Tag: podatek

Zaliczki na podatek dochodowy – do kiedy fiskus nalicza odsetki za zwłokę?

Po złożeniu zeznania podatkowego za cały rok fiskus nie powinien dochodzić od przedsiębiorcy zaległych zaliczek – stają się one bowiem elementem podatku rocznego.

W myśl art. 44 ust. 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, którzy m.in. osiągają dochody z tytułu działalności gospodarczej są zobowiązani do wpłacania zaliczek miesięcznych. Wysokość takich zaliczek, (z pewnymi wyjątkami) ustala się w ściśle określony sposób. Obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku – zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b wspomnianej wcześniej ustawy. Z kolei wysokość zaliczki za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające. A zatem, jak wynika z dyrektyw ustawodawcy, zaliczkę podlegającą wpłacie za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające. Z kolei, zgodnie z treścią art. 51 § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w wyznaczonym odgórnie terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę omówioną powyżej lub ratę podatku. Od zaległości podatkowych naliczane są odsetki za zwłokę. Przywołane tu przepisy uznają zatem za zaległość niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek dochodowy – naliczają od niej także stosowne odsetki za zwłokę.

– Warto, w świetle powyższych przepisów, mieć na uwadze, że wiele izb skarbowych (m.in. katowicka izba skarbowa w interpretacji: 2461-IBPB-1-1.4518.28.2016.1.MJ) wyraża jednolite stanowisko, zgodnie z którym zaliczki stanowią wpłaty na poczet rocznego podatku. W konsekwencji, po złożeniu przez podatnika zeznania za cały rok organ podatkowy nie powinien ich dochodzić – przestaje także naliczać odsetki należne z tytułu zwłoki. Oznacza to w praktyce, że odsetki naliczane są do momentu przedłożenia zeznania podatkowego – wyjaśnia Bartosz Antos z portalu www.grunttozysk.pl. We wspomnianej interpretacji organy podatkowe podkreśliły, że zgodnie z przepisami zaliczki traktowane są dokładnie tak samo jak podatek – jeśli podatnik uiścił je w zbyt małej wysokości powstaje zaległość podatkowa. Co do zasady zaliczki po zakończeniu roku podatkowego (po 20 stycznia, czyli dniu, w którym upływa termin obowiązujący na zapłatę ostatniej) uznane zostają za element podatku rocznego. Fiskus nadal może jednak dochodzić odsetek za zwlokę od zaliczek nieuregulowanych w terminie. W momencie złożenia zeznania rocznego fiskus porównuje kwoty wpłacone w ramach zaliczek do ustalonego po upływie całego roku zobowiązania podatkowego. Termin właściwy na uiszczenie ewentualnej różnicy miedzy tymi kwotami to 30 kwietnia. Po jego upływie część podatku, która została niedopłacona, uznana zostaje za zaległość podatkową, w konsekwencji czego naliczane są od niej odsetki za zwłokę.

Saveinvest Sp. z o.o.
www.grunttozysk.pl

2017-05-07
Jak korzystnie opodatkować przychód z najmu?

Czy wydatki poniesione w związku z wyposażeniem mieszkania można zaliczyć do podatkowych kosztów? Co w sytuacji, gdy takie wydatki poniesione zostały przed rozpoczęciem najmu?

W sytuacji, gdy najem nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, co do zasady podatnik uzyskujący dochód z tytułu najmu nieruchomości może rozliczyć się z fiskusem na kilka sposobów. Może rozliczyć się na zasadach ogólnych, czyli zastosować opodatkowanie według sali 18 lub 32 proc. PIT w zależności od wysokości osiąganego z tego tytułu dochodu. Kolejny sposób to zastosowanie 8,5 proc. stawki ryczałtu od przychodu.

– Warto mieć jednak na uwadze, że pierwszy z wymienionych tu sposobów, czyli PIT według skali, może okazać się dla podatników o wiele korzystniejszy. Wszystko za sprawą przychylnego stanowiska organów podatkowych dotyczących kwestii możliwość rozliczania wydatków poniesionych w związku z wyposażeniem mieszkania jako kosztów podatkowych – wyjaśnia Bartosz Antos z portalu www.grunttozysk.pl. Wydatki takie mają bowiem na celu osiągnięcie przychodu z przeprowadzenia planowanego przedsięwzięcia, czyli wynajmu odnowionego lokum, poprzez przygotowanie nieruchomości, zwiększenie jej atrakcyjności dla potencjalnych nabywców, a także zwiększenie otrzymywanych dochodów z tytułu najmu. Należy także pamiętać, że organy podatkowe nie biorą pod uwagę faktu, czy wydatki poniesione zostały przez rozpoczęciem najmu (podpisaniem umowy), czy też jeszcze przed znalezieniem lokatora.

W związku z tym podatnik, po zsumowaniu poniesionych wydatków związanych z wyposażeniem, czy remontem wynajmowanej nieruchomości, osiągnie niższy dochód – w konsekwencji czego zobowiązany będzie do uregulowania niższego podatku niż w przypadku zastosowania stawki ryczałtu, dla której nie została przewidziana możliwości odliczania takich wydatków. W kolejnym roku podatkowym, gdy wydatki związane z urządzaniem lokalu się skończą, można bez przeszkód przejść na ryczałt – wystarczy powiadomić o zmianie formy rozliczenia urząd skarbowy.

