Przed takim pytaniem staje wiele osób chcących wybudować obiekt z drewnianą elewacją.
Zagadnieniami z jakimi musimy się zmierzyć na początku są dobór gatunku drewna, sposób zabezpieczenia oraz dekoracji drewna.
Pamiętajmy też, że każdy gatunek drewna ma swoją naturalna specyfikę, która ma ostateczny wpływ na trwałość, kolor, nasiąkliwość, odporność na warunki atmosferyczne.
Wszystkie te parametry mogą jednak zmieniać się w czasie, na korzyść, ale znacznie częściej na niekorzyść trwałości drewna. Najczęściej wybieranymi do elewacji drewnianej są gatunki europejskie, sosna, świerk i modrzew, zdarzają się jednak inne np. egzotyczne lub modernizowane termicznie.
Często oczekiwania inwestorów są niemożliwe do spełnienia, na przykład kiedy wymagają aby drewno zachowało swój naturalny wygląd i nie zmieniało koloru.
Niestety, ale na obecnym poziomie techniki niemożliwe do zrealizowania, ponieważ drewno niczym nie zabezpieczone, wystawione na działanie warunków atmosferycznych pod wpływem światła, opadów i temperatury stosunkowo szybko zmienia swój kolor i parametry. W tym właśnie celu wykonujemy różnorodne zabiegi zabezpieczające, które podzielić można w zależności od efektu jaki chcemy osiągnąć.
Gatunki drewna, które wymagają ochrony biologicznej, a zaliczamy do nich te najczęściej kupowane – – krajowe, powinno się zaimpregnować w celu podniesienia odporności na grzyby i owady.
W wypadku drewna egzotycznego czy drewna po obróbce termicznej takiej potrzeby na ogół nie ma.
Następnym etapem jest ustalenie jak wyobrażamy sobie efekt wizualny naszej elewacji oraz czy ma to być rustykalna struktura, prosta łatwa w odświeżaniu, ale wymagająca częstszych zabiegów.
W tym wypadku świetnie sprawdzają się produkty cienkowarstwowe 3w1, które spełniają rolę zarówno impregnatu jak i produktu dekoracyjnego. Niestety nie do każdego gatunku drewna zaleca się stosowanie takich preparatów, ponieważ ich trwałość i skuteczność związana jest z wchłanianiem w drewno, dlatego dla wszystkich gatunków odpornych na wchłanianie lepszy będzie wybór innego rodzaju zabezpieczeń.
Kolejnym rodzajem dekoracji, są materiały powłokotwórcze, nazywane w zależności od producenta lazurami lub lakierobejcami.
To rozwiązanie wydaje się trwalszym od systemów cienkowarstwonych, ale wymaga większej precyzji, ponieważ nie wybacza prac na skróty. Zabezpieczenia powłokowe często komponowane są z kilku produktów. W skład wchodzić mogą impregnaty, grunty i powłoki nawierzchniowe. Tutaj należy sprawdzić czy nie jest tak w wypadku wybranego przez nas systemu, ponieważ nierzadko zdarza się, że klient nieświadomy takiej sytuacji dokonuje zakupu tylko powłoki nawierzchniowej.
Nie zawsze potrzebne jest stosowanie impregnatu, niemniej podkład na ogół jest materiałem nadającym kolor drewnu, dlatego pominięcie tego elementu ma wpływ na kolorystykę, a w konsekwencji także na trwałość całego systemu powłokowego.
Pojawia się też zjawisko, które często jest postrzegane negatywnie, a mianowicie podczas malowania odświeżającego czy też renowacyjnego, istnieje konieczność zmatowienia (przeszlifowania całej powierzchni) w celu uzyskania lepszej przyczepności nowej powłoki.
Kolejnym rozwiązaniem, powracającym po latach, są farby kryjące. To rozwiązanie wybierają na ogół osoby, które są świadome działania warunków atmosferycznych na proces degradacji drewna. Wśród najczęstszych obaw klientów chcących zastosować takie rozwiązanie jest pytanie czy naturalne drewno nie będzie wyglądało sztucznie, „ zbyt plastikowo”.
