ED

Tag: bloczki

  • Ściany działowe z betonu komórkowego: instrukcja, wskazówki i wykończenie

    Ściany działowe z betonu komórkowego: instrukcja, wskazówki i wykończenie

    Ściany działowe wewnętrzne to przegrody, których głównym zadaniem jest podział przestrzeni na pomieszczenia. Są cieńsze niż ściany wewnętrzne nośne. Wnosi się je po wybudowaniu ścian konstrukcyjnych oraz po demontażu szalunków i podpór montażowych stropów. Bloczki z betonu komórkowego, ze względu na mały ciężar i łatwość obróbki to popularne rozwiązanie przy wznoszeniu ścian działowych zarówno w budownictwie jednorodzinnym, jak i komercyjnym. Jednak aby ściana była trwała i spełniała swoje funkcje, podczas jej wznoszenia należy przestrzegać kilku podstawowych zasad.

    Na co zwrócić uwagę podczas wykonania ściany działowej

    Przygotowanie podłoża

    Podłoże, na którym będzie wykonywana ściana działowa powinno być nośne, równe, stabilne i oczyszczone z kurzu oraz wszelkich zabrudzeń. Ścianę działową należy ustawiać bezpośrednio na stropie, niedopuszczalne jest murowanie na warstwach wykończeniowych. Murowanie należy rozpocząć możliwie najpóźniej w procesie realizacji inwestycji.

    Dobór bloczków
    Do wykonywania ścian działowych z betonu komórkowego wykorzystuje się bloczki o gęstości 500 lub 600 kg/m3 i grubości 10 lub 12 cm. W przypadku wykonywania dużej ilości ścian działowych można zastosować bloczki Solbet One, które są dwukrotnie wyższe (48 cm wysokości) od standardowej wysokości bloczków, dzięki czemu ściany działowe muruje się jeszcze szybciej.

    Ograniczenie grubości ściany działowej wynika z normy i dotyczy wszystkich elementów murowych. Dobierając jej grubość należy pamiętać, iż powinny mieć taką szerokość, aby można było ją w normalny sposób użytkować np. wieszając na niej półki.
    Według Eurokodu PN-EN 1996-1-1 ściany wypełniające (działowe) muszą spełniać kryterium nośności i sztywności. Sztywność ściany jest określana jako jej smukłość i musi spełniać warunek dla ściany podpartej górą i dołem. Czyli dla ściany grubości 12 cm wysokość jej nie powinna być wyższa niż 3,6 m, a w przypadku zastosowania bloczków o grubości 10 cm- 3,0 m. W przypadku gdy dodatkowo usztywnimy ścianę na jednej lub dwóch krawędziach bocznych jej wysokość może być większa, ale zależy to również od długości muru.

    Wykonanie pierwszej warstwy
    Murowanie należy rozpocząć od wyznaczenia linii przebiegu ściany. Jeśli podłoże, na którym będzie murowana ściana jest nierówne, to pierwszą warstwę należy wykonać na zaprawie tradycyjnej np. zaprawa Tradycyjna Solbet 0.5. Jeżeli podłoże jest dobrze wypoziomowane, równe i dobrze przygotowane, murowanie pierwszej warstwy można rozpocząć od razu od zaprawy cienkowarstwowej np. Solbet 0.1.

    W celu oddzielenia pierwszej warstwy bloczków od podłoża zaprawę układamy na przekładce uniemożliwiającej połączenie ściany z podłożem np. papy lub folii o grubości 0,4 mm. Zastosowanie takiej przekładki ma zadanie zapobiec ewentualnym odkształceniom i zarysowaniom ściany działowej w przyszłości.
    Ponieważ bloczki mają gładkie powierzchnie czołowe spoinę pionową należy również wypełnić zaprawą do cienkich spoin (Solbet 0.1 lub Solbet 0.2). Zaprawa powinna być przygotowana zgodnie z instrukcją zamieszczoną na worku.

    Za pomocą poziomnicy sprawdzamy poprawność ułożenia bloczków w pionie i poziomie. Młotkiem z gumowym obuchem stabilizujemy bloczek, zapewniając tym samym połączenie bloczka z zaprawą na całej powierzchni styku.
    Do docinania bloczków nie potrzebujemy specjalnych narzędzi, wystarczy prowadnica kątowa oraz ręczna piła do betonu komórkowego.

    Kolejne warstwy
    Przed przystąpieniem do murowania kolejnych warstw należy sprawdzić, czy zaprawa pierwszej warstwy związała i ma odpowiednią wytrzymałość. Następnie zaleca się przeszlifować górną powierzchnię oraz zmieść powstały pył.
    Aby przyspieszyć i ułatwić pracę kolejne warstwy murujemy na zaprawie do cienkich spoin do betonu komórkowego np. Solbet 0.1. Ponieważ powierzchnie czołowe bloczków nie mają profilowań typu pióro i wpust, zaprawę nakładamy zawsze na powierzchnie poziome i pionowe za pomocą kielni, której szerokość jest dostosowana do grubości muru. W przypadku stosowania zapraw cienkowarstwowych spoina powinna mieć grubość maksymalnie 3 mm, należy ją rozłożyć równomiernie na całej powierzchni bloczka.
    Bloczki w kolejnych warstwach należy układać z zachowaniem przewiązania murarskiego. W systemie SOLBET wielkość przewiązania wynosi minimum 10 cm. Podczas murowania bloczków należy stosować poziomnicę i młotek z gumowym obuchem tak samo jak przy murowaniu pierwszej warstwy.

    SOLBET- poddasze
    Beton komórkowy łatwo się docina, dzięki czemu można z niego wykonać ściany o dowolnym kształcie np. ściany poddasza, dopasowane do kąta nachylenia połaci dachowej lub o innej nieregularnej formie.