W związku z powyższym powstaje pytanie: jakie wydatki związane z przygotowaniem nieruchomości do wynajmu, w optyce urzędu skarbowego, spełnią wymagania, by mogły zostać uznane za koszt podatkowy i odliczone od dochodu? W myśl poglądu wyrażonego m.in. w interpretacji katowickiej Izby Skarbowej (nr 24461-IBPB-2-2.4511.1017.2016.1.AK) omawiane tu wydatki mogą stanowić podatkowy koszt, jednak są one różnie rozliczane. Dla przykładu: wyposażenie może zostać wrzucone bezpośrednio w koszty, natomiast należy zaliczyć do środków trwałych i amortyzować wydatki na remont nieruchomości. To one bowiem zwiększają wartość początkową wynajmowanego lokalu, co jest podstawą do amortyzacji – przy zastrzeżeniu, że dotyczy to jedynie mieszkań, które zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Saveinvest Sp. z o.o.
www.grunttozysk.pl

2017-05-04
Jak najkorzystniej opodatkować wynajem obiektów letniskowych? Część pierwsza

Podatnik udostępniający na wynajem obiekty letniskowe może rozliczyć się na zasadach ogólnych, zastosować stawkę liniową, kartę podatkową lub ryczałt ewidencjonowany.

Zwolnienie z podatku dochodowego

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT wolne od podatku dochodowego są wszelkie dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5. Jeśli sposób, w jaki podatnik wynajmuje obiekty wypoczynkowe, nie spełnia wszystkich wymienionych przez ustawodawcę kryteriów, inwestor może wybrać jeden spośród czterech sposobów opodatkowania dochodów, jakie osiąga a z tytułu prowadzenia takiej działalności – może rozliczyć się na zasadach ogólnych, zastosować stawkę liniową, kartę podatkową lub ryczałt ewidencjonowany.

Zasady ogólne i stawka liniowa

Rozliczenie na zasadach ogólnych regulowane jest przez, wspomnianą tu już wcześniej, ustawę o PIT. Podstawę takiej formy opodatkowania stanowi dochód, czyli nadwyżka przychodów nad kosztami ich pozyskania, a stawkę podatku determinuje właściwy przedział skali podatkowej – wynosić on będzie odpowiednio 18 proc. i 32 proc. Ta forma oraz podatek liniowy – 19 proc. – wymagać będą od podatnika, by ten uprzednio zawiadomił urząd skarbowy o wyborze właśnie takiej formy opodatkowania udostępniania obiektów letniskowych. Wybór stawki liniowej i opodatkowania na zasadach ogólnych wiąże się również z koniecznością prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz wpłacaniem zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku. Konieczne będzie także złożenie zeznania rocznego – PIT-36 oraz, w przypadku stawki liniowej, PIT-36L.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

– Ustawa o podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tzw. ustawa ryczałtowa) – reguluje z kolei kwestie stosowania przez podatników ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz karty podatkowej. Inwestor, który zdecyduje się na opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych dochodów z wynajmu obiektów letniskowych będzie zobowiązany do, podobnie jak w przypadku rozliczania się na zasadach ogólnych i zastosowania stawki liniowej, uprzedniego zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego o wyborze właśnie takiej formy opodatkowania swojej działalności, w terminie do 20 stycznia roku podatkowego. Jeśli z kolei podatnik rozpocznie działalność w ciągu roku musi zrobić to nie później niż do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód – wyjaśnia Robert Tomaszewski z portalu www.grunttozysk.pl. Co więcej, taki wybór będzie obowiązywał także w latach następnych – jeśli podatnik do 20 stycznia kolejnego roku nie zlikwiduje działalności lub nie zgłosi faktu zmiany sposobu opodatkowania. Opodatkowanie ryczałtem wiąże się także z koniecznością prowadzenia przez podatnika ewidencji przychodów, złożenia w terminie do 31 stycznia kolejnego roku zeznania rocznego PIT-28 oraz opłacania podatku ryczałtowego w ciągu roku.

Wybór karty podatkowej

Ostatnią możliwą formą opodatkowania wynajmu obiektów letniskowych jest karta podatkowa. Jest to, w porównaniu do omawianych wcześniej opcji, sposób najmniej kłopotliwy, który nie wymaga od inwestora prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych oraz wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Jednak, aby podatnik mógł skorzystać z takiej metody opodatkowania musi spełnić kilka warunków, jakie określone zostały przez ustawodawcę w art. 25 ust. 1 ustawy ryczałtowej.

W kolejnej części poradnika: jakie warunki muszą zostać spełnione, by wynajem tymczasowych obiektów letniskowych mógł zostać opodatkowany w formie karty podatkowej? Do czego zobowiązany jest podatnik, który wybrał taką formę opodatkowania?

Saveinvest Sp. z o.o.
www.grunttozysk.pl

2016-08-11