W ofercie mamy wiele różnych rozwiązań, dlatego w tej materii także niezbędne jest abyśmy wybrali dla siebie optymalne rozwiązanie: „zbyt plastikowo” to na ogół zbyt gruba warstwa. Aktualnie dostępne są farby, które stosunkowo cienką warstwą układają się na desce i podkreślają rysunek naturalnego drewna.
Kolejnym aspektem jest możliwa aranżacja kolorystyczna, która w wypadku takich farb jest w zasadzie nieograniczona. Nowoczesne farby, o wysokich parametrach, stanowią też bardzo atrakcyjne rozwiązanie umożliwiające stosowanie na różnych podłożach takich jak drewno, tworzywo sztuczne czy metal, tworząc na metalu ochronę antykorozyjną. Często określane są także mianem 3 w 1 dlatego, że stanowią farbę podkładową, ochronę międzywarstwową oraz warstwę nawierzchniową.
Zaletą tego rozwiązania jest także to, że można je użyć, na powierzchniach wcześniej malowanych, wyżej opisanymi produktami lazurującymi. Ma to zasadnicze znaczenie jeżeli mamy konieczność rozjaśnienia powierzchni lub zakrycia brzydkich lub zniszczonych przez warunki atmosferyczne płaszczyzn.
Często pomijanym, a bardzo ważnym elementem wszystkich opisanych procesów malarskich jest zabezpieczenie przekrojów czołowych drewna.
To tymi elementami drewno chłonie najwięcej wilgoci, która prowadzi do uszkodzeń zabezpieczenia i w konsekwencji samego drewna.
Dostępne są produkty dedykowane do takich zabezpieczeń np. Higro Blocker firmy Remmers.
W wypadku kiedy nie mamy lub nie chcemy stosować takich rozwiązań, należy miejsca przecięć czołowych kilkukrotnie pomalować produktem, którego używamy do zabezpieczenia płaszczyzny drewna.
W procesie zabezpieczenia bardzo istotne jest czy malujemy wszystkie powierzchnie, ponieważ bardzo często chęć zaoszczędzenia czasu, pracy oraz pieniędzy powoduje że malujemy tylko widoczne powierzchnie.
Nic bardziej błędnego, krawędzie boczne, tylna płaszczyzna deski maja wielki wpływ na trwałość całego zabezpieczenia. Bardzo często klienci którzy nie malują tyłu deski, po czasie zauważają, że deska zaczyna tracić swój kształt, dochodzi do tak zwanego efektu łódkowania, czyli skręcania krawędzi desek. Drewno pobiera wilgoć z otoczenia, co ma wpływ na zmianę proporcji drewna. Niektóre gatunki potrafią zmienić swoja objętość pod wpływem wilgoci nawet do 10 %, co powoduje że deska o szerokości 10 cm po zmianie parametrów ma ich 11. Zjawisko to powoduje pękanie drewna, wyrywanie gwoździ, rozrywanie powłoki malarskiej itd.
Konieczne jest także zwrócenie uwagi na wykonywanie malowania zgodnie z zaleceniami ilościowymi, ponieważ zarówno zbyt mała jak i zbyt duża ilość materiału malarskiego potrafi być szkodliwa dla drewna, ma wpływ na czas trwania zabezpieczenia.
Współpraca reklamowa
Klimatyzatory typu Split marki Brisse składają się z jednostki wewnętrznej, która jest połączona freonowo z agregatem zewnętrznym. Występują w 3 mocach: 3,5 kW, 5,1 kW oraz 6,8 kW, co pozwala na dopasowanie urządzeń do wielu rodzajów pomieszczeń – od kilkunastometrowych sypialni w mieszkaniach i domach, przez gabinety w urzędach miejskich, aż po sale lekcyjne w przedszkolach i szkołach.
