEC® co 1-2 lata.

Godło Promocyjne JAKOŚĆ ROKU przyznawane jest od 2006 roku. Świadectwo to przyznawane jest na podstawie niezależnego, potwierdzonego samooceną, audytu oraz po weryfikacji Kapituły Fundacji. Godło przeznaczone jest dla produktów, usług i innowacji dostępnych na rynku w Polsce. Godło jest zastrzeżonym w Urzędzie Patentowym RP znakiem towarowym.
Tytuł ORZEŁ JAKOŚCI przyznawany od 2017 roku to STATUETKA oraz tytuł honorowy dla sześciokrotnych laureatów JAKOŚĆ ROKU®. ORŁY JAKOŚCI to elitarne grono przedsiębiorstw, które przez lata udowadniały, że jakość zarządzania ma znaczenie dla sukcesu w biznesie. ORŁY to wzór dla innych.

Współpraca reklamowa

2024-12-05
Szybka i efektywna budowa przegród z H+H TEMPO PRO

Czas realizacji każdej inwestycji budowlanej jest niezwykle istotny, dlatego warto już na etapie sporządzania projektu zwrócić uwagę na rozwiązania, które mogą przyspieszyć i uprościć proces wykonawczy. Należy do nich np. system ścian działowych z betonu komórkowego H+H TEMPO PRO.

Parametry akustyczne ścian oddzielających poszczególne pomieszczenia wynikają z zaostrzonej normy PN-B-02151-3.

H+H System TEMPO PRO to kompleksowe rozwiązanie obejmujące elementy wykonane z betonu komórkowego o gęstości podwyższonej do 700 kg/m3. Wartość ta przekłada się na poprawę wskaźnika oceny izolacyjności akustycznej właściwej dla ścian wewnętrznych do poziomu 38 dB (RA1R) dla elementów o szerokości 100 mm i 36 dB dla 75-cio mm bloczków.

Wpływa również na podwyższoną wytrzymałość ścianek działowych na ściskanie – do 6,0 MPa przy zachowaniu typowej dla betonu komórkowego niższej masy przegrody w stosunku do rozwiązań gipsowych.

W skład Systemu TEMPO PRO wchodzą bloczki do budowy ścian o zróżnicowanych wymiarach, a także nadproża TEMPO PRO N dostępne w dwóch szerokościach zgodnych z podstawowymi elementami systemu, wysokości 250 mm i długości 1500 mm, co pozwala na przekrycie otworów o świetle do 110 cm. Duże wymiary wpływają na znaczną redukcję czasu prac przy wznoszeniu ścian. Zużycie Paneli TEMPO PRO to jedyne 4,17 szt./m2.

Dzięki dużej precyzji wymiarowej poszczególnych elementów ściany wykonane przy użyciu Systemu TEMPO PRO można wykończyć gładziami cienkowarstwowymi, co eliminuje konieczność stosowania tradycyjnych tynków. Dzięki temu uzyskuje się znaczące oszczędności w kosztach wykończenia. Cieńsze ściany to również dodatkowy metraż, co jest dodatkowym plusem.

Przegrody wzniesione z paneli Systemu TEMPO PRO charakteryzują się wysoką klasą odporności ogniowej – EI 240 dla ściany o szerokości 100 mm i EI 120 dla ściany o szerokości 75mm i osiągają znakomite parametry izolacyjności akustycznej, co zostało potwierdzone badaniami laboratoryjnymi.

System Tempo PRO – kompleksowy system do budowy ścian działowych Składa się z serii elementów średnioformatowych H+H Panel TEMPO PRO, wytworzonych z betonu komórkowego o gęstości 700 kg/m3.Tak duża gęstość pozwala ścianom wykonanym w Systemie TEMPO PRO osiągać bardzo dobre parametry izolacyjności akustycznej, co zostało potwierdzone badaniami laboratoryjnymi.

www.hplush.pl

Współpraca reklamowa

2024-10-31
Jak budować, aby nie żałować? O tym warto pamiętać wybierając materiały budowlane

Mówi się, że pierwszy dom buduje się dla wroga, drugi dla przyjaciela, a trzeci dla siebie. Jakie materiały i rozwiązania wybrać, aby być mądrym przed szkodą i aby już za pierwszym razem zbudować dom, który spełni oczekiwania przyszłych użytkowników? O tym jak czerpać wiedzę z bogatego dorobku nauk inżynieryjnych, a nie z własnych błędów opowiada ekspert budowlany Robert Janiak – product manager H+H Polska.

Wybór odpowiednich materiałów budowlanych to obok układu funkcjonalnego i dyspozycji przestrzennych wynikających z projektu, najważniejszy czynnik, od którego zależy w jakim stopniu inwestor będzie zadowolony z efektów budowy i użytkowania przestrzeni.