    Połączenie ścian działowych z konstrukcją
    Połączenie pionowych krawędzi ścian działowych ze ścianami nośnymi wykonuje się „na dotyk” przy zastosowaniu metalowych łączników np. P30. Jeśli wiesz w którym miejscu będą ściany działowe, łączniki można wmurować jeszcze na etapie wznoszenia ścian nośnych. Jeżeli położenie ścian działowych nie było wcześniej ustalone, łączniki można przymocować dopiero w trakcie murowania ściany poprzez wygięcie łącznika pod katem prostym i przymocowania do ściany nośnej za pomocą kołków, wkrętów lub gwoździ do betonu komórkowego. Zaleca się przybicie łącznika do murowanej ściany działowej za pomocą np. gwoździa o przekroju okrągłym. Łączniki umieszcza się w co trzeciej spoinie.

    SOLBET- połączenie z konstrukcją
    Połączenie ściany działowej z konstrukcją więźby dachowej za pomocą łącznika P30.

     

    Ścian działowych nie wolno murować na styk ze stropem, należy zostawić szczelinę o grubości około 2 cm pod stropem lub elementami więźby dachowej. Szczelinę pomiędzy ścianą a stropem należy wypełnić materiałem trwale elastycznym np. specjalną pianą Souldal Flexifoam lub Wurth B2 Flex. Innym rozwiązaniem jest wypełnienie szczeliny elastyczną wełną mineralną, o gęstości minimum 60 kg/m3. Ważne, aby nie stosować do tego celu zwyklej piany montażowej, gdyż w czasie nie zachowuje ona swoich właściwości elastycznych. W taki sam sposób wykonuje się dylatacje pionowe pomiędzy słupami więźby dachowej a ścianami.

    SOLBET- szczelina podstropowa
    Szczelina podstropowa w ścianie działowej wypełniona materiałem trwale elastycznym.
    SOLBET- dylatacja pomiędzy murem a slupem
    Dylatacja pionowa pomiędzy murem z betonem komórkowym a drewnianym słupem podpierającym konstrukcję dachową.

    Wykańczanie wewnętrznych powierzchni ścian
    Są różne sposoby wykończenia wewnętrznych powierzchni ścian z betonu komórkowego. Sposób wykończenia muru powinien odpowiadać przeznaczeniu danego pomieszczenia. Najczęściej stosowana techniką jest wykonanie tynków lub zastosowanie okładziny ceramicznej.
    W przypadku tynków dobrym rozwiązaniem jest stosowanie tynków mineralnych, czyli cementowo- wapiennych np. Zaprawa Tynkarska SOLBET cementowo-wapienna 5.1 lub Tynk Maszynowy cementowo-wapienny wewnętrzny 5.2. Tego typu tynki są paroprzepuszczalne, odporne na działanie wilgoci, ale również charakteryzują się większą wytrzymałością mechaniczną.

    SOLBET- tynk maszynowy- zacieranie
    Tynk maszynowy Solbet w trakcie zacierania

    Na równe i jednorodne powierzchnie ścian działowych wykonanych z betonu komórkowego można przyklejać bezpośrednio płytki ceramiczne stosując do tego kleje np. Klej do płytek SOLBET C2-GEL – Klej żelowy C2 TE 7.7 lub Klej do płytek SOLBET C2-FLEX – Klej wysokoelastyczny C2 TE S1 7.9. Należy pamiętać, aby przed nałożeniem kleju powierzchnię ściany oczyścić z pyłu i zagruntować gruntem głębokopenetrującym w celu wzmocnienia podłoża.

    SOLBET- klejenie plytek
    Nanoszenie zaprawy klejącej Solbet C2-FLEX – Klej wysokoelastyczny C2 TE S1 7.9

     

    mgr inż. Dorota Kajka Product Manager SOLBET

    Więcej informacji na www.solbet.pl

    Współpraca reklamowa

  • Porowatość, kluczowa cecha autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK)

    Porowatość, kluczowa cecha autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK)

    Autoklawizowany beton komórkowy (ABK) jest materiałem z tradycjami produkowanym już od ponad 100 lat. Produkcja tego materiału na skalę przemysłową rozpoczęła się w 1923 roku, dzięki szwedzkiemu architektowi Axelowi Erikssonowi. To właśnie on opatentował technologię produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego z wykorzystaniem pary wodnej. Ideą A. Erikssona było wynalezienie materiału, który miał zastąpić popularny w Skandynawii budulec – drewno. Materiał miał być ciepły, konstrukcyjny, trwały oraz łatwy w obróbce i budowie. I właśnie taki materiał został wymyślony- Autoklawizowany Beton Komórkowy (ABK), który ma wiele nazw potocznych (suporex, siporeks, belit itp.).

    Jak powstają pory powietrza w betonie komórkowym?

    Beton komórkowy produkuje się z powszechnie dostępnych surowców. Do produkcji stosuje się: cement, wapno i gips- jako spoiwo, piasek- jako kruszywo i wodę. Składnikiem decydującym o porowatości ABK jest proszek lub pasta aluminiowa, które podobnie jak np. drożdże w cieście, odpowiadają za powstanie pęcherzyków powietrza. Podczas produkcji aluminium wchodzi w reakcję z wodorotlenkiem wapnia, spulchniając masę, dzięki czemu powstaje niezliczona ilość komórek z zamkniętym w nich powietrzem. Tak wyprodukowany beton komórkowy ma bardzo dużą porowatość, która w zależności od gęstości materiału może nawet sięgać aż 80%. Charakterystyczną powierzchnię betonu komórkowego możemy zobaczyć po jego przecięciu lub przełamaniu.

    jednorodna struktura betonu komórkowego - w każdym kierunku takie same właściwości-kopia
    Charakterystyczna porowata struktura betonu komórkowego. Gołym okiem można zobaczyć kuliste pory powietrzne o wielkości około 1 mm.

    Porowatość betonu komórkowego, a parametry bloczków.

    Duża porowatość autoklawizowanego betonu komórkowego ma wpływ na jego podstawowe właściwości użytkowe, takie jak: gęstość, wytrzymałość na ściskanie, właściwości termoizolacyjne oraz bezpieczne zachowanie się materiału w warunkach pożarowych. Beton komórkowy jest materiałem lekkim produkowanym w klasach gęstości od 300 do 700 kg/m3. Jego niska gęstość w porównaniu do innych materiałów konstrukcyjnych, czyni go jednym z najlżejszych materiałów konstrukcyjnych. Niewielka gęstość, ma bezpośredni wpływ na ciężar wyprodukowanych z niego elementów. Dzięki tej właściwości bloczki są stosunkowo duże i przy wymiarach 59 cm długości i 24 cm wysokości do wykonania 1m2 muru potrzebujemy tylko 7 sztuk bloczków. Z betonu komórkowego buduje się łatwo i szybko, bloczki są poręczne, dzięki czemu łatwo się je przenosi i ustawia w murze. Niska masa ma również wpływ na koszty transportu, ponieważ jednym można przewieźć większą ilość bloczków niż innych cięższych elementów murowych. Niewielka gęstość objętościowa to również mniejsze obciążenie konstrukcji.

    Lekkość oraz porowata struktura betonu komórkowego wpływają na jego bardzo dobre parametry termoizolacyjne. Najlżejsza odmiana betonu komórkowego ma współczynnik przenikania ciepła lambda λ= 0,80 W/m·K. Dzięki temu z betonu komórkowego można wykonywać ściany jednowarstwowe bez jakiegokolwiek ocieplenia, spełniające wymagania izolacyjności cieplnej. Dodatkowo, elementy murowe z betonu komórkowego są wyrobami pełnymi- bloczkami, bez jakichkolwiek drążeń i pustek. Ma to znaczenie w wielu miejscach w budynku np. przy połączeniu ściany fundamentowej z pierwszą warstwą nadziemia, w ścianach kolankowych i szczytowych, w miejscach montażu stolarki okiennej i drzwiowej. Wybór materiałów o jednorodnej, porowatej komórkowej strukturze stanowią skuteczną ochronę przed ucieczką ciepła w tych miejscach zarówno w kierunku poziomym jak i pionowym.

    Porowaty, mocny szkielet materiałowy ma wpływ również na wytrzymałość, która jest jedną z najważniejszych właściwości elementów murowych. Beton komórkowy ma wytrzymałość na ściskanie od 1,7 N/mm2 do 4 N/mm2. Przy wytrzymałościach innych elementów murowych 15, 20 N/mm2 wartości wytrzymałości dla betonu komórkowego mogą wydawać się małe, ale są wystarczające do wykonywania z betonu komórkowego budynków nawet o kilku kondygnacjach. Należy pamiętać, iż wytrzymałość na ściskanie elementu murowego nie przekłada się proporcjonalnie na wytrzymałość muru na ściskanie. Ta zależy od wielu czynników m. in. od cech geometrycznych zastosowanych elementów murowych, w kontekście czy są to elementy pełne, czy drążone, wymiarów muru w kontekście grubości oraz wysokości, sposobu połączenia z konstrukcją budynku itp. Jednorodna struktura bloczków z ABK w przypadku wytrzymałości na ściskanie też ma duże znaczenie. Dzięki tej cesze bloczki oraz docięte z nich elementy można dowolnie ustawiać w murze „na boku”. Na przykład przy uzupełnianiu wysokości muru do wartości zaprojektowanej można w taki sposób ułożyć płytki z betonu komórkowego.

    dav
    Płytki z betonu komórkowego ułożone w murze „na boku” w ostatniej warstwie muru.

    Beton komórkowy ma wiele właściwości, które powodują, że materiał świetnie się spisuje w konstrukcjach budynku. Jest jedynym na rynku materiałem murowym konstrukcyjnym o tak wysokiej izolacyjności cieplnej. Mocny szkielet materiałowy oraz dużo porowatość mają bezpośredni wpływ na najważniejsze cechy, które oczekujemy od materiałów do budowy domu.

    mgr inż. Dorota Kajka Product Manager SOLBET

    Współpraca reklamowa

  • Jak wyliczyć, ile pustaków na dom należy zakupić? Praktyczny poradnik

    Jak wyliczyć, ile pustaków na dom należy zakupić? Praktyczny poradnik

    Wybór bloczków lub cegieł nie jest jedynym dylematem, z jakim przyjdzie nam się zmierzyć, planując budowę domu. Do takich pytań zalicza się także to, ile pustaków na dom potrzeba, a także, w jaki sposób możemy policzyć ich ilość na metr kwadratowy. Dobrze jest również dowiedzieć się, ile kosztują popularne bloczki Suporexu czy też Porothermu.

    Budując dom jednorodzinny, najczęściej decydujemy się na zastosowanie bloczków, które wyróżniają się świetnymi parametrami technicznymi. Przede wszystkim pustaki charakteryzują się doskonałą izolacją termiczną lub też ognioodpornością. Dlatego właśnie warto dowiedzieć się, jak obliczyć ile cegieł potrzeba, żeby wybudować dom jednorodzinny parterowy lub piętrowy. Na szczęście obecnie mamy do czynienia ze specjalnymi kalkulatorami, które pomagają nam wyliczyć zużycie bloczków po wprowadzeniu szczegółowych danych.

    W pierwszej kolejności chcąc obliczyć ile potrzeba bloczków do budowy domu, musimy się przyjrzeć, z jakim dokładnie projektem budowlanym mamy do czynienia. Ponieważ pustaków używa się nie tylko do stawiania ścian nośnych i działowych, ale również stropów. W takim razie inne zapotrzebowanie na bloczki będzie miał dom jednorodzinny parterowy, a inne dom jednorodzinny piętrowy. W tym celu, aby policzyć ile trzeba pustaków na budowę domu, powinniśmy zaznaczyć na projekcie lub wypisać na kartce wszystkie rodzaje potrzebnych bloczków.
    Najczęściej do budowy ścian działowych wykorzystuje się bloczki o grubości 11,5-12 cm. Natomiast w przypadku ścian nośnych, grubość cegieł tego typu wynosi 24-25 cm. Jest to bardzo ważna informacja, ponieważ nie można ograniczyć się tylko i wyłącznie do zliczenia całej powierzchni wszystkich ścian oraz stropów. W końcu mamy do czynienia z zupełnie innymi bloczkami, na które należy złożyć zamówienie. Gdy już rozróżnimy, w jakim miejscu zastosujemy poszczególne bloczki, wtedy sumujemy powierzchnię ścian i stropów.

    Kolejnym krokiem jest uwzględnienie wysokości i długości potrzebnych bloczków. Parametry te należy przez siebie przemnożyć, dzięki czemu będziemy mogli policzyć powierzchnię jednego bloczku. Następnie przez wartość jednego metra kwadratowego dzielimy powierzchnię jednego bloczku, w celu uzyskania ilości potrzebnych pustaków do ułożenia ściany lub stropu o powierzchni 1m2. Aby dowiedzieć się, ile pustaków na dom parterowy lub piętrowy jest rzeczywiście potrzebnych, ostatecznie przemnażamy powierzchnię ścian przez zużycie bloczków o konkretnej grubości.

    Oczywiście przy budowie domu zużycie oraz cena pustaków jest tylko jednym z licznych zagadnień. Oprócz tego inwestorzy będą również dowiadywać się, ile kosztuje ocieplenie domu, czy też ile kosztuje m2 dachu na gotowo. Dzięki takim informacjom, uzyskanym jeszcze przed budową domu, będziemy mogli realnie oszacować, czy rzeczywiście dana inwestycja znajduje się w zasięgu naszych możliwości finansowych. Warto również porównywać ceny oraz inne produkty, dzięki czemu możemy zyskać różne warianty inwestycji, a także zróżnicowany poziom kosztów.

    Zdjęcie otwierające: Designed By Freepik

    Tekst: Kalkulatory Budowlane, www.kb.pl

    Współpraca reklamowa

  • Bloczki połówkowe – sprytny sposób na szybką budowę

    Bloczki połówkowe – sprytny sposób na szybką budowę

    Prawidłowe przewiązywanie elementów murowych wymaga wzajemnego przesunięcia pionowych spoin w kolejnych warstwach powstającej przegrody. W przypadku zastosowania standardowych materiałów, przy wolnych krawędziach, np. otworach okiennych, jak również w narożach ścian powoduje to konieczność dopasowania ich wymiarów. Pracochłonne docinanie można jednak wyeliminować dzięki bloczkom połówkowym, które nie tylko przyspieszą i ułatwią prowadzenie robót budowlanych, ale także zapewnią optymalny rozkład naprężeń i odporność na powstające zarysowania. O korzyściach tego rozwiązania opowiada Robert Janiak, product manager H+H Polska.

    Połowa zmartwień na budowie

    Bloczki połówkowe H+H to silikatowy element uzupełniający ułatwiający proste wykonanie przewiązania murarskiego przy wolnych zakończeniach ścian, przy otworach okiennych i drzwiowych jak również w narożnikach przegród.

    Zasadą określoną normami budowlanymi wykonywania konstrukcji murowych jest stosowanie przesunięcia spoin pionowych w poszczególnych warstwach co najmniej o 0,4 wysokości elementu murowego. Przykładowo dla elementów w Systemie Budowy H+H dla silikatów o wysokości 22 cm przesunięcie to wynosi min. 88 mm, przy czym najkorzystniejszym ze względu na rozkład naprężeń i odporności na zarysowania jest wiązanie w połowie długości. Niezachowanie minimalnych wytycznych w tym zakresie powoduje osłabienia ścian, a im więcej tego rodzaju odstępstw od normy, tym mur jest mniej odporny na pęknięcia.

    Na wolnym końcu muru lub w narożnikach niezbędne okazują się zatem elementy, których wymiar będzie mniejszy od standardowych elementów i które zapewnią zarówno optymalne przewiązanie, jak również gładką powierzchnię szczytową powstającej przegrody umożliwiającą wykończenie otworu, lub montaż stolarki. W celu optymalizacji zakresu prac i ograniczenia ilości niezbędnych docięć zaleca się wykonywanie muru w module długości bloczków podstawowych (np. 25 cm w przypadku wykorzystania bloczków H+H Silikat N) i wykorzystanie gotowych bloczków połówkowych (H+H Silikat 1/2 N).

    Zastosowanie modułu odpowiadającego długości bloczków i połączenie ich z odpowiednimi bloczkami połówkowymi zapewnia nie tylko zalecane przewiązywanie elementów murowych i w konsekwencji najwyższą nośność muru, ale także precyzję wymiarową, dzięki której wewnętrzne krawędzie otworów otrzymują od razu gładką powierzchnię. Zmniejszenie ilości docięć to także redukcja czasu i niezbędnego nakładu pracy, jak i ilości ewentualnych odpadów powstających w wyniku mogących się pojawić podczas ręcznego cięcia krzywizn czy pęknięć – tłumaczy Robert Janiak, product manager H+H Polska.

    W ofercie H+H bloczki połówkowe mają dodatkowe oznaczenie ½, po którym następuje wskazanie bloczka podstawowego, do którego są dostosowane wymiary. Są to bloczki 1/2NP18, 1/2NP24 i 1/2NP25 przeznaczone do stosowania razem z bloczkami grubości odpowiednio 18, 24 i 25 cm.
    Ze względu na wytrzymałość muru, w takich jego partiach jak okolice otworów okiennych czy naroża wszystkie spoiny pionowe powinny być wypełnione zaprawą, stąd bloczki połówkowe mają wszystkie powierzchnie gładkie, podpowiada ekspert H+H.

    Patent na naroża

    Bloczki połówkowe to nie tylko wygodne rozwiązanie wolnych zakończeń murów, ale także narożników. W takim przypadku wystarczy rozpoczynać każdą warstwę od bloczku połówkowego ustawionego przemiennie raz w osi jednej, raz w osi drugiej ściany. W efekcie powstanie optymalne i zapewniające najlepszą stabilność przewiązanie bez konieczności ręcznych lub mechanicznych docięć na placu budowy.

    Bloczki silikatowe powinny być przesunięte o określone w normie 0,4 wysokości elementu murowego, a ich długość nie powinna być mniejsza niż 88 mm. Do tego, aby osiągnąć gładką powierzchnię muru należy pamiętać, że przy docinaniu nie wystarczy przecięcie bloczka na pół, ale także zmniejszenie wymiaru o grubość spoiny. Skorzystanie z gotowego rozwiązania H+H pozwala budować równie szybko i łatwo jak odcinki pełnego muru.

    www.hplush.pl

    Współpraca reklamowa

  • Z czego budować ściany działowe. Zalety rozwiązań silikatowych i z betonu komórkowego

    Z czego budować ściany działowe. Zalety rozwiązań silikatowych i z betonu komórkowego

    Ściany działowe pozwalają na funkcjonalny podział przestrzeni we wnętrzach. Decydując się na daną technologię i rodzaj materiałów do ich wznoszenia, należy wziąć pod uwagę oczekiwane parametry przegrody, takie jak jej nośność, ciężar czy izolacyjność akustyczną. O czym jeszcze warto wiedzieć, dokonując wyboru, podpowiada Robert Janiak, Product Manager firmy H+H.

    Dlaczego warto postawić na ścianki murowe

    Ścianki działowe wykonywane w technologii murowej powstają analogicznie jak ściany konstrukcyjne – poprzez łączenie bloczków bądź innych elementów za pomocą zaprawy. Nie muszą jednak przenosić obciążeń, do ich wykonywania używa się więc znacznie węższych, a przez to także lżejszych i zajmujących mniej miejsca materiałów.

    W porównaniu ze ściankami lekkimi, wykonywanymi np. z płyt G-K mocowanych do rusztu, ścianki murowane cechuje wyższa wytrzymałość i trwałość – dużo trudniej o ich uszkodzenie np. w wyniku uderzenia. Mają też jednorodną strukturę i większą nośność – dlatego bez problemu zamocujemy na nich cięższe wiszące elementy, nie musząc dopasowywać ich rozmieszczenia do wewnętrznej, a więc także niewidocznej konstrukcji.

    Obok tych najczęściej wymienianych zalet ścian działowych wznoszonych z elementów murowych, umożliwiających bezproblemowe pokrycie całej ich powierzchni płytkami czy zawieszenie szafek w dowolnym rozmieszczeniu, wymienić trzeba też dodatkowe, np. w przypadku wyrobów silikatowych zdolność do akumulacji ciepła. Z kolei lekkie i większe rozmiarowo bloczki z betonu komórkowego zapewniają bardzo szybką realizację i umożliwiają wznoszenie ścian o niewielkiej masie – podaje przykłady Robert Janiak, Product Manager firmy H+H.

    Rozwiązania silikatowe dla ścian działowych

    Główną zaletą wyrobów silikatowych jest ich znakomita wytrzymałość na ściskanie przy jednoczesnej wysokiej izolacyjności akustycznej. Dzięki temu już przy niewielkiej grubości doskonale zabezpieczają przed przenoszeniem się dźwięków między pomieszczeniami, tworząc komfortowe warunki do odpoczynku czy pracy.

    W budownictwie mieszkaniowym oraz usługowym, a także użyteczności publicznej znakomicie sprawdzą się H+H Silikaty N8 i N12 odpowiednio o szerokościach 80 i 120 mm – wyjaśnia Robert Janiak. Są to elementy drążone, o mniejszej masie i oddziaływaniu na strop, o który się opierają. Wyprofilowanie powierzchni bocznych na pióro i wpust umożliwia ograniczenie stosowania spoin pionowych, co przekłada się na tempo prac budowlanych, dodaje.

    Wybór silikatów szczególnie polecany jest wszędzie tam, gdzie szczególnie ważny jest komfort akustyczny. Wymagania odnośnie do stosowania materiałów o odpowiedniej izolacyjności określone w normie PN-B-02151-3 określają w mieszkaniach wartość współczynnika RA1R na poziomie 35 dB dla ścian oddzielających pomieszczenia i 38 dB dla ścian oddzielających pokój od pomieszczenia sanitarnego. Ścianka wykonana z 8-centymetrowych bloczków H+H Silikat N8 przewyższa obydwa standardy i oferuje izolacyjność RA1R równą 41 dB dla przegród pokrytych tynkiem cementowo-wapiennym gr. 12 mm i 40 dB przy zastosowaniu tynku gipsowego grubości 10 mm. Szersze bloczki N12 zapewnią jeszcze lepsze warunki akustyczne, a wspomniany współczynnik wynosi dla nich odpowiednio 45 i 44 dB w zależności od rodzaju tynku.

    Ściana na mur-beton… komórkowy!

    Wysoką wytrzymałość zapewniają także elementy wykonane z betonu komórkowego. W stosunku do innych materiałów murowych charakteryzują się mniejszą gęstością, a co za tym idzie – również masą.

    Umożliwia to zarówno wznoszenie ścianek także na starszych stropach o mniejszej nośności, jak również przekłada się na możliwość stosowania elementów o większych wymiarach, a więc szybsze tempo prac budowlanych.

    Szczególnie w kontekście przyspieszenia robót warto wspomnieć o Panelach H+H TEMPO wykonywanych w gęstościach 425 i 575 kg/m3 i dostępnych w szerokościach 100 i 115 mm oraz długości aż 600 mm i wysokości 500 mm, co zapewnia zużycie jedynie 3,3 sztuki na 1 m2 ściany.

    W ofercie H+H znajdują się także Panele TEMPO PRO o nieznacznie podwyższonej gęstości do 675 kg/m3 Spełniają one jednocześnie wymagania ochrony akustycznej odpowiednio dla ścian oddzielających od pomieszczeń sanitarnych, przez bloczki szerokości 100 mm i dla pozostałych ścian w mieszkaniach, przez bloczki o szerokości 75 mm przy obustronnym wykończeniu cienkowarstwową gładzią grubości 3 mm, dodaje ekspert.

    Dzięki wysokiej precyzji wymiarowej zarówno wyroby silikatowe, jak i z betonu komórkowego H+H pozwalają na wznoszenie ścian działowych z pominięciem pośrednich warstw wyrównujących z grubej warstwy zaprawy, co, jak wskazuje Robert Janiak: stanowi kolejny z elementów przyspieszających prace i obniżających koszty robocizny i materiałów.

    OPIS PRODUKTU

    TEMPO PRO – kompleksowy system do budowy ścian działowych przeznaczony do wykańczania gładziami cienkowarstwowymi. Składa się z serii elementów średnioformatowych H+H Panel TEMPO PRO, wytworzonych z betonu komórkowego o gęstości 700 kg/m3.

    hh_system_tempopro

    Tak duża gęstość pozwala ścianom wykonanym w Systemie TEMPO PRO osiągać bardzo dobre parametry izolacyjności akustycznej, co zostało potwierdzone badaniami laboratoryjnymi.

    www.hplush.pl

    Współpraca reklamowa

  • Ściana z bloczków silikatowych – skuteczna ochrona przed głośnym sąsiedztwem

    Ściana z bloczków silikatowych – skuteczna ochrona przed głośnym sąsiedztwem

    Odpowiednio wykonana ściana powinna chronić przed wszystkimi negatywnymi czynnikami środowiskowymi – także przed hałasem. Zastosowanie do budowy bloczków silikatowych H+H to jeden z najprostszych w wykonaniu i najskuteczniejszych sposobów na osiągnięcie odpowiednio wyciszonych wnętrz i zapewnienie ochrony akustycznej już na etapie budowy.

    Zarówno w budownictwie mieszkaniowym, jak i usługowym zapewnienie komfortu akustycznego we wnętrzach to jedna z kluczowych kwestii, stanowiących o optymalnie zrealizowanej inwestycji. Najlepiej z tym wyzwaniem zmierzyć się już na etapie budowy, stawiając ściany, które będą tworzyły skuteczną barierę przed przedostawaniem się niepożądanych odgłosów do środka budynku lub między poszczególnymi pomieszczeniami. Pozwoli to w kolejnych etapach na swobodne aranżowanie wnętrz bez szukania doraźnych rozwiązań i konieczności pokrywania ścian różnego rodzaju rozwiązaniami tłumiącymi dźwięk. H+H bloczki silikatowe to materiał, z którego w łatwy sposób wykonuje się zarówno ściany konstrukcyjne jak i działowe, a jednocześnie stanowiący bardzo dobrą barierę dla przenoszenia dźwięku.

    Od czego zależy izolacyjność akustyczna przegrody?

    O stopniu zabezpieczenia przed hałasem w przypadku ścian decydują przede wszystkim szerokość wznoszonej przegrody i jej masa. Wraz ze wzrostem tych parametrów podnosi się też poziom ochrony akustycznej – dlatego np. ścianki działowe, które są cieńsze, nie izolują tak dobrze jak ściany konstrukcyjne.

    W praktyce rzadko zwiększa się szerokość przegrody tylko ze względów akustycznych – wymaga to dodatkowego materiału, co wprost przekłada się na wzrost kosztów, a dodatkowo zabiera niekiedy bardzo cenną przestrzeń.

    Wygodniej zatem sięgnąć po materiał o wysokiej gęstości, zapewniający przy tych samych wymiarach powstanie ściany o wyższej masie, a tym samym stanowiącej lepsze zabezpieczenie akustyczne przed uciążliwym sąsiedztwem.

    Bloczki silikatowe H+H posiadają wysoką klasę gęstości – nawet 2,2, która stawia je w czołówce wyrobów murowych. Podana wartość oznacza, że każdy metr sześcienny ściany waży 2200 kg. Dla porównania, ściana z wyrobu ceramicznego ma masę około 900 do 1000 kilogramów na każdy m3 – jej izolacyjność będzie więc na znacznie niższym poziomie.

    H+H Silikaty A do zadań specjalnych

    H+H oferuje zarówno standardowe wyroby silikatowe, jak również H+H Silikaty A o podwyższonych właściwościach akustycznych. Bloczki te mają zwiększoną gęstość i nie zawierają żadnych drążeń czy otworów, co zwiększa ich ciężar, jak również eliminuje puste przestrzenie, w których może dochodzić do powstawania zjawiska rezonansu.

    Bloczki silikatowe H+H w wersji A i A PLUS produkowane są w szerokościach pozwalających na budowę ścian nośnych (18 i 25 cm), jak i rozdzielających pomieszczenia (12 cm). Dla przegrody jednowarstwowej zapewniają one bardzo dobrą izolacyjność na poziomie od 57 do 60 dB (RA1), dla ścian konstrukcyjnych i do 48/49 dB dla ścian działowych.

    Wyroby silikatowe cechuje również odpowiedni współczynnik przenikania ciepła oraz wysoka wytrzymałość na ściskanie, a więc ochrona przed hałasem nie oznacza ustępstw w tych aspektach.

    Wysoka gęstość stanowiąca barierę przed hałasem przekłada się także na podniesienie parametru akumulacji ciepła, który zapewnia stabilną temperaturę w ogrzewanych pomieszczeniach, nawet przy znacznych zmianach pogodowych. Wysoka wartość tego parametru to też gwarancja ścian przyjemnie ciepłych w dotyku.

    Jak jeszcze poprawić izolacyjność akustyczną?

    Murując przegrodę, która ma chronić przed hałasem należy unikać pozostawiania jakichkolwiek wolnych przestrzeni pomiędzy poszczególnymi elementami. Dlatego wyroby H+H oznaczone symbolem A mają wszystkie boczne ścianki gładkie, bez systemu pióra i wpustu, co wymusza stosowanie pionowych spoin i zapewnia najwyższy poziom szczelności przegrody. Na etapie montażu stolarki i wznoszenia ścianek działowych należy też poświęcić uwagę dokładnemu wypełnieniu wszelkich wolnych miejsc na styku ścian i wstawianych elementów materiałem trwale elastycznym, który będzie dostosowywał się do mogących powstać w wyniku użytkowania odkształceń.

    www.hplush.pl

  • Ciepło, cieplej, bloczki silikatowe H+H

    Ciepło, cieplej, bloczki silikatowe H+H

    Akumulacja ciepła to zdolność do gromadzenia energii i oddawania jej do pomieszczeń przy okresowych spadkach temperatury. Bloczki silikatowe to materiał, który w porównaniu do innych tradycyjnych rozwiązań murarskich, może zmagazynować nawet kilka razy więcej ciepła i przechować je do czasu, kiedy będziemy go potrzebowali. O dodatkowych zaletach wyboru tego rozwiązania opowiada Robert Janiak – Product Manager firmy H+H Polska.

    W naszym klimacie jednym z ważniejszych zadań spoczywających na nas podczas budowy domu jest zapewnienie w jego wnętrzu komfortu cieplnego. Zazwyczaj w tym aspekcie koncentrujemy się na wyborze pieca o odpowiedniej mocy, izolacji ścian i rozmieszczeniu grzejników. Co bardziej zapobiegliwi myślą również o systemach rekuperacji czy odpowiednim rozmieszczeniu okien, tak by dodatkowo wykorzystać nagrzewanie pomieszczeń przez duże przeszklenia od strony południowej.

    Warto pamiętać, że bardzo ważną rolę w tym procesie odgrywają także ściany, które dzięki wykonaniu z odpowiedniego materiału mogą pełnić rolę dodatkowego magazynu ciepła, stabilizującego temperaturę np. podczas zimnych nocy.

    Akumulacja a izolacyjność

    Mówiąc o ścianach, w aspekcie cieplnym, skupiamy się głównie na właściwościach termoizolacyjnych poszczególnych materiałów. To oczywiście bardzo istotny element, który powinniśmy brać pod uwagę. Musimy jednak pamiętać, że termoizolacyjność i akumulacja cieplna to dwa zupełnie różne parametry. Podczas gdy termoizolacyjność mówi nam jak dużo ciepła w określonych warunkach będzie uciekać przez ścianę na zewnątrz, tak akumulacja ciepła to parametr opisujący jak dużo energii możemy przechować wewnątrz przegrody korzystając z niej w późniejszym czasie. Ściany z odpowiednio ocieplonych H+H bloczków silikatowych charakteryzują się bardzo dobrym zarówno jednym, jak i drugim parametrem. Dzięki temu do ogrzania naszego domu będziemy potrzebowali mniej energii, a wewnętrzna temperatura będzie utrzymywać się na określonym poziomie bez wahań spowodowanych zmiennymi czynnikami zewnętrznymi, mówi Robert Janiak – Product Manager firmy H+H Polska.

    To, ile energii jesteśmy w stanie przechować w naszej ścianie wynika wprost z właściwości fizycznych i zależy głównie od ciepła właściwego i gęstości materiału, z którego wzniesiemy przegrodę. Pierwszy parametr w przypadku większości materiałów murowych jest podobny i waha się zazwyczaj w przedziale od 840 do 900 J/kg·°C – nie znajdziemy zatem tutaj istotnych różnic. Decydująca będzie gęstość. Przy tej samej grubości i w tych samych warunkach wartość akumulacji ciepła dla przegrody z silikatów będzie kilkukrotnie wyższa niż w przypadku innych materiałów budowlanych.

    Silikatowa kumulacja korzyści

    Budowa ściany z bloczków silikatowych H+H może zapewnić nam zatem nie tylko dobrą termoizolacyjność, ale także wysoki poziom akumulacji cieplnej. Łatwiej będzie utrzymać optymalną temperaturę we wnętrzach przez całą dobę, a ściany ze zmagazynowaną we wnętrzu energią, dodatkowo będą ciepłe, suche i przyjemne w dotyku. Wysoka gęstość silikatowych bloczków H+H umożliwia gromadzenie energii i sprawia, że przegroda stanowi też bardzo dobrą barierę akustyczną.

    Wybierając bloczki silikatowe H+H zyskujemy także gwarancję wysokiej wytrzymałości i stabilności konstrukcji przez długie lata oraz tego, że w procesie produkcji wykorzystane zostały wyłącznie naturalne surowce. Wysoka precyzja wymiarowa i gama produktów uzupełniających znacznie ułatwiają także sam proces budowlany i pozwalają skrócić go do niezbędnego minimum.

    O czym jeszcze warto pamiętać?

    Aby przegroda właściwie spełniała swoją funkcję akumulatora ciepła musi oddawać je do wnętrza,a nie na zewnątrz. Należy zatem zaizolować ją od strony zewnętrznej warstwą styropianu, wełny skalnej lub innego materiału termoizolacyjnego.

    Warto też pamiętać o tym, że nagrzanie pomieszczenia zajmie nieco dłużej niż w przypadku ściany z materiałów o niższej zdolności akumulacji. Ściany wykonane z bloczków silikatowych będą zatem dobrym rozwiązaniem w stale użytkowanych budynkach, w których zależy nam na utrzymywaniu względnie stałej temperatury przez dłuższe okresy lub cały sezon grzewczy, dodaje Robert Janiak– Product Manager firmy H+H Polska.

    Ściany wykonane z bloczków H+H Silikaty w połączeniu z warstwą izolacji to sposób na ciepły dom nawet przy niesprzyjających warunkach pogodowych.

    www.hplush.pl

    h_h_silikat_n

  • Od projektu aż po dom – poradnik budowlany GRUPY PREFABET

    Od projektu aż po dom – poradnik budowlany GRUPY PREFABET

    Budowa własnego domu zazwyczaj kojarzy się z niezależnością i wygodą życia. Niemniej stres i długotrwałe prace związane z tym przedsięwzięciem często odstraszają wielu śmiałków. Jak się okazuje, zupełnie niesłusznie. Licznych trosk, związanych z budową domu można uniknąć dzięki wsparciu solidnych marek, które od lat dbają o najwyższą jakość materiałów, również tych przeznaczonych do stawiania konstrukcji ściennych. A ściany to w końcu podstawa każdego projektu – zaznacza Joanna Nowaczyk, Doradca Techniczny GRUPY PREFABET.

    Trudne dobrego początki

    Wiele osób marzy o własnym, wolnostojącym i otoczonym ogrodem domu. Nie można zapominać jednak o tym, że czasochłonny proces, który dzieli moment podjęcia decyzji od końcowego wstawienia zamków wypełniony jest ciężką pracą, dużymi nakładami finansowymi i często jeszcze trudniejszymi do rozwiązania dylematami. Uważne zaplanowanie każdego  z etapów pozwoli na bardziej efektywne wykonywanie przyszłych prac, a precyzyjnie sporządzone kosztorysy uchronią nas przed ponoszeniem dodatkowych kosztów. Pierwszą z ważnych decyzji jest wybór projektu domu. Zadecyduje on o całym kształcie, budżecie i harmonogramie naszej inwestycji. – Drugą niezwykle istotną kwestią jest określenie rodzaju materiałów, z których powstanie budynek. Pod uwagę należy wziąć zwłaszcza elementy konstrukcyjne m.in. materiały ścienne, które decydować będą nie tylko o trwałości i bezpieczeństwie obiektu, ale również o komforcie i kosztach jego późniejszej eksploatacji – wyjaśnia Joanna Nowaczyk z GRUPY PREFABET.

    Przed przystąpieniem do realizacji wybranego projektu niezbędne jest również uzyskanie pozwolenia na budowę. Ten czasochłonny i często najbardziej stresujący etap jest nieodzowny i wymagany przez polskie prawo w momencie, kiedy decydujemy się na postawienie jakiejkolwiek nowej budowli. Decyzja o przyznaniu pozwolenia zostaje uprawomocniona po 14 dniach i jest ważna przez 2 lata. Przed rozpoczęciem prac budowlanych konieczne jest również doprowadzenie mediów na teren budowy, zakupienie i ostemplowanie dziennika budowy, a także zatrudnienie wykonawców oraz osób odpowiedzialnych za nadzór budowlany, w tym kierownika budowy czuwającego nad realizacją całego projektu.

    Do pracy, gotowi, start!

    Kiedy kwestie formalne są już domknięte oraz posiadamy zaufany zespół specjalistów, nie pozostaje nic innego, jak przejść do działania na placu budowy. Ważne jest, aby przedtem dokładnie zabezpieczyć cały teren, zadbać o ogrodzenie oraz oznakowanie niebezpiecznych miejsc. Następnie z pomocą geodety oraz kierownika budowy należy precyzyjnie wytyczyć lokalizację budynku z zachowaniem minimalnych odległości od granic działki oraz od ulicy. Kiedy wstępne przygotowania na placu budowy dobiegną końca nadchodzi pora, by rozpocząć roboty ziemne, które przygotują grunt pod budowę fundamentów oraz podpiwniczenia. Budując fundamenty rozprowadza się jednocześnie kanalizację poziomą, która później zostanie przedłużona do pozostałych części domu. Do ich wykonania można zastosować tradycyjny sposób oparty na wylewaniu na miejscu fundamentów monolitycznych lub też skorzystać ze znacznie szybszego sposobu, czyli gotowych elementów murowych. Po zakończeniu budowy fundamentów i prawidłowej ich izolacji rozpoczyna się tworzenie konstrukcji ściennych, które, mimo że stanowią około 1/10 wartości budynku, zadecydują o jego ostatecznym kształcie.

    – Solidne fundamenty, podobnie jak oparte na nich ściany, są kluczowym elementem domu, dlatego też wybór materiałów ściennych nie powinien być podparty jedynie względami ekonomicznymi – zaznacza Joanna Nowaczyk.  Na rynku dostępnych jest obecnie jednak wiele rozwiązań, które łączą w sobie doskonałą jakość z przystępną ceną, czego doskonałym przykładem są ekologiczne bloczki z betonu komórkowego. Dzięki temu, że są wytrzymałe na ściskanie i odporne na skurcz przy ich pomocy śmiało można wznosić ściany konstrukcyjne do kilku kondygnacji. – Prawidłowo dobrane materiały ścienne nie tylko stworzą wytrzymałą i solidną konstrukcję, ale w przyszłości pozwolą również poczynić znaczne oszczędności na ogrzewaniu czy klimatyzacji mieszkań, a jednocześnie zapewnią dobry klimat we wnętrzach – dodaje Doradca Techniczny GRUPY PREFABET.

    Solidne ściany – solidny dom

    Materiałem ściennym rekomendowanym przez wielu specjalistów z branży budowlanej są bloczki z betonu komórkowego, które pod wieloma względami przewyższają tradycyjne, dostępne na rynku produkty. Wyroby TERMBLOQ zostały pozytywnie zaopiniowane przez Stowarzyszenie Producentów Betonu oraz Instytut Badawczy CEBET jako najekonomiczniejszy materiał budowlany. Cechują się doskonałą izolacyjnością cieplną, która w połączeniu z murowaniem na tzw. cienką spoinę eliminuje niebezpieczeństwo powstawania mostków termicznych i pozwala stworzyć oszczędny i ciepły dom. Są one przy tym mrozoodporne i  ognioodporne (Euroklasa A1). – Jeśli zależy nam na szybkim i ekonomicznym zakończeniu inwestycji warto zdecydować się na  rozwiązania przyspieszające pracę. Wykorzystanie zrobionych z lekkiego, autoklawizowanego betonu komórkowego bloczków TERMBLOQ znacznie skraca czas wznoszenia ścian dzięki funkcjonalnym łączeniom na pióro-wpust, łatwej obróbce oraz ułatwiającym przenoszenie uchwytom. Dodatkowo, w połączeniu z murowaniem na cienką spoinę, pozwoli to poczynić oszczędności na zużywanej zaprawie – mówi Joanna Nowaczyk z GRUPY PREFABET.

    Zakończenie budowy ścian i komina zostaje zwieńczone wykonaniem stropów oraz przygotowaniem więźby. Na takim etapie możemy mówić o ukończeniu stanu surowego otwartego. Stąd już tylko kilka kroków do zamknięcia całego obiektu i przystąpienia do prac kończących proces  budowy.