Porównując materiały budowlane powinniśmy zwracać uwagę zarówno na parametry z zakresu ochrony termicznej czy akustycznej, jak i te świadczące o ich wytrzymałości. Z biegiem lat, część nich może bowiem tracić swoje właściwości, a dom to przecież inwestycja, z której korzystać ma wiele pokoleń, mówi Robert Janiak.

Z korzyścią dla środowiska i… kieszeni!

Najczęściej wybieranym materiałem do wznoszenia ścian w Polsce są bloczki z betonu komórkowego. Zależnie od źródła danych i roku badania ich udział w rynku to nawet do ponad 40%, co zostawia inne wyroby mocno w tyle. To zasługa wytwarzania ich z naturalnych składników, łatwości obróbki, czy najlepszych parametrów ochrony cieplnej wśród dostępnych typowych materiałów do wznoszenia ścian. Te najcieplejsze, mogą mieć bardzo niski współczynnik przewodzenia ciepła, co oznacza, że stanowią niezwykle skuteczną barierę przed ucieczką energii z wnętrza budynku, tłumaczy ekspert H+H Polska. Bloczki H+H SUPERTERMO mają współczynnik λ równy zaledwie 0,085 W/(m·K) – to wartość, której zdecydowanie bliżej do właściwości styropianu [ok. 0,04 W/(m·K)] niż do innych materiałów konstrukcyjnych, takich jak np. pustaki ceramiczne [(ok. 0,15 – 0,30 W/(m·K)] czy żelbet [ok. 1,70 W/(m·K)].

Takie parametry to znacznie mniejsze zapotrzebowanie na energię w okresie zimowym, a więc niższe koszty utrzymania obiektu i zredukowany wpływ na środowisko naturalne.

Z tych samych surowców co beton komórkowy powstają także bloczki silikatowe. Tworzywo, z którego są wykonane charakteryzuje się lepszymi właściwościami akustycznymi i chroni przed hałasem, jak również jest twardsze i bardziej wytrzymałe na ściskanie. Dużą zaletą silikatów jest też wysoka zdolność do akumulacji ciepła. Odpowiednio zaizolowane od zewnątrz ściany gromadzą w sobie znaczną ilość energii – co sprawia, że są zawsze przyjemnie ciepłe w dotyku i w razie okresowych spadków temperatury pomogą w jej utrzymaniu we wnętrzach na odpowiednim poziomie, tłumaczy ekspert.

Odporność biologiczna i zdrowy mikroklimat

Dla zdrowia mieszkańców i ogólnej jakości warunków we wnętrzu istotny jest także zasadowy charakter bloczków z betonu komórkowego i silikatów, który skutecznie zapobiega rozwojowi grzybów i innych mikroorganizmów. Są to także materiały paroprzepuszczalne – co ułatwia odprowadzanie poza przegrodę nadmiaru pary wodnej i zapobiega skraplaniu się jej na powierzchni ścian.

Także naturalna promieniotwórczość charakterystyczna dla wszystkich materiałów, w przypadku H+H bloczków z betonu komórkowego i silikatów należy do najniższych spośród wszystkich materiałów konstrukcyjnych. Średnie wartości wskaźników f1 oraz f2 są w obu przypadkach jednakowe i wynoszą odpowiednio f1 = 0,16 (≤ 1,2) oraz f2 = 20 Bq/kg (≤ 240 Bq/kg) – co czyni je porównywalnymi z promieniowaniem piasku, skał, czy innych elementów otoczenia naturalnego.

Najnowsze badania coraz częściej zwracają też uwagę na pomijany do niedawna aspekt rekarbonatyzacji zarówno betonu komórkowego, jak i silikatów. Zjawisko to polega na sekwestracji zawartego w powietrzu dwutlenku węgla, który wchodzi w reakcję z zawartym w bloczkach wodorotlenkiem wapnia. Ten proces nie tylko zmniejsza ślad węglowy obydwu wyrobów, ale co niezmiernie ważne powstające kryształy przekładają się na podniesienie wraz z upływem lat wytrzymałości betonu komórkowego i silikatów. Wykonane zgodnie ze sztuką budowlaną przegrody w wyniku naturalnie zachodzących procesów będą więc poprawiać z czasem swoje parametry, mówi ekspert.

H+H TERMO i H+H SUPERTERMO to najcieplejsze bloczki z betonu komórkowego z oferty H+H pozwalające na jeszcze większe obniżenie wskaźnika przenikania ciepła murowanych przegród, a więc także na znaczne oszczędności w zakresie konieczności zapewnienia odpowiedniej ilości energii dla budynku. Dzięki ich właściwościom nadają się do stosowania także w budownictwie pasywnym, a nawet zero-energetycznym.

www.hplush.pl

Współpraca reklamowa

2024-09